Bacteriën zijn eencellige organismen – van een enkele cel – microscopisch klein. Ze bewonen alle omgevingen op planeet Aarde, ook binnen en buiten het menselijk lichaam, en zelfs die van uw kat. Ze vertegenwoordigen een zeer aanzienlijke hoeveelheid koolstof die aanwezig is in ecosystemen, dus zonder dit zou leven onmogelijk zijn. Ze veroorzaken echter ook pathologieën bij katten die met antibiotica worden behandeld.
De overgrote meerderheid van de bacteriën is onschadelijk voor de gezondheid. Er is echter een groep bacteriën die de veroorzakers zijn van verschillende ziekten. Tot de meest voorkomende infectieziekten behoren gastro-enteritis, longontsteking, huidinfecties en urineweginfecties.
Antibioticabehandeling voor katten is alleen geïndiceerd in geval van bacteriële infectie. Deze ziekteverwekkers kunnen bij de kat worden vastgesteld door open wonden, door besmetting met iets dat hij binnenkrijgt, of door aanwezig te zijn in zijn omgeving. Blijf deze ruimte lezen en ontdek enkele relevante feiten over antibiotica voor katten in de volgende ruimte.
1. Hoe werken antibiotica?
Afhankelijk van zijn chemische aard kan een antibioticum verschillende werkingsmechanismen hebben. Dit zijn de volgende:
- Als het de reproductie van de bacteriepopulatie remt, wordt het "bacteriostatisch" genoemd. Dit is bijvoorbeeld het geval als het de bacterie verhindert zijn celwanden (en dus zijn hele lichaam) te bouwen.
- Als het medicijn een cruciale functie voor de bacteriën blokkeert om te leven, wordt het 'bactericide' genoemd. Dit is het geval als je bijvoorbeeld een mobiel pad blokkeert om te profiteren van de energiebronnen.
Niet alle soorten antibiotica zijn hetzelfde. Sommige worden als breedspectrum beschouwd en werken tegen een aanzienlijk aantal bacteriële geslachten en soorten, terwijl andere smalspectrum zijn en een zeer beperkt werkingsbereik hebben. Penicillines, chinolonen, macroliden en aminoglycosiden zijn enkele van de bekendste.
2. Wat is antibioticaresistentie?
Je hebt misschien gemerkt dat antibiotica voor katten niet zonder recept verkrijgbaar zijn voor verzorgers van huisdieren. Dit komt doordat de medische gemeenschap de afgelopen decennia bang is geweest voor antibioticaresistentie.
Kortom, niet alle bacteriën zullen worden geëlimineerd door antibiotica te consumeren, en nog minder als ze onjuist of korter dan de voorgeschreven tijd worden toegepast. Daarom hebben alle resterende bacteriën die erin slagen antibiotica te omzeilen, het potentieel om (genetisch) te "schakelen" om zichzelf tegen het medicijn te beschermen.Dat wil zeggen, het wordt "resistent" .
Terwijl deze resistente bacteriën veranderen en zich voortplanten, geven ze deze genen door aan de volgende generatie bacteriën. Als eindresultaat ontstaan er dus resistente bacteriepopulaties die niet langer worden aangetast door antibiotica. In feite worden deze stammen die immuun zijn voor de meeste van de momenteel bekende antibiotica ook wel superbugs genoemd.
Antibioticaresistentie wordt sterk aangemoedigd wanneer een behandeling wordt toegepast op een patiënt die deze niet nodig heeft. Geef uw kat daarom nooit zelfmedicatie.
3. Hoe voorkom je antibioticaresistentie bij katten?
Antibioticaresistentie is in de veterinaire wereld iets dat koste wat het kost vermeden moet worden. Dit komt omdat sommige bacteriën, indien ontwikkeld, het dier zieker kunnen maken dan verwacht en niet reageren op de aangegeven behandelingen.
