Een van de belangrijkste elementen in hondencommunicatie zijn hun vocalisaties. We kunnen honden gemakkelijk begrijpen wanneer ze communiceren, maar we moeten rekening houden met de context waarin ze dat doen. Als je de betekenis van blaffen bij honden wilt begrijpen, zijn dit de sleutels.
Het blaffen bij honden begrijpen
Canine-communicatie is gemakkelijk te begrijpen als je rekening houdt met verschillende factoren. Honden communiceren altijd met elkaar, met ons en met de rest van de omgeving: ze doen het niet alleen met hun stem.
Je lichaamshouding is erg belangrijk, evenals de beweging van je lichaam; kalmerende signalen of kwispelende staart zijn elementen die constant informatie aan ons doorgeven.Maar om deze informatie te begrijpen, moeten we ook rekening houden met de context.
Dat wil zeggen, de betekenis van blaffen bij honden is niet hetzelfde, of ze nu in een park spelen met hun metgezellen, alleen thuis of tijdens een periode van veel lawaai, zoals in een drukke straat. Dit zijn enkele van de sleutels tot het begrijpen van blaffen, maar vergeet de context niet:
Opwinding
Het geblaf van opwinding is heel kenmerkend, omdat het meestal ook gepaard gaat met veel beweging in de staart of in het lichaam in het algemeen. De hond wil ons vertellen dat hij erg nerveus of opgewonden is, zowel ten goede als ten kwade.
Afhankelijk van de situatie zal de hond dolblij zijn of overweldigd door zenuwen. Dit geblaf wordt gekenmerkt doordat het bestaat uit korte, aanhoudende stemhits, en meestal vrij hoog. Het is een blaf waar mensen ons ook nerveus van maken en die we misschien vervelend vinden.
Frustratie
Een andere betekenis van blaffen bij honden die vaak over het hoofd wordt gezien, is frustratie. Wanneer een hond iets wil, kan hij er niet bij en dit veroorzaakt ongemak, er verschijnen scherpe blaffen, lang en gescheiden in de tijd.
Het kan worden verward met blaffen om aandacht te krijgen, en het heeft meestal ook dit doel: de hond laat ons weten dat er iets is waar hij bij wil en niet bij kan. Het gebeurt bijvoorbeeld veel op terrassen van bars: de hond wil weg en kan niet, dus begint hij te blaffen.
Angst
Elke hond reageert anders op angst: sommige raken verlamd, terwijl andere niet stil kunnen blijven en dwalen, blaffen of zelfs springen. Het blaffen van angst kan dus ook bij elk dier en op elk moment anders zijn, maar kenmerkt zich door:
- Hard of zacht blaffen.
- Lang en langzaam blaffen, of snel en kort.
- Soms gaan ze gepaard met een grom voordat ze blaffen.
Opmerking
Van alle betekenissen van blaffen bij honden is dit misschien wel de gemakkelijkste om te identificeren. Het zijn geen korte of lange blaffen, gevolgd maar niet snel. Bovendien zal de hond ons met zijn ogen zoeken of wijzen naar wat hem zorgen baart en waar hij ons voor waarschuwt.
We zullen moeten beslissen waarvoor onze hond ons waarschuwt, afhankelijk van de context en wat hij signaleert. We zullen ook moeten identificeren of hij naar ons blaft om een andere persoon op de hoogte te stellen, voor het geval we hem niet kennen.
Geleerd of wake-up call
Honden kunnen ook blaffen om aandacht te krijgen, en in feite is het een van onze meest responsieve methoden. Een van de bepalende kenmerken van dit geluid is dat het stopt wanneer we er aandacht aan besteden of wanneer de hond zijn doel bereikt.
Normaal gesproken bestaat aangeleerd blaffen uit zachte geluiden (hoewel ze luider kunnen worden als ze worden genegeerd), met een tussenpoos van een paar seconden. We zouden bijna kunnen zeggen dat hij tussen blaffen en blaffen net genoeg ruimte overlaat om "kop dicht!" te zeggen. of "nee!" .
Hoewel dit geblaf wordt aangeleerd, kan het na verloop van tijd veranderen. Zijn doel is om ons op te laten letten of toe te geven aan iets dat hij wil, dus hij zal verschillende soorten geblaf ontwikkelen totdat hij degene vindt die ons als eerste laat reageren.
Huilen om hulp
Het is geen geblaf op zich, maar om hulp te vragen gebruiken honden een heel karakteristiek geluid: gehuil. Het gehuil is een roep om hulp aan de menselijke familie of aan andere honden, aangezien het heel moeilijk te verwarren is met een ander geluid.
Honden huilen terug naar elkaar, en dit is de reden waarom ze ook huilen als er ambulances langskomen: ze voelen de behoefte om aan het hulpverlenende wezen te laten weten dat ze niet alleen zijn en dat ze in de buurt zijn .
Blaffen is een belangrijk onderdeel van hondencommunicatie, maar het is niet het enige element ervan. De beweging en positie van het lichaam of gezichtsuitdrukkingen zijn elementen om rekening mee te houden als je je hond wilt begrijpen. En vergeet de context niet, want die beïnvloedt ook de betekenis van blaffen bij honden.