Als je deze dieren schattig vond, moet je gedocumenteerde beelden zien van otters die elkaars hand vasthouden. Als gezelschapsdieren die ze zijn, wekt het meteen de indruk dat ze het doen zoals een mens dat zou doen, uit genegenheid. De onderliggende reden is echter iets anders, zij het net zo schattig.
In dit artikel kom je meer te weten over otters en hun gewoontes op volle zee. Dit zijn zeer intelligente dieren die, ondanks de moeilijkheid om gegevens te verzamelen in hun natuurlijke omgeving, altijd ten goede verrassen. Mis niets.
Kenmerken van de zeeotter
De soort die we gaan bespreken, die dit gedrag van handen vasthouden vertoont, is de zeeotter (Enhydra lutris). Dit zeezoogdier behoort tot de marterachtigenfamilie, waartoe ook dassen, wezels en fretten behoren.
Deze soort komt voor in twee delen van de Stille Oceaan: langs de centrale kust van Californië en in de wateren van Rusland, Alaska en Canada. De wateren die ze gewoonlijk bewonen zijn kust- en gematigde wateren, normaal gesproken niet dieper dan 30 meter (hoewel ze tot 45 meter kunnen onderdompelen).
Gemakkelijk te vinden in bossen met gigantische kelp (Macrocystis pyrifera).
Het dieet van zeeotters is strikt visetend. Ze voeden zich met vissen en ongewervelde zeedieren die in hun leefgebied voorkomen. Afhankelijk van hoe bekwaam het individu is, zal hun dieet anders zijn, omdat het moeilijker is om bijvoorbeeld een vis te vangen dan een krab.
Gedrag
Zeeotters komen samen in groepen die vlotten worden genoemd. Over het algemeen vermijden vrouwtjes mannetjes behalve tijdens de paartijd en neigen ze meer naar territorialiteit. Om deze reden hebben ze meestal een groter bewegingsgebied dan vrouwtjes.
Het is een dier met dagelijkse gewoonten met schemerige snavels tijdens het eten. Ze brengen het grootste deel van hun tijd in het water door, maar als er te veel otters bij elkaar komen of als er een storm losbarst, gaan ze aan land.
Het belangrijkste communicatiemiddel voor zeeotters is fysiek contact. Afgezien hiervan gebruiken ze ook vocalisaties: de jongen gillen om hun moeder te roepen en de volwassenen hebben een breed repertoire van gekreun, gegrom en gefluit om zich uit te drukken.
Waarom houden otters elkaars hand vast?
Een heel interessant aspect, maar ook schattig, is dat de otters elkaars hand vasthouden terwijl ze slapen. De reden voor deze actie is echter meer pragmatisch dan affiliatief: ze doen het zodat de stroom hen niet scheidt totdat ze wakker worden.
Dit gebaar, dat viraal ging nadat het in gevangenschap in een dierentuin was opgenomen, was al bekend bij ethologen die het in vrijheid observeerden. In feite is dit gedrag veel complexer en interessanter in de natuurlijke omgeving van deze marterachtigen.
Ottervlotten hand in hand
Otters brengen het grootste deel van hun tijd drijvend door, behalve wanneer ze behendig zwemmen om te jagen. Ondanks dat ze de dieren zijn met de dichtste vacht ter wereld (100.000 haren per vierkante centimeter), hebben ze geen beschermende vetlaag onder hun huid, dus hebben ze beschutting tegen de kou nodig.
En hoe doen ze dat? Met fysiek contact. Wanneer otters elkaars hand vasthouden, kunnen ze ook de lichaamswarmte van hun mede-otters benutten. Moeders dragen hun jongen zelfs op hun buik zodat ze geen kou vatten.
Op deze manier is het niet moeilijk om vlotten van verschillende otters te zien, allemaal hand in hand.
Zeewier als ligplaats
Een ander zeer merkwaardig gedrag in dit verband heeft te maken met de grote intellectuele capaciteit van otters. Het zijn zeer intelligente dieren, zozeer zelfs dat ze in staat zijn om gereedschappen zoals stenen te gebruiken om de schelpen van hun prooi te breken.
Dit geldt ook tijdens het rusten, aangezien een andere techniek die zeeotters gebruiken om te voorkomen dat ze tijdens het slapen gescheiden worden, is door zichzelf in gigantische kelp te wikkelen om niet te bewegen. Op deze manier dienen deze waterplanten als anker en voorkomen ze dat de stroming het exemplaar uit de groep ha alt.
De zeeotter, schattig op internet en geslacht in het wild
Zeeotters spelen een cruciale rol in ecosystemen van kelpbossen. Ze beheersen herbivore ongewervelde dieren die zich anders zouden vermenigvuldigen om de omgeving zelf te vernietigen. Zoals elke andere soort binnen een bioom, is de otter geen dier dat uit de vergelijking kan worden verwijderd.
Aan het begin van de 20e eeuw werd er echter bijna met uitsterven op zeeotters gejaagd, waardoor er iets meer dan 1000 exemplaren op de hele planeet overbleven. Het wordt momenteel met uitsterven bedreigd (EN) ondanks de inspanningen die erin zijn geslaagd om de populatie te vergroten.
Jagen, vissen en menselijke indringers zijn de grootste bedreigingen voor deze dieren. Ze werden ook bedreigd door parasitisme en infectieziekten, zoals toxoplasmose, doordat mensen de uitwerpselen van huiskatten door het toilet spoelden, waarvan het water in zee terechtkwam.
Internet brengt ons al de mooie kant van dieren. Maar wanneer deze beelden ons hart bereiken, mag het daar niet bij blijven: er moet actie worden ondernomen zodat al deze levende wezens elkaars hand blijven vasthouden terwijl ze slapen, zichzelf in algen wikkelen en uiteindelijk ademen.
