Het behoud van de natuur is een delicaat probleem, aangezien het nodig is om een groot aantal factoren aan te pakken die moeilijk te beheersen zijn, en niet alleen met de destructieve actie van de mens. Zo zijn veel pogingen om een ecosysteem te herstellen mislukt door andere aspecten in het proces uit balans te brengen. Dit is waar paraplusoorten in het spel komen.
Het is mogelijk dat u uit de naam zelf een idee krijgt van de functie ervan: soorten die anderen onder hun beschutting beschermen en hen beschermen in termen van instandhouding. We gaan het hier hebben over deze term, omdat het een van de meest efficiënte strategieën is als het gaat om het toewijzen van inspanningen en economische middelen.Mis niets.
Wat is een paraplusoort?
Paraplusoorten zijn soorten die worden geselecteerd als middelpunt van inspanningen bij het behoud van een ecosysteem. Dit komt omdat door die specifieke soort te beschermen ook een positief effect wordt geproduceerd op andere soorten in dezelfde habitat.
Deze term is niet nieuw: hij werd bedacht in 1984 aan de Stanford University en wordt gedefinieerd als "iemand wiens minimale gebiedsvereisten minstens even uitgebreid zijn als de rest van de gemeenschap waarvoor bescherming wordt gezocht."
Overkoepelende soorten worden daarom niet zozeer gekozen vanwege de functie die ze vervullen in het ecosysteem (wat ze ook doen), maar vanwege hun behoeften. Dat wil zeggen, het zijn soorten waarvan de eisen breed en gevarieerd zijn, maar ook complex, en daarom is het noodzakelijk om op veel niveaus in te grijpen om hun voortbestaan te garanderen.
Vereisten om een soort te classificeren als “paraplu”
Voorafgaand aan het opstellen van een instandhoudingsplan is de studie van het ecosysteem essentieel. Daarom worden bij het identificeren van de onderlinge relatie tussen soorten ook hun behoeften gevonden en daarmee de criteria om een soort te beschouwen als een paraplu voor de andere. Dit zijn ze:
- De omvang van het territorium dat de paraplusoort nodig heeft, moet groot genoeg zijn om gebieden van andere soorten te beschermen.
- De positie in de trofische keten van de paraplusoort moet significant zijn als het gaat om het beheersen van populaties.
- De zeldzaamheid van de soort, evenals de staat van instandhouding en het risico van uitsterven zelf zijn ook criteria waarmee rekening moet worden gehouden.
- Heb een belangrijke rol als concurrent of roofdier van andere soorten. Deze gedragsaspecten mogen niet worden vergeten bij het selecteren.
Toepassingen van de paraplusoortentechniek
Het selecteren van paraplusoorten is niet alleen nuttig voor het optimaliseren van instandhoudingsinspanningen, maar heeft ook andere nuttige toepassingen. Sommigen van hen zijn de volgende:
- Zoek optimale locaties om natuurreservaten te creëren.
- Bestudeer de samenstelling van ecosystemen en hun structuur grondig.
- Stel ecologische corridors in om gefragmenteerde habitats met elkaar te verbinden.
- Voer flora- en fauna-inventarisaties uit.
- Lokaliseer geografische ruimtes die dringend moeten worden ingegrepen.
Inspanningen besteden aan het behoud van één paraplusoort is een zeer effectieve manier om in korte tijd meerdere soorten te beschermen.
Voorbeelden van parasolsoorten
Mogelijk is de bekendste parasolsoort in Spanje de Iberische lynx (Lynx pardinus), gevolgd door de keizerarend.Beide soorten hebben effect op populaties van kleine fauna zoals insecten en amfibieën, maar ook op planten. De epidemieën van myxomatose en virale hemorragische ziekte waaraan het Iberische konijn leed, hadden een ernstige impact op het behoud ervan (aangezien ze een belangrijk onderdeel van zijn dieet vormen).
Het vrijlaten van konijnen om de mediterrane bossen te herbevolken maakte dus deel uit van het beschermingsplan voor de Iberische lynx en de keizerarend. Om te voorkomen dat er zo vaak over de weg wordt gereden, zijn er bovendien een groot aantal ondergrondse gangen aangelegd die ook profiteren van andere soorten.
Maar deze strategie wordt in veel ecosystemen uitgevoerd. Hier zijn andere paraplusoorten:
- Zoogdieren: jaguar (Panthera onca), Andesbeer (Tremarctos ornatus), tapir (Tapirus terrestris), zwarte neushoorn (Diceros bicornis) of lamantijn (geslacht Trichechus).
- Vogels: steenarend (Aquila chrysaetos), auerhoen (Tetrao urogallus), gevlekte uil (Strix occidentalis) of de reuzenspecht (Campephilus magellanicus).
- Reptielen: Orinoco-krokodil (Crocodylus intermedius), karetschildpad (Eretmochelys imbricata) en karetschildpad (Podocnemis arrau).
Zoals je kunt zien, beperkt het behoud van soorten zich niet alleen tot het vergroten van het aantal dieren of planten van een soort, maar houdt het ook rekening met het hele ecosysteem. En het is niet verwonderlijk, aangezien alles in de natuur met elkaar verbonden en geharmoniseerd is, ook wij met onze invasie. Om deze reden zullen we opnieuw onze toevlucht nemen tot een veelgebruikte uitdrukking in deze contexten: voor hen zorgen is voor ons zorgen.
