Agamiden zijn een van de drie belangrijkste groepen binnen de Iguaniaanse reptielen. Hoewel ze veel fysieke kenmerken delen met hagedissen, verschillen ze doordat hun gemiddelde grootte iets groter en robuuster is. Zeker, agamiden zijn niet superieur aan hagedissen, maar ze hebben wel unieke eigenschappen en verschillende eigenaardigheden waardoor ze zich onderscheiden van andere schubben.
Deze reptielen vormen de Agamidae-familie, die verwant is aan andere populaire groepen zoals kameleons, leguanen en gehoornde hagedissen. Hoewel het waar is dat het taxon verschillende bekende soorten bevat, zijn er veel onbekende curiositeiten over agamiden.Blijf deze ruimte lezen en ontdek meer over deze eigenaardige groep.
Hoe zijn agamiden?
Agamiden hebben een fysiologie die sterk lijkt op die van hagedissen. Zijn lichaam is lang, zijn uiteinden zijn in de zijkanten gestoken en hij vertoont een langwerpige staart. De huid heeft echter verschillende plooien en ziet er ruwer uit, aangezien de schubben zijn aangepast en bij sommige soorten duidelijker of harder zijn.
Net als andere reptielen omvat de verspreiding ervan zowel droge als vochtige of tropische gebieden. Bovendien zijn ze aanwezig in verschillende landen zoals Europa, Afrika, Azië en Australië, maar zijn ze afwezig in Amerika.
Weinig bekende feiten over agamiden
Hoewel ze in bepaalde landen bekende reptielen zijn, houden agamiden verschillende curiositeiten over hun natuurlijke leven die hen onderscheiden van andere leguanen. Onder de minder bekende feiten van deze dieren zijn de volgende.
1. Ze regenereren hun staart niet
Het is normaal dat sommige dieren, zoals hagedissen, hun staart afwerpen wanneer ze gevaar lopen om hun agressor af te leiden (autotomie). Dit is meestal geen probleem, aangezien de meeste regeneratiemechanismen hebben waardoor hun ledematen groeien. De meeste agamiden kunnen hun staart echter niet terug laten groeien nadat ze deze zijn kwijtgeraakt.
Natuurlijk weerhoudt deze situatie hen er niet van om caudale autotomie uit te voeren, maar de kosten om het uit te voeren zijn hoger dan bij enig ander reptiel. Toch zijn er bepaalde soorten agamiden die deze regel overtreden en regeneratiemechanismen lijken te vertonen. Het enige probleem is dat ze niet zo perfect lijken te zijn als die op kameleons.
2. Ze veranderen van kleur
Agamiden zijn in staat om de intensiteit en het type kleuring op hun lichaam te veranderen terwijl ze door verschillende stadia van hun leven gaan. Meestal doen ze dit om verschillende boodschappen over te brengen aan hun leeftijdsgenoten, zoals waarschuwingen (competitie), of om zichzelf te camoufleren.
Eveneens is gezien dat de verandering in zijn lichaamskleur ook kan dienen als maatstaf om zijn lichaamstemperatuur te reguleren. Terwijl donkere of dekkende kleuren straling beter absorberen, reflecteren lichtere tinten deze.
3. De verspreiding ervan is tegengesteld aan die van leguanen
Een van de opmerkelijkste curiosa van agamiden is dat hun verspreiding in strijd is met die van leguanen. Met andere woorden, op plaatsen waar soorten agamiden voorkomen, zijn er geen leguanen en vice versa. Hoewel dit verband zou kunnen houden met de evolutionaire oorsprong van reptielen, is er nog steeds geen beknopt antwoord waarom ze dit patroon vertonen.
4. Ze hebben unieke tanden
Een van de kenmerkende en unieke kenmerken van agamiden is de vorm van hun tanden, die wordt geclassificeerd als acrodonta (tanden aan de rand van de kaak). Dit type tandaanhechting komt ook voor bij kameleons, waarvan de familie (Chamaeleonidae) misschien wel het dichtst bij de agamiden staat.
5. Zijn achterpoten zijn vrij sterk
Een ander onderscheidend kenmerk van agamiden is de robuustheid en breedte van hun poten. Zoals kan worden geraden, geeft dit de exemplaren een grote kracht, die een grotere snelheid kan bereiken in vergelijking met andere soortgelijke reptielen. Natuurlijk zijn er bepaalde exemplaren die niet zulke gedrongen ledematen vertonen.
6. Sommige soorten kunnen tweevoetig lopen
Hoewel het waar is dat agamiden viervoeters zijn, hebben sommige soorten zulke krachtige benen dat ze erin slagen hun lichaam op te tillen en te lopen als tweevoeters dankzij hun snelheid. De kraaghagedis (Chlamydosaurus kingii) is misschien wel het meest representatieve exemplaar van dit feit.
7. De grootste diversiteit van de groep is te vinden in Australië
Australië bevat ongeveer 25% tropische savannes, een bioom dat bekend staat om zijn verschillende natte en droge seizoenen.Alsof dat nog niet genoeg is, verkeert het ecosysteem in goede staat en is het niet door de mens veranderd, wat de biodiversiteit in de regio ten goede komt.
Ook heeft Australië een grote diversiteit aan geografische componenten die verschillende niches voor soorten creëren. Door dit alles samen hebben agamiden zich kunnen diversifiëren en nieuwe geslachten kunnen genereren zonder menselijke tussenkomst.
Zoals te zien is, behouden agamiden een reeks unieke eigenaardigheden en eigenaardigheden in hun natuurlijke geschiedenis. Hoewel ze veel kenmerken delen met hagedissen, kan deze taxonomische groep gemakkelijk worden onderscheiden door op hun eigenschappen te letten. Met dit perspectief v alt het niet te ontkennen dat deze organismen een duidelijk voorbeeld zijn van hoe indrukwekkend de natuur kan zijn.
