De Spaanse windhond, ook gewoon 'galgo' genoemd, is een van de oudste rassen van het Iberisch schiereiland. Het was echter tot voor kort ook onbekend, hoewel de mishandeling en verwaarlozing van windhonden het tot een van de meest geadopteerde rassen maken. Als je deze soort grondig wilt leren kennen, lees dan verder:
Geschiedenis van de Spaanse windhond
De Spaanse windhond is een heel oud ras en wordt verondersteld, net als de honden, een afstammeling te zijn van oude Egyptische honden. Er zijn verslagen over het bestaan van windhonden in Spanje vanaf de 2e eeuw voor Christus; in feite is er een Romeinse verhandeling over de jacht die honden beschrijft die qua lichaamsbouw en gedrag identiek zijn aan windhonden.
Ze zijn altijd gebruikt voor de jacht op hazen en konijnen, en tijdens de herovering beleefden ze een periode van pracht en praal. Veel gecultiveerde gronden worden niet meer bewerkt en worden jachtgebieden, en zo vindt de windhond zijn perfecte territorium om te jagen: grote vlakke gebieden waar konijnen en hazen leven en rennen.
Momenteel wordt de Spaanse windhond nog steeds gekozen voor deze taak. Velen van hen worden aan het einde van het jachtseizoen in de steek gelaten, waardoor ze een van de meest voorkomende rassen zijn in dierenasielen en asielen. Op hun beurt behoren ze tot de exemplaren met de meeste adopties, aangezien windhonden jachthonden zijn, maar het zijn ook goede huishonden.
Fysieke kenmerken
De hele anatomie van de Spaanse windhond is ontworpen om een geweldige sprinter te zijn, aangezien zijn lichaam licht en krachtig is, en lang maar dun.Greyhounds hebben dus een schofthoogte tussen de 50 en 70 centimeter, maar ze wegen slechts ongeveer 15 of 18 kilo: elk ander hondenras van die lengte zou minstens drie keer zoveel wegen.
Dit laatste is te wijten aan het feit dat de windhond lange en gestileerde benen heeft. Aan de andere kant is de borst erg diep, terwijl de buik en taille bijzonder smal en dun zijn. Bovendien heeft hij een licht gebogen rug en is de staart lang en dun, breder aan de basis dan aan de punt.
Het hoofd is ook dun en langwerpig, en de oren zijn klein en driehoekig, wat neerhangt of naar achteren wordt gegooid. Als we naar zijn blik kijken, heeft hij kleine, levendige, waakzame ogen aan de zijkanten van zijn hoofd.
Wat zijn vacht betreft, de Spaanse windhond heeft kort, hard en borstelig haar dat in veel kleuren voorkomt, maar donker gestroomd of donkerbruin hebben meestal de voorkeur; het kan ook bruin, bruin, bruin, geel, zwart of wit zijn.Evenzo is er een variëteit aan windhonden met lang haar met een baard, snorren en wenkbrauwen, maar deze is minder wijdverspreid dan de kortharige.
Gedrag van de Spaanse windhond
Greyhounds zijn dieren die, ondanks wat hun werk zou kunnen aangeven, kalm en aanhankelijk zijn; een Spaanse windhond die drie kwaliteitswandelingen per dag maakt, hoeft niet meer energie of lichaamsbeweging te verbruiken. Eigenaars van geadopteerde windhonden zijn zelfs verbaasd dat het luie dieren zijn die het grootste deel van de dag slapen.
Games van het achtervolgen van bewegende objecten kunnen het jachtinstinct van windhonden activeren, dus spelen met hen om de bal of stokken te gooien kan schadelijk zijn. Het zijn gevoelige honden die overmatig gestrest kunnen raken bij het spelen van deze spellen.
Wat hun karakter betreft, zijn windhonden verlegen honden, maar ze ontwikkelen een grote gehechtheid aan hun dierbaren. Daarom zijn ze meestal niet uitbundig of nemen ze geen vertrouwen in vreemden.
Aan de andere kant zijn veel van de honden van deze soort die we tegenwoordig zien, geredde dieren. Misschien hebben ze een trauma doorgemaakt, wat samen met hun verlegenheid ervoor zorgt dat we veel geadopteerde windhonden met veel angst kunnen zien.
Hun menselijke families kunnen hun aanpassings- en genezingsproces versnellen als ze naar een positieve hondenopvoeder gaan. Greyhounds, die zulke veerkrachtige honden zijn en zo sterk zijn, kunnen met individuele therapie trauma veroorzaakt door verwaarlozing of misbruik overwinnen.
Veterinaire zorg
De Spaanse windhond is een gezond ras dat niet lijdt aan erfelijke ziekten. Negeer echter de door de dierenarts aanbevolen gezondheidscontroles niet, of vergeet het vaccinatieschema niet te volgen.
Er is geen hoge incidentie van dysplasie bij windhonden. Dysplasie, heup of elleboog, is een veel voorkomend gezondheidsprobleem bij andere honden van deze grootte, maar dankzij hun magerheid hebben ze er meestal geen last van.Daarom mag de preventie van ziekten die bij grote honden voorkomen niet worden verwaarloosd.
Bij het jagen op dieren of dieren die gewoonlijk door de bergen lopen, is het belangrijk om te onthouden dat u de instructies van de dierenartsen met betrekking tot inwendig en uitwendig ontwormen strikt opvolgt; vlooien of teken kunnen ernstige ziekten verspreiden. Het is ook een goed idee om de oorkussens en oren regelmatig te controleren op splinters, steentjes of andere ingebedde voorwerpen.
Belangrijkste afbeeldingsbron: diegofornero (destino2003)