Dat honden gevoelig zijn voor menselijke emoties en bijzonder goed overweg kunnen met kleintjes, is niets nieuws.
Maar dat betekent niet dat verhalen waarin een hond voor een ziek kind zorgt ons niet langer verbazen. Dit is het geval van Haatchi, een Anatolische herder, en Owen, zijn menselijke vriend die lijdt aan een vreemde kwaal.
Honden en kinderen
Honden zijn meestal beschermend en liefdevol tegenover kinderen en zorgen speciaal voor hen wanneer ze merken dat ze aan een ziekte lijden.
Bovendien zijn er veel honden die worden gebruikt als therapiedieren om het leven van wezens met verschillende aandoeningen te verbeteren.
Deze keer willen we ons echter concentreren op de specifieke relatie die Haatchi en Owen Howkins tot stand hebben gebracht.
Het ontroerende verhaal van de hond die voor een ziek kind zorgt
Haatchi is een hond met drie poten en Owen is een 9-jarige jongen die lijdt aan het Jampel-Schwartz-syndroom, een genetische ziekte die wereldwijd ongeveer 100 mensen treft en onder andere ervoor zorgt dat spieren in permanente spanning en pijn.
Sinds ze samen zijn, heeft de kleine Owen zijn angst om met andere mensen samen te leven overwonnen en is hij een gelukkig kind. En zijn onafscheidelijke spelvriend zorgt constant voor hem.
Dit ontroerende verhaal werd verteld in een video die bijna vier miljoen keer is bekeken op YouTube, genaamd A Boy and His Dog.
Er is ook een Facebook-pagina met meer dan 186.000 volgers en de schrijfster Wendy Holden heeft een boek geschreven om deze specifieke relatie te vertellen: Haatchi en The Little B.
Haatchi de hond
Haatchi is een Anatolische herder die als puppy op een koude nacht in januari 2012 vastgebonden aan het spoor in Noord-Londen (VK) werd achtergelaten.
Een trein reed uiteindelijk over hem heen en daardoor verloor hij een van zijn achterpoten en een groot deel van zijn staart.
Een homopaar redde hem uit een kennel en uiteindelijk kwam hij aan bij het Londense huis van de familie Howkins die, toen hij zijn goedaardige blik zag in een advertentie op sociale netwerken, geen moment aarzelde om te adopteren hem.
Kid Owen
Voor de komst van de hond had Owen, zich bewust van zijn ziekte en in een diepe depressie gestort, besloten zich te beperken tot zijn rolstoel.
Hij voelde zich anders dan zijn medestudenten en kon geen vrienden maken.
Bovendien was hij doodsbang voor open ruimtes en verliet daarom zelden zijn huis.
Haatchi en Owen
Haatchi's aankomst in het huis van de Howkins zorgde ervoor dat het leven van Owen een fundamentele wending nam.
Bijna onmiddellijk begon de jongen zijn angsten en angsten te overwinnen.
Hij werd socialer en zijn angst om naar buiten te gaan verdween.
Haar angst voor vreemden verdween ook en ze begon met iedereen die haar pad kruiste te praten over haar geliefde hond, die ze omschrijft als de bewaker van haar ziel en hart.
“De hond is speciaal gemaakt voor kinderen. Hij is de God van Vreugde.”
Henry Ward Beecher
Een vreemde ziekte
Jampel-Schwartz-syndroom is een zeldzame erfelijke ziekte die botten, spieren en gewrichten aantast en onder andere aandoeningen veroorzaakt:
- Skeletafwijkingen
- Korte gest alte
- Afgeplatte wervels
- Lage botmobiliteit
- Bijziendheid
- Taalvertraging
Kenmerken van de Anatolische herdershond
De Anatolische herder of Turkse herder is een ras dat wordt gekenmerkt door zijn vriendelijkheid en nobelheid.
Deze grote jongens kunnen tot 65 kilogram wegen en zijn ongeveer 81 centimeter lang.
Honden van dit ras, waaraan Haatchi eert, kunnen worden gedefinieerd als:
- Trouwen
- Beschermers
- Territorials
- Wachters
- Gevoelig
- Stabiel
- Intelligent
- Onafhankelijken
- Eenvoudig te trainen
Een voorbeeldig verhaal
De ontmoeting van een kleine jongen die nauwelijks glimlachte, bedroefd door zijn vreemde aandoening, en een dier met een verleden van mishandeling, leverde een gelukkig cadeau op voor de twee hoofdrolspelers van dit verhaal.
Alsof dit nog niet genoeg is, is Haatchi opgeleid als therapiedier, zodat hij beter voor zijn vriend Owen kan zorgen.
Er zijn vast nog veel meer verhalen waarin een hond voor een ziek kind zorgt. Ze zullen min of meer anoniem zijn. Maar in allemaal is liefde de constante.
Afbeelding met dank aan Keneth Cruz.