Huisdieren moeten bepaalde gedragsparameters hebben om gezond met mensen samen te leven. Daarom is het belangrijk om ze goed op te leiden om gedragsproblemen te voorkomen. Deze praktijk wordt echter niet altijd uitgevoerd en veel gezelschapsdieren vertonen onaangenaam en gevaarlijk gedrag, waarvoor huisdierentherapie nodig kan zijn.
Als je denkt dat je hond of kat slechte gewoonten heeft, ben je niet de enige. Van 10% tot 15% van de verzorgers zegt een huisdier met gedragsproblemen te hebben. Dit betekent echter niet altijd dat u professionele hulp nodig heeft. We vertellen u enkele gevallen waarin uw huisdier therapie nodig heeft.
Wanneer moet het huisdier naar therapie?
Eigenlijk wordt er gezegd dat een hond of kat therapie nodig heeft wanneer hun gedrag een risico vormt voor henzelf of voor de mensen en dieren om hen heen. Als dit het geval is, moet een professional worden ingeschakeld om te bepalen wat de beste handelwijze is.
De eerste stap is om naar je dierenarts te gaan. Er kan een onderliggend medisch probleem zijn dat moet worden behandeld. Om rekening te houden, zijn enkele van de problemen waarvoor therapie wordt gevolgd:
1. Agressie
Er zijn verschillende redenen waarom een huisdier agressief kan worden: het kan uw huis of gezin beschermen; bezitterig van zijn eten, bed of speelgoed; overdreven nerveus zijn of gewoon de behoefte voelen om dominant te zijn.
Bij honden zijn tekenen van agressie grommen, blaffen of bijten. In dit geval wordt elke hond langzaam getraind om dichter bij andere honden te kunnen zijn zonder tekenen van agressie te vertonen.
Deze lessen kunnen je partner helpen zich meer op zijn gemak te voelen bij andere honden of mensen. Dit maakt de wandelingen voor iedereen leuker en bespaart u een hoop moeite.
Agressie bij katten
Een agressieve kat kan bijten en krabben. Ze spugen vaak, staren, houden hun oren plat of laten hun tanden en klauwen zien. Sommige katten houden er helemaal niet van om geaaid te worden. Katten zijn ook territoriaal en willen bepaalde mensen of dieren niet in hun gebied.
Moederkatten kunnen agressief reageren als ze denken dat hun kittens worden bedreigd. Terwijl andere katten de neiging hebben om "agressie af te leiden" , dat wil zeggen, ze kunnen een andere kat door een raam zien en mensen of dieren binnen hun bereik krabben.
Katten die om welke reden dan ook ziek zijn of pijn hebben, kunnen agressief zijn. Als uw kat tekenen van agressie vertoont en u niet kunt vaststellen waarom, moet u haar naar de dierenarts brengen om te zien of iets fysieks het gedrag kan veroorzaken.Als pijn uitgesloten is, zou een gedragsdeskundige die met katten werkt, moeten kunnen helpen.
2. Angst
Harde geluiden, lange tijd alleen zijn of zelfs een verandering in de routine kunnen uw huisdier van streek maken. Elk exemplaar is anders, dus het is normaal dat ze er in meer of mindere mate last van hebben. Naarmate de tijd verstrijkt, zijn ze echter vatbaarder voor gedragsproblemen zoals angst.
Dieren kunnen op verschillende manieren angst tonen. Een hond kan dwangmatig ijsberen, huilen of buitensporig blaffen. Katten verstoppen of miauwen meestal. Beide dieren kunnen ook de neiging ontwikkelen om destructief te zijn, zichzelf te ontlasten waar ze dat niet zouden moeten doen, zichzelf dwangmatig te likken en onder andere snijwonden te veroorzaken.
3. Verveling
Zowel honden als katten zijn sociale dieren. Als u alleen woont en lange dagen werkt, kan uw afwezigheid uw huisdier van streek maken. Dieren die niet aan hun mentale en fysieke verrijkingsbehoeften voldoen, kunnen ongewenst gedrag vertonen.
Als je partner eenzaam is en zich verveelt, kun je dit compenseren door de duur van je wandelingen te verlengen en meer quality time met hem door te brengen. Maar als je huisdier in paniek raakt als je niet thuis bent, moet je misschien een gedragsspecialist raadplegen.
