Er zijn verhalen uit het echte leven die veel verder gaan dan fictieve verhalen. En is dat, wie is er niet ontroerd door de film Hachiko? Vandaag een ontroerend verhaal over vriendschap van een ongelooflijk geval: hond blijft bij het graf van zijn baasje.
Welnu, we gaan het prachtige verhaal vertellen van een hond genaamd Captain die meer dan 7 jaar naar de begraafplaats gaat en naast het graf van zijn baasje staat. Vaak hebben ze hem daar vandaan gehaald, maar deze trouwe vriend keerde altijd terug naar het graf van zijn vriend.
Wil je dit lieve vriendschapsverhaal tussen een hond en zijn baasje weten?
Het verhaal van Capitán, een hond die bij het graf van zijn baasje blijft
Capitán is een mestizo-hond, een mix van een Duitse herder die Miguel Guzmán besloot te adopteren voor zijn zoon. De moeder, Verónica, vond het idee niet zo prettig, omdat het betekende dat ze meer werk thuis moest hebben dan ze al had. Maar uiteindelijk, door de manier waarop de hond was, werd de hele familie dol op hem.
Dit is een scène die meestal in gezinnen voorkomt, waar uiteindelijk het lieve hart van een huisdier uiteindelijk alle liefde steelt van degenen die in de buurt wonen. We worden ongetwijfeld een deel van hen en ze maken voor zichzelf een plek in huis. Dit gebeurde in 2005 in de stad Carlos Paz, Córdoba, Argentinië.
De dag dat alles veranderde
Het jaar daarop werd de vader van het gezin ziek en werd hij in verschillende ziekenhuizen behandeld totdat Miguel Guzmán helaas overleed.Capitán verdween ook en niemand wist waar hij was, maar kort daarna keerde hij terug naar het ouderlijk huis en bleef op straat, waar hij een week in de buurt van het huis rondhing.
Geen enkel lid van de familie legde uit waarom de puppy zich gedroeg.
Tijdens een van die dagen keerde Capitán niet terug naar huis en de familie dacht dat hij voor altijd verloren was, dat iemand hem had geadopteerd of erger nog, dat hij had kunnen sterven. Het vreemde gedrag baarde hen vanaf het eerste moment zorgen, maar ze gingen er al van uit dat ze het voor altijd kwijt waren.
Waar was ik? De hond blijft bij het graf
Op een mooie dag gingen de vrouw van de overleden eigenaar en hun zoon het graf van hun geliefde bezoeken. Zijn verrassing was dat naast het graf van Miguel zijn trouwe vriend Captain was. Damián, de zoon van het paar, kon niet stoppen met schreeuwen van vreugde bij het zien van zijn grote vriend, maar nog verrassender was de reactie van de hond, die begon te blaffen alsof het een bittere kreet was.
De familie besloot Captain mee naar huis te nemen, maar hij wilde niet, hij bleef liever op het kerkhof naast het graf van zijn dierbare vriend. Van tijd tot tijd keert hij naar huis terug, hoewel hij nooit zal blijven. Dan besluit hij terug te keren naar de begraafplaats, meer bepaald naar het graf van Miguel.
De volgende keer dat de familie terugkeerde naar de begraafplaats, was de kapitein daar, samen met zijn grote vriend. Deze keer besloot de hond het gezin naar huis te vergezellen. Na een tijdje keerde de kapitein terug naar het kerkhof.Getuigenissen van mensen
Een dame die bloemen verkocht op de begraafplaats verzekerde dat Capitán in januari 2007 arriveerde en een gewond been had. Dus besloot hij een dierenarts te bellen om voor hem te zorgen. Sindsdien heeft hij de genegenheid verdiend van de mensen die elke dag naar de begraafplaats komen, zowel arbeiders als familieleden van overleden personen.
De directeur van de begraafplaats bevestigde met grote verbazing dat de puppy alleen op de begraafplaats aankwam en overal ronddoolde, totdat hij het graf van zijn baasje vond. En ja, de hond blijft elke dag bij het graf.
Dit gebeurde allemaal sinds 2007, maar pas in 2012 werd het verhaal van Captain bekend bij de hele wereld, dankzij de verschillende media in veel landen, vooral Frankrijk.Sommige Franse documentairemakers besloten een documentaire te maken over het ongelooflijke verhaal van Capitán, de hond die al 7 jaar bij het graf van zijn baasje lag.
Het verhaal van Captain jaren later
In 2015 was deze trouwe vriend niet in goede gezondheid. De hond werd met moeite door de begraafplaats zien bewegen en toen werd bij hem nierfalen vastgesteld waardoor hij moest overgeven. Hij was toen al 11 jaar en het leven op een begraafplaats kwam zijn gezondheid ook niet ten goede.In 2018 stierf de geliefde en iconische lokale hond uiteindelijk.
Een vereniging stelde voor om de hoofdstraat van de begraafplaats naar hem te vernoemen. Maak ook een sculptuur ter ere van hem om de vriendschap tussen kapitein en zijn dierbare vriend Miguel te vereeuwigen.
Kapitein nestelde zich in de herinnering en harten van iedereen die hij ontmoette. Hun verhaal van loyaliteit wordt een van de vele kostbare gevallen die de grote harten van deze dieren aantonen.
Tot ziens, kapitein!
