Honden worden gekenmerkt door wezens vol emotie. Daarom bieden ze pure liefde, zijn ze onvoorwaardelijk en tonen ze grote empathie voor elk van hun menselijke familieleden.
Hierdoor is een groot deel van de samenleving geïnteresseerd geweest om te weten of ze ook complexe emoties zoals jaloezie kunnen voelen. Bijgevolg heeft de wetenschappelijke gemeenschap het onderwerp onderzocht en is tot zeer interessante conclusies gekomen.
Om deze reden delen we in dit artikel elk van deze met je. Mis ze niet!
Het onderzoek dat zich richtte op het uitzoeken of honden jaloers zijn
Een groep wetenschappers onder leiding van Friederike Range, een leraar die geïnteresseerd is in het analyseren van hondengedrag, wilde een groep honden jaloers maken. Nou, hun doel was om te zien of dat gevoel hen zou kunnen binnendringen.
Daarom voerden ze een onderzoeksproject uit waarbij ze werkten met getrainde puppy's die wisten hoe ze moesten klauwen zodra ze daarom werden gevraagd.
Dit bestond uit het tegelijkertijd onderscheppen van twee hoektanden die van dezelfde eigenaar waren, maar ze anders behandelden. Op deze manier werd ze weliswaar allebei gevraagd om hun poot op te steken, maar slechts één van hen werd beloond met een worst en de ander kreeg niets.
Hierdoor realiseerden ze zich dat alle hoektanden die geen beloning ontvingen, het gevoel hadden dat ze hen onrecht aandeden. Om deze reden zouden ze boos worden en volledig stoppen met het gehoorzamen van het pootcommando.
Zo kwamen ze tot de conclusie dat puppy's voldoende capaciteiten hebben om ongelijkheden te herkennen en daardoor ook jaloers zijn.
Overig aanvullend onderzoek
Net als de wetenschappers die met getrainde puppy's werkten, wilde een groep onderzoekers van de Universiteit van Californië bewijzen dat jaloezie niet alleen een menselijke emotie is.
Om dit te doen, lieten ze 36 hondenbezitters meerdere vormen van genegenheid tonen voor een opgezette hond. Dit met de bedoeling om te observeren of het huisdier jaloers reageert.
Zo merkten ze dat ongeveer driekwart van de honden die ze visualiseerden hun baasjes begonnen aan te raken terwijl ze aanhankelijk waren met het knuffeldier. Nou, het enige wat ze wilden was hen ervan weerhouden die actie te ondernemen.
Bovendien merkten ze ook dat nog een groot percentage hoektanden erin slaagde om in de weg te zitten. Dit om te voorkomen dat het baasje weer contact heeft met de liggende pup.
Als gevolg van deze gebeurtenissen hebben ze vastgesteld dat puppy's een aanzienlijke mate van jaloezie voelen. Daarom staan ze er in de meeste gevallen op om tot het einde te vechten tegen het onbekende wezen dat het pad van hun meester kruist.
Nou, ze geloven dat dit een van de meest effectieve acties is om de prachtige band te beschermen die ze hebben weten op te bouwen met hun menselijke familielid. Op dezelfde manier, om ze te laten zien hoe belangrijk ze ze in hun leven vinden.
Wat zijn de tekenen dat je hond jaloers is?
Allereerst blaft een hond die jaloers is meestal wanneer hij ziet dat het andere wezen zijn eigenaar gaat benaderen. Dit komt omdat hij probeert zijn ergernis te tonen en te voorkomen dat de interactie plaatsvindt.
Aan de andere kant is het heel gewoon dat hij behoorlijk bezitterig wordt. Zo erg zelfs dat ze over het algemeen de beslissing nemen om geen seconde afstand te doen van hun meester.
Ook kunnen ze in huis gaan plassen, ook al zijn ze gewend om hun behoefte buiten te doen. Het is hun bedoeling om het territorium te markeren waarvan ze denken dat het van hen is.
Daar komt nog bij dat ze ook je bed en je favoriete voorwerpen beschadigen. Dit komt omdat ze koste wat het kost aandacht zoeken, zodat hun mens zich nergens anders zorgen over zal maken.
En tot slot kunnen ze je eetlust drastisch verminderen. Welnu, door deze houding proberen ze hun familieleden te laten weten dat ze zich rot voelen.
Wat te doen in dergelijke gevallen?
Het is een realiteit dat sommige honden jaloers kunnen worden op een baby, een partner, een familielid of een nieuwe hond. Om deze reden is het essentieel om dat gevoel op tijd te detecteren om een agressieve reactie te voorkomen die een tragedie ontketent.
Ook na deze detectie is het belangrijk om de hond dezelfde zorg te blijven geven als altijd. Dit zodat u begrijpt dat het niet de bedoeling is om deze te vervangen.
Maak daarnaast enkele grenzen duidelijk aan hem, maar zonder hem te straffen. Anders wordt uw gedrag hoogstwaarschijnlijk erger.
En tot slot, zoek de hulp van een specialist. Welnu, het doel is om effectieve routines te vinden die de hond in staat stellen geleidelijk met andere wezens om te gaan en ze niet langer als een bedreiging te beschouwen.