4. Andere typische kattenproblemen
Typische gedragsproblemen bij katten zijn bijvoorbeeld problemen met het gebruik van de kattenbak of krabben en het vernielen van je persoonlijke bezittingen.
Een kat kan problemen krijgen als je zijn kattenbak verplaatst, ingrijpende veranderingen in zijn omgeving aanbrengt of nieuwe leden in huis introduceert zonder de juiste voorbereiding.
Wat is het doel van therapie voor het huisdier?
Het doel op korte termijn is het elimineren van gedragingen die de gezondheid van het huisdier en de mensen eromheen in gevaar brengen. De therapie probeert echter ook het samenleven op lange termijn en de levenskwaliteit van het dier te verbeteren.Onthoud dat hun gezelschap een reden voor geluk moet zijn, niet een eindeloze en zinloze strijd die tot wanhoop leidt.
Therapie probeert gedragsproblemen op te lossen door de emotionele situatie van het huisdier te harmoniseren. Hiervoor is het noodzakelijk om verschillende strategieën te gebruiken, zoals lichaamsbeweging, het voorstellen van dagelijkse routines en omgevingsstimulatie. Het proces verloopt langzaam en vereist een grote inzet van de leidinggevende gedragstherapeut of etholoog, maar er moet ook bereidheid zijn van de kant van de docenten.
Medicijnen gebruikt bij dierentherapie
Sommige huisdieren kunnen behoorlijk ernstige gedragsproblemen hebben die gedragstherapie misschien niet onder controle kan krijgen. In deze gevallen dient de behandelend arts antidepressiva of serotonineheropnameremmers zoals benzodiazepines, clomipramine en fluoxentine voor te schrijven.
Deze medicijnen hebben de functie om het dier te kalmeren en te ontspannen zolang de effecten duren.Hierdoor voelt het huisdier zich prettiger en verloopt de therapie op de lange termijn beter. Natuurlijk kan alleen een gespecialiseerde dierenarts of etholoog deze medicijnen voorschrijven, dus nooit zelfmedicatie zonder voorafgaande indicatie van een professional.
Alternatieve geneeskunde
Behalve farmacologische medicatie zijn er enkele alternatieve therapieën zoals aromatherapie, muziektherapie of het gebruik van feromonen die helpen om je partner te stabiliseren. Dit soort alternatieve geneeswijzen zijn natuurlijk geen vervanging van face-to-face therapieën of geneesmiddelen op recept, maar bieden eerder aanvullende ondersteuning.
Net als bij de juiste medicatie, is het doel van dit soort therapie om het huisdier te ontspannen en te kalmeren. Op deze manier wordt hij ontvankelijker voor het opvolgen van bevelen en reageert hij minder snel op prikkels, wat het rehabilitatieproces veel gemakkelijker maakt.
Voogden moeten ook naar therapie
Ondanks dat de hoofdrolspelers de huisdieren zijn, zijn ook de verzorgers veel betrokken bij gedragsproblemen. Om deze reden vereist de therapie vaak uw deelname om te leren hoe u met het huisdier om moet gaan en hoe u de situatie kunt verbeteren.
Diverse gezelschapsdieren kunnen lichaamstaal lezen en op basis daarvan handelen. Dit betekent dat je een bepaalde houding, zelfvertrouwen en stevigheid moet hebben om conflicten met huisdieren te voorkomen. Honden hebben bijvoorbeeld het gevoel tot een roedel te behoren waarin de verzorgers meestal de leiders zijn, maar als ze onzekerheid voelen, nemen ze deze positie in en worden ze agressiever.
Ook is het duidelijk dat gedragsproblemen een rode vlag zijn die wijst op een probleem in de omgeving van het huisdier. Om deze reden moeten diepgaande veranderingen in gewoonten en samenleven worden geprobeerd om positieve resultaten in therapie te verkrijgen.Dit kan heel ingewikkeld of vermoeiend zijn, maar het welzijn van je partner staat op het spel en hem in de steek laten is nooit een optie.
Afbeelding met dank aan Egidio Maurizio.
