De hond die in dit verhaal speelt, sterft met de pijn om afgewezen te worden. Ze had een huis, maar dat werd haar beu en zette haar op straat. Ze waren niet tevreden met haar in de steek te laten, maar om haar weg te jagen deden ze verschrikkelijke dingen die haar hart keer op keer pijn deden.
Hoewel ze werd gered, werd ze helaas nooit geadopteerd, dus werd haar leven afgesloten zonder een tweede kans te krijgen. Als je alle details van Ele's leven wilt weten, stop dan niet met het lezen van de volgende regels.
Dit was het leven van de hond die dakloos stierf
Ele is de naam van de hond die stierf in het asiel, zonder een tweede kans op een liefdevol gezin. Deze hond had een eerste thuis, maar kreeg nooit genegenheid.
Toen deze mensen haar beu werden, lieten ze haar in de steek en deden ze er alles aan om haar van huis te laten blijven. Ze sloegen haar zelfs, mishandelden haar verbaal, goten heet water over haar heen en reden zelfs over haar heen.
Toch bleef ze hen trouw en verdroeg ze alle pijn die ze haar bezorgden. Moe van het zien van deze situatie, belden enkele buren een stichting om haar te redden. Hoewel ze al snel klaar was om geadopteerd te worden, gingen er vier jaar voorbij en dit is nooit gebeurd.
De omstandigheden waarin ze werd gered
Fundación Caninos 911, A.C., uit Villahermosa, Tabasco, Mexico, had de leiding over het redden van Ele. Ze wisten van de behandeling van de hond en de mishandeling ervan. Ze vonden tekenen van de brandwonden en de overreden, evenals de dagen van verlatenheid.
Er werd vastgesteld dat hij ondervoed was en dat zijn gemoedstoestand zeer betreurenswaardig was. Ondanks dit alles stond ze op met het kleine beetje kracht dat ze nog had toen de reddingswerkers arriveerden en liet zich helpen.
De hond sterft in het asiel, ze is nooit geadopteerd
De hond sterft zonder de kans te hebben gehad om de echte liefde van een gezin te leren kennen. Hoewel het asiel hem alle mogelijke liefde gaf, gingen de jaren voorbij en niemand was ooit geïnteresseerd om hem nog een kans te geven.
In principe kreeg ze bij haar aankomst bij de stichting medische behandeling en alle liefde die ze nodig had om de wonden in haar hart te helen. Hoewel geliefd zijn en niet slechter behandeld worden genoeg was om haar leven te veranderen, verdiende ze het om een liefdevol gezin te hebben.
Na vier jaar op deze plek te hebben gewoond, stierf ze echter zonder dat iemand interesse in haar toonde.Om deze reden laat dit verhaal ons achter met een bitterzoete smaak, we zijn dankbaar dat hij zijn laatste dagen niet op straat heeft doorgebracht, maar hoe leuk zou het voor hem zijn geweest om die liefde te kennen die alleen huizen kunnen bieden waar huisdieren worden gerespecteerd .