Zoals voorgeschreven door de Centers for Disease Control and Prevention (CDC), zijn hier enkele dingen die u kunt doen om dit scenario te voorkomen:
- Vraag uw dierenarts naar preventiemethoden: hygiëne, voeding en de routine van de kat zijn de eerste stap om hem gezond te houden. Door de juiste parameters te volgen, voorkomt u dat het in de eerste plaats geïnfecteerd raakt.
- Gebruik antibiotica alleen op voorschrift van een dierenarts: geef uw kat nooit medicijnen als u ziet dat hij hoest of lusteloos is. Breng het naar een professional en laat ze je de relevante medicijnen geven.
- Houd antibiotica buiten het bereik van dieren en kinderen: zo voorkom je dat je meer doses toedient dan aangegeven.
- Gooi antibiotica weg op geautoriseerde punten: gooi ze nooit in de normale prullenbak of in de riolering, aangezien ze de natuurlijke omgeving kunnen besmetten en resistentie kunnen veroorzaken bij ecosysteembacteriën.
- Zorg ervoor dat u zich aan de exacte behandeling van uw huisdier houdt: als u voortijdig stopt met het toedienen van medicijnen aan uw kat omdat u vindt dat het "goed" is, bevordert u de terugkeer van infecties veroorzaakt door resistente organismen.
Het is essentieel om al deze ideeën in gedachten te houden bij de behandeling van een zieke kat met een bacteriële infectie. Onthoud dat het verzorgen van een dier een verplichting is en niet zorgen voor zijn gezondheid betekent dat je de rest van de levende wezens om hem heen in gevaar brengt.
4. Wat zijn de meest gebruikte antibiotica voor katten?
Sommige veelgebruikte bacteriedodende antibiotica bij katten zijn bèta-lactams – penicillinederivaten – en metronidazol. Dit soort antibiotica wordt vaak gebruikt om de volgende infecties bij katten te behandelen:
- Derivaten van penicilline: van deze groep is amoxicilline het meest gebruikte antibioticum in de humane en diergeneeskunde. Het wordt gegeven aan katten die lijden aan oorontstekingen, urineweginfecties en infecties van de bovenste luchtwegen.Ook bij wonden, abcessen en beten.
- Metronidazol: kan vaak worden gebruikt voor de behandeling van protozoaire infecties zoals Giardia en Trichomonas en ook voor inflammatoire darmaandoeningen bij katten en honden.
- Gentamicine: luchtweginfecties, longontsteking, oorontstekingen en meer.
- Azithromycin: is gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Lyme bij katten, streptokokkeninfecties, chlamydia en stafylokokbesmettingen.
- Oxytetracycline: infecties veroorzaakt door protozoa, infecties van de sinussen en infectieuze bloedarmoede bij katten.
- Doxycycline: dit is een breedspectrum antibioticum dat is gebruikt voor de behandeling van aandoeningen zoals parodontitis bij katten en honden en die veroorzaakt door Toxoplasma gondii en Chlamydia felis.
Deze antibiotica zijn breedspectrum en kunnen voor verschillende aandoeningen worden gebruikt. Het is echter essentieel dat ze in alle gevallen worden voorgeschreven door een dierenarts.
5. Juiste dosering
De dierenarts moet het huisdier wegen en onderzoeken om de juiste dosis voor te schrijven. Factoren die de dosering bepalen, zijn onder meer het gewicht van het dier, de symptomen, de algemene medische toestand en eventuele andere medicijnen die het gebruikt.
Het is belangrijk om het antibioticum gedurende de aangegeven tijd toe te dienen. Zelfs als de kat al gezond lijkt, moet u doorgaan met de volledige behandeling. Zoals we in eerdere regels hebben gezegd, verkleint dit de kans op een herhaalde infectie en helpt het uw kat in perfecte gezondheid te blijven.
Als u per ongeluk een dosis antibiotica overslaat, dien de gemiste dosis dan toe zodra u eraan denkt (tenzij anders voorgeschreven door een dierenarts). Doe dit echter niet als u het zich bijna herinnert tot het tijdstip van de volgende geplande dosis. Geef uw kat dan geen twee doses tegelijk.
