Abyssal-fauna is al enkele jaren populair geworden, voornamelijk vanwege de verscheidenheid aan vreemde aspecten die ze presenteren. Dit is het geval met deze schaaldier, een dier dat lijkt op een kakkerlak dat op de bodem van de zee leeft. De verrassingen die de afgronden ons geven, houden nooit op.
In dit artikel kom je meer te weten over deze vondst, de soort en zijn kenmerken. Mis niets, want het is slechts een voorbeeld van alles wat de planeet nog voor ons verbergt. Laten we doorgaan.
De ontdekking van de "kakkerlak" op de bodem van de zee

Het is zeldzaam om prachtige dieren te vinden (naar onze menselijke maatstaven) in de diepten van de oceaan. In juli 2020 verscheen daar nog een bewijs van: een enorm schaaldier van bijna een halve meter lang, dat sterk lijkt op dat van kakkerlakken.
De ontdekking werd gedaan in de Indonesische wateren, ten zuiden van Java, door een groep wetenschappers die dat gebied aan het verkennen waren. De diepte van het onderzoek was gemiddeld 800 meter, maar het diepste punt bereikte 2100 meter.
Deze soort werd geïdentificeerd binnen het geslacht Bathynomus, dat 19 soorten grote schaaldieren groepeert met vormen die lijken op die van onze diepzeekakkerlak. Laten we hem eens goed leren kennen.
Het geslacht Bathynomus, gigantische wolluis
Het geslacht Bathynomus bestaat uit isopoden, wezens die (grotendeels) in diepe wateren leven en platte lichamen hebben die zijn aangepast aan de omstandigheden van mariene afgronden.Hun uiterlijk lijkt op dat van luizen of wolluizen, zoals ze in de volksmond bekend staan. Of, in dit specifieke geval, kakkerlakken.
Van de 19 soorten die er bestaan, leven er 16 in de Indo-Pacific. Van die 16 werden er 7 geclassificeerd als superreuzen, want als ze volwassen worden, overschrijden ze 150 millimeter en kunnen ze 500 millimeter bereiken. Deze nieuwe soort kreeg de naam Bathynomus raksasa en werd toegevoegd aan deze lijst van superreuzensoorten. In het volgende gedeelte kunt u er meer over lezen.
Bathynomus raksasa, reus en afgrond
Dit schaaldier behoort tot de orde van de isopoden, de grootste en meest diverse die er bestaan. Ze zijn te vinden in allerlei media en groepen van meer dan 10.000 soorten. Het lichaam van isopoden bestaat uit een kop, borststuk en achterlijf. De thorax is op zijn beurt verdeeld in 8 segmenten, elk met een bijbehorend paar poten.
De wetenschappelijke naam komt van het Indonesische woord voor "reus" , raksasa.
Nou, de Bathynomus raksasa deelt al deze kenmerken en draagt bij aan zijn enorme omvang. Toch is het niet de grootste bekende, maar het neemt de tweede plaats in achter Bathynomus giganteus.
Dit dier, vergelijkbaar met een kakkerlak die op de bodem van de zee leefde, heeft een aantal specifieke kenmerken ontwikkeld om de omstandigheden van de afgrond van de zee te weerstaan. Mis ze niet, ze zijn fascinerend.
Aanpassingen van Bathynomus raksasa aan het abyssale ecosysteem
Het leven op de zeebodem is zwaar. De druk is erg hoog, licht is schaars of niet aanwezig en voedsel is voor veel soorten schaars. Om deze reden is het gemakkelijk om dieren te vinden die van deze extreme omgevingen hun voordeel hebben gemaakt, zoals het geval is met de Bathynomus raksasa:
- Door zijn afgeplatte lichaam is hij beter bestand tegen de hoge druk van de abyssale zones: bovendien beweegt dit dier langs de zeebodem, zodat zijn morfologie hem helpt vrijer te bewegen.
- Zijn dieet is griezelig: het voedt zich met de overblijfselen van dode dieren die omkomen op de bodem van de zee of van het oppervlak vallen. Dit maakt het een waardevol reinigingsmiddel voor het ecosysteem. Aan de andere kant verzekert dit dieet hun overleving.
- Grote ogen en lange voelsprieten: in omgevingen waar hij beweegt is er weinig of geen licht, dus deze aanpassingen vergemakkelijken hem.
Waarom zo groot?

Aan de andere kant is de kwestie van zijn omvang iets waarover wetenschappers discussiëren, aangezien de rest van zijn soortgenoten tijdens de evolutie kleiner is geworden. De waarheid is dat er 3 theorieën worden behandeld:
- Deze isopoden moeten meer zuurstof transporteren vanwege de schaarste in de diepzee. Onthoud dat een groot deel van de zuurstof in het water wordt geleverd door microalgen, die zich niet kunnen vermenigvuldigen zonder zonlicht voor hun fotosynthese.
- Ze hebben niet veel roofdieren: in tegenstelling tot andere soorten van het geslacht Bathynomus, hoefde deze niet kleiner te worden om te overleven tegen andere dieren.
- Je metabolisme is ongelooflijk traag om je energie te optimaliseren in een omgeving met schaarse hulpbronnen. Dit vereist een groter dan gemiddeld lichaam.
Zoals je kunt zien, is deze "kakkerlak" ontdekt op de bodem van de zee niet de eerste in zijn soort of zijn grootte. Elk nieuw stukje van de puzzel is echter een stap dichter bij het diepe begrip van dit gigantische ecosysteem dat de aarde heet.