Anura-amfibieën doorlopen een complexe levenscyclus die ertoe leidt dat ze volledig transformeren om hun volwassen fase te bereiken. Met andere woorden, ze ondergaan een proces van metamorfose, waarbij ze als larven van uiterlijk veranderen en veranderen in typische kikkers of padden. Daarvoor ervaren ze echter een kikkervisjevorm waarin ze leven, eten en zich anders gedragen dan volwassen anurans.
Ondanks hun belang wordt er weinig aandacht besteed aan de larven van kikkers en padden, aangezien ze in dit stadium amper een paar weken doorbrengen. Vanwege zijn vergankelijkheid worden veel van zijn dieet, gedrag en kenmerken over het hoofd gezien. Daarom laten we je in dit artikel meer zien over de biologie ervan.Lees verder en ontdek wie ze zijn, wat ze eten en wat meer feiten over kikkervisjes.
Wat zijn kikkervisjes?
Kikkervisjes vertegenwoordigen een deel van de levenscyclus van anuran-amfibieën. Het uiterlijk van de larven lijkt erg op dat van een kleine vis en hun lange staart en uitwendige kieuwen geven ze een onderscheidend uiterlijk. Dit stadium is uniek bij staartloze amfibieën (anurans), aangezien hun zustergroep (caudates) larven heeft die meer op volwassenen lijken.
Met andere woorden, deze kikkervisjes komen uit het ei na incubatie en blijven gemiddeld tussen de 1 en 3 maanden in deze staat. Gedurende deze tijd ondergaan ze een metamorfose, wat een complete transformatie is van hun "vis" -uiterlijk naar de vorm van een kikker of pad. Dit proces is progressief, dus elke structuur verschijnt beetje bij beetje.
Je zou kunnen zeggen dat deze cyclus jaren van evolutie in een paar maanden samenvat, aangezien deze verandering lijkt op de overgang van levende wezens van water naar land.Als je het op een eenvoudigere manier wilt zien, is het metamorfoseproces vergelijkbaar met het proces dat vissen moesten uitvoeren om andere gewervelde dieren voort te brengen. Het is een van de meest fascinerende eigenschappen van amfibieën.
Dit laatste is slechts een analogie, aangezien metamorfose en evolutie heel verschillende processen zijn. Dit laatste komt tot uiting na duizenden jaren van soortvorming.
Wat eten kikkervisjes?
Het belangrijkste doel van kikkervisjes is om zo snel mogelijk te groeien om aan de vereisten van hun metamorfose te voldoen. Om deze reden moet hun dieet voedsel bevatten dat rijk is aan water. Dit verklaart waarom het plantenetende organismen zijn, aangezien planten meestal een van de gemakkelijkst te vinden bronnen zijn. Daarnaast kunnen ze zich ook voeden met sediment of door het water te filteren tijdens het zwemmen.
Hoewel er wordt gezegd dat kikkervisjes het liefst planten eten, hangt de manier waarop ze dat doen sterk af van de structuur van hun mond.In feite kunnen ze een soort zeer eenvoudige tanden presenteren, keratodons genaamd, die ze gebruiken om op stenen te knagen of hun voedsel te pletten. Afhankelijk van hoe hard deze "tanden" zijn, kunnen de larven ook dierlijke resten of andere kikkervisjes eten.
Dit laatste kan je intrigeren, aangezien hierboven werd vermeld dat ze herbivoren waren. In zeldzame gevallen zijn kikkervisjes echter opportunistischer en eten ze alles wat in hun omgeving beschikbaar is. Wat ze uiteindelijk het meest nodig hebben, is groeien, omdat ze in het water het slachtoffer kunnen worden van vele roofdieren.
Hoe eerder het een kikker of pad wordt, hoe sneller het kikkervisje uit zijn meest delicate stadium is.
Wat moet ik doen als ik een kikkervisje in gevangenschap heb?
Omdat kikkers en sommige padden populaire huisdieren zijn geworden, zul je er waarschijnlijk op een gegeven moment aan denken om ze te fokken. Daarom kun je je afvragen wat kikkervisjes in gevangenschap eten of wat de noodzakelijke maatregelen zijn om voor ze te zorgen.
Allereerst is het de moeite waard eraan te denken dat de wet van sommige landen het verzamelen van eieren, kikkervisjes of exemplaren van bepaalde kikkers en padden niet toestaat. Dit betekent dat u voorzichtig moet zijn met het kopen, verkopen en vangen van beschermde soorten die in uw omgeving niet zijn toegestaan. Houd er daarnaast rekening mee dat het levende wezens zijn en geen testobjecten, dus zorg ervoor dat ze hebben wat nodig is om te overleven.
Voedsel van kikkervisjes in gevangenschap
Zodra de kikkervisjes zijn geïnstalleerd en vastgemaakt aan hun kunstmatige habitat, moet je ze een soort vegetatie voeren. Ze hebben een speciale voorliefde voor het geslacht Elodea, maar als het je lukt om andere soorten algen te krijgen om het aan te vullen, zou het veel beter zijn. Verse sla en spinazie werken best goed, vergeet niet om ze heel goed te wassen om ziektes te voorkomen.
Het is ook mogelijk om commerciële vispellets te gebruiken waarvan de samenstelling voornamelijk uit algen bestaat, zoals spirulina.Vermijd ze als niet aan de kenmerken van het verwerkte voedsel wordt voldaan, aangezien veel varianten materiaal van dierlijke oorsprong gebruiken, wat ze kan schaden. Al het bovenstaande houdt nauw verband met de plantenetende gewoonten van kikkervisjes, want zoals je je zult herinneren is dit hun belangrijkste manier van eten.
Hoe vaak eten kikkervisjes per dag?
Wat de hoeveelheid betreft, is er geen regel. Dit komt omdat het sterk zal afhangen van de beschikbaarheid van voedingsstoffen die elke soort in zijn natuurlijke habitat heeft. De algemene aanbeveling is echter om 2 tot 3 ma altijden per dag in zeer kleine hoeveelheden te eten. Op deze manier kunt u zien hoeveel materie er niet wordt verbruikt en kunt u de dosis aanpassen om afval te verminderen.
Hoewel voedsel op een normale manier meestal wordt geplet, is dit niet nodig, maar het geeft je wel een betere controle over de hoeveelheden. Terwijl ze groeien en hun ledematen verschijnen, beginnen de kikkervisjes vlees te consumeren, dus je kunt doorgaan met de pellets of beginnen met een insectenetend dieet.In dit stadium is het beter dat je larven, wormen of sommige microarthropoden gebruikt die hun voeding aanvullen.
In hun volwassen fase zijn alle kikkers en padden insecteneters.
Als je een groep kikkervisjes in een beek ziet, kom je misschien in de verleiding om ze mee naar huis te nemen. De verzorging ervan is echter geen spel en moet ook niet lichtvaardig worden opgevat, aangezien we het hebben over een levend wezen, geen speelgoed. Alle soorten hebben een bepaalde schoonheid in zich die kan worden gewaardeerd vanuit de natuurlijke omgeving.