Als u twijfelt over hoe u de medicatie moet toedienen, raadpleeg dan zo snel mogelijk uw dierenarts voordat u een maatregel toepast. Het is belangrijk om eerst goed geïnformeerd te zijn.
6. Mogelijke bijwerkingen van antibioticagebruik bij katten
Alle medicijnen kunnen vervelende bijwerkingen veroorzaken. Sommigen van hen zijn als volgt:
- Vaak voorkomende bijwerkingen van amoxicilline en ampicilline zijn: maagklachten, braken, diarree, overmatige speekselvloed.
- De bijwerkingen van tetracycline bij katten zijn voornamelijk misselijkheid en diarree. Ook andere zoals moeite met slikken, tandverkleuring, gevoeligheid voor de zon, vertraagde groei en botgenezing, lever- of nierbeschadiging.
7. Wat gebeurt er als de kat per ongeluk antibiotica binnenkrijgt?
Net als bij elk ander geneesmiddel kan de willekeurige of overmatige consumptie van antibiotica dodelijk zijn voor katten. Indien u per ongeluk meer dan uw dagelijkse dosis binnenkrijgt, kunt u het beste direct naar de dierenarts gaan voor een maagspoeling. Dit proces ha alt een groot deel van het medicijn uit het spijsverteringskanaal om ernstigere vergiftiging te voorkomen.
Als u vermoedt dat uw huisdier een onvoldoende dosis antibiotica heeft ingenomen, maar u weet het niet zeker, dan moet u een metgezel een paar uur onder toezicht houden. In milde gevallen vertoont de kat mogelijk geen vergiftigingsverschijnselen. In ernstige scenario's kan echter een van de volgende waarschuwingssignalen worden waargenomen:
- Convulsies.
- Depressie en immobiliteit.
- Onderkoeling.
- Moeite met ademhalen.
- Hyperactiviteit.
Als je een van deze symptomen opmerkt, aarzel dan niet langer en ga naar je spoedarts. Houd er rekening mee dat de opnametijd van antibiotica per geval varieert, dus verleng de observatie met minimaal 24 uur of raadpleeg preventief een professional.
8. Kunnen katten antibiotica voor menselijk gebruik krijgen?
Er zijn verschillende soorten antibiotica die zowel bij katten als bij mensen worden gebruikt. Elk is echter ontworpen met een andere concentratie, dus een overdosis kan optreden wanneer u het medicijn voor mensen op katachtigen probeert te gebruiken. Gebruik dus in geen geval de medicijnen in uw medicijnkastje om uw huisdier te behandelen, tenzij de dierenarts u dit zegt en u daarbij begeleidt.
9. Antibioticabehandelingen voor katten
Er zijn verschillende antibioticabehandelingen die u moet vermijden, waaronder:
- Topische antibiotica: Topische antibiotische zalven zoals neosporine of bacitracine -vaak gebruikt bij mensen- zijn naar verluidt zeer gevaarlijk.Een kat die zalf uit een wond likt, kan genoeg binnenkrijgen om ernstige ziekte of zelfs de dood te veroorzaken.
- Fluorochinolonen: Kan epileptische aanvallen bij katten veroorzaken, volgens het ASPCA Animal Poison Control Center. Deze breedspectrum synthetische antibacteriële geneesmiddelen worden op de markt gebracht onder merknamen als Baytril, Cipro en Levaquin.
Het veterinaire handboek van Merck merkt op dat bij katten de nadelige effecten van deze klasse geneesmiddelen, met name enrofloxacine – op de markt gebracht als Baytril – acute netvliesdegeneratie omvatten, wat kan leiden tot blindheid.
Houd er rekening mee dat uw dierenarts een volledig lichamelijk onderzoek moet uitvoeren om de meest geschikte antibiotica voor katten voor te schrijven. Bovendien kunnen sommige dierenartsen overwegen een kweek- en gevoeligheidstest uit te voeren om te zien welk type bacterie aanwezig kan zijn bij een bepaalde infectie.