Onder de wateren van de oceanen verbergt een grote hoeveelheid leven om te ontdekken, omdat het is waar de meest ongelooflijke wezens wonen volgens de mening van het menselijk oog. Een goed voorbeeld hiervan is de keizersvis, een vis die door zijn afgeplatte uiterlijk lijkt op een mix tussen een haai en een rog.
Maar wat is dit dier precies? Dat is wat je in deze ruimte kunt ontdekken, een georganiseerd schema van zijn biologie en zijn belangrijkste kenmerken. Mis niets, want het is een ernstig bedreigd dier en het bekendmaken ervan is een van de beste manieren om de noodzaak van zijn aanwezigheid in de zeeën te benadrukken.
Taxonomie en kenmerken
De maanvis, ook wel maanvis genoemd, krijgt de wetenschappelijke naamSquatina squatina en is een kraakbeenachtige vis (chondrichthyans) en kraakbeenvis die behoort tot de orde squatiniformes en tot de familie Squatinidae. Binnen de kraakbeenvissen komen zowel haaien als roggen voor, dus het is niet zo zeldzaam om een dier als dit te vinden, met kenmerken van beide morfologieën.
Het meest kenmerkende van de zee-engel is zijn afgeplatte vorm en zijn cryptische kleur die versmelt met de kleuren van de zeebodem, aangevuld met een langwerpige staart met hoekige vormen, typisch voor haaien. Het is een grote vis die 2,5 meter bereikt, hoewel de mannetjes kleiner zijn en slechts 1,8 meter bereiken.
Het geslachtSquatina is de enige in zijn taxonomische familie en omvat de zogenaamde engelhaaien. Hier komen in totaal 21 soorten bij elkaar.
Angelshark Habitat
Deze vis leeft op het continentale platform, dat wil zeggen het oppervlak van de zeebodem nabij de kust en heeft een diepte van minder dan 200 meter. Daarom is het een bodemhaai.
Geeft de voorkeur aan zachte ondergronden, zoals zand of modder, omdat hij zich daar camoufleert om zijn prooi te besluipen. Het is te zien vanaf de kust tot ongeveer 150 meter diep. Soms komt het in brak water terecht (zouter dan zoet water, maar minder dan zeewater).
Historisch gezien was de zee-engel overal in de Noordwest-Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee en de Zwarte Zee te vinden. Het is nu echter uitgeroeid in de hele Noordzee en een groot deel van de Middellandse Zee. Een van de weinige plaatsen waar het in overvloed te zien is, is op het strand van Las Teresitas, in Santa Cruz de Tenerife (Canarische Eilanden).
Eten
Dit is een vleesetende vis die zijn prooi besluipt die begraven ligt in het sediment. Hun dieet is gebaseerd op kleine beenvissen (zoals tong), maar er worden ook roggen en sommige ongewervelde dieren aan toegevoegd, zoals koppotigen, schaaldieren en weekdieren.
Hij is in staat zijn prooi in één hap op te eten nadat hij meerdere dagen op dezelfde plek op de loer heeft gelegen.
Engelgedrag
De zee-engel is een nachtvis, de periode waarin hij de meeste activiteiten en bewegingen uitvoert. Overdag is het normaal om hem begraven te vinden in het mariene sediment.
Het is een solitair dier dat alleen soortgenoten ontmoet om zich voort te planten. Er zijn migraties geregistreerd in het noorden van zijn verspreidingsgebied, aangezien verschillende individuen in de zomer naar het noorden trokken om koeler water te zoeken.
Afspelen
De voortplanting van deze kraakbeenachtige vis is levendbarend, dat wil zeggen ovoviviparous. Vrouwtjes hebben een baarmoeder waarin de eieren uitkomen en de jongen voeden zich met de dooierzak voordat ze bevallen.
Vrouwelijke engelhaaien hebben 2 functionele eierstokken, maar de rechter bevat meer eicellen. Deze asymmetrie is alleen aanwezig bij deze soort binnen de groep engelhaaien.
De draagtijd is 8 tot 10 maanden en de geboorte vindt plaats tussen december en januari in de Middellandse Zee. In de zeeën rond de Britse eilanden vindt deze gebeurtenis daarentegen plaats in juli. Het vrouwtje heeft nesten variërend van 7 tot 25 individuen.
Angel Shark Conservation Status
DeSquatina squatinawordt momenteel door de IUCN als ernstig bedreigd (CR) beschouwd.Het schatten van een aantal exemplaren is ingewikkeld, aangezien de gegevens afkomstig zijn van directe waarnemingen en vangsten in vissersvaartuigen. Het is bekend dat hij uitgestorven is in de zeeën voor de kust van Duitsland, Nederland, Noorwegen en Zweden.
Deze vissen zijn zeer vatbaar voor bijvangst in trawls en beuglijnen, maar ook in kieuwnetten en dreggen. Aan de andere kant vormt kustontwikkeling in termen van industriële en toeristische infrastructuur een zeer ernstig gevaar voor hun bevolking, aangezien ze de kustwateren naderen om zich voort te planten. Habitatdegradatie in deze gebieden vormt een gevaar voor toekomstige generaties.
Maar deze problemen komen van ver: de consumptie van het vlees en het gebruik van de onderdelen is sinds de tweede helft van de 20e eeuw de belangrijkste reden voor het verdwijnen ervan. Hoewel verschillende geboortegebieden beschermd zijn en in verschillende wetgevingen is opgenomen om de visserij te reguleren, is er nog een lange weg te gaan voordat de maatregelen effectief zijn.Het enige dat overblijft is de inspanningen voor natuurbehoud te steunen en te hopen dat we nog tijd hebben om de zee-engel te redden.
