De Amazone boto, roze dolfijn, tuimelaar of buffeo zijn enkele van de namen waaronder deze zeer speciale walvisachtigen bekend staan. In tegenstelling tot degene die gewoonlijk worden gevisualiseerd als we het over dolfijnen hebben, navigeert deze door het zoete water van de rivieren Amazon, Madeira en Orinoco.
Het is ook een bedreigde diersoort, dus er meer over leren is de eerste stap om het bewustzijn over het behoud ervan te vergroten. Zelfs zonder betrokken te willen raken bij dat laatste, is het een fascinerend dier, dus mis de kans niet om er meer over te weten te komen, want je zult met open mond blijven staan. we beginnen.
Taxonomie en kenmerken
De Amazone boto (Inia geoffrensis) is een soort getand walvisachtig zoogdier (dat wil zeggen, met tanden) van de Iniidae-familie, waaronder rivierdolfijnen. Het is de grootste soort van allemaal, met een gewicht van 185 kilogram en een lengte van 2,5 meter. Daarnaast worden 3 ondersoorten erkend:
- Inia geoffrensis geoffrensis: roze Amazone dolfijn. Het bewoont het stroomgebied van dezelfde rivier.
- Inia geoffrensis humboldtiana: roze Orinoco-dolfijn, genoemd naar het bewonen van die rivier, evenals de Apure en Meta.
- Boliviaanse Inia geoffrensis: roze Madeira rivierdolfijn. Deze rivier is in het bovenste gedeelte geïsoleerd van de Amazone door onbegaanbare stroomversnellingen, waardoor de ondersoort is ontstaan.
Seksueel dimorfisme bij deze soort is heel duidelijk, aangezien mannetjes veel groter zijn dan vrouwtjes en bovendien is hun roze kleur intenser wanneer ze volwassen zijn.Een ander onderscheidend kenmerk van hun morfologie is het feit dat hun halswervels niet versmolten zijn zoals bij andere tandwalvissen, waardoor ze een breed scala aan kopmobiliteit hebben om hun prooi te vangen.
Ook hebben ze op het bovenste deel van hun gezicht stijve vibrissae, waardoor ze kunnen detecteren wat zich in de buurt van hun gezicht bevindt wanneer het water te modderig wordt om te zien. Hun ogen hebben ondanks hun kleine formaat echter een acceptabel visueel vermogen en ze hebben ook de typische echolocatie van walvisachtigen.
Amazon Boto Habitat
Zoals al vermeld, leeft deze zoogdiersoort voornamelijk in de wateren van de Amazone en de Orinoco rivieren. Het verspreidingsgebied beslaat ongeveer zeven miljoen vierkante kilometer en is niet veel veranderd ten opzichte van het verspreidingsgebied dat er in het verleden aan is toegeschreven.
Binnen rivierhabitats is deze dolfijn te vinden in de meeste microhabitats die ze herbergen.Ze bewegen zich meestal door de loop van de wateren, afhankelijk van hoe bevaarbaar ze zijn en de hoeveelheid voedsel die ze erin kunnen vinden. Vrouwtjes hebben de neiging om de voorkeur te geven aan wateren die landinwaarts stromen, omdat ze rustiger zijn en een betere verzorging mogelijk maken en voorkomen dat de stroming de jongen meesleurt.
Eten
Het dieet van de Amazone boto, hoewel strikt visetend, is veel gevarieerder dan dat van andere dolfijnensoorten. Het omvat ten minste 43 verschillende soorten die in grootte variëren, maar de voorkeur geven aan vissen uit de families Sciaenidae (drums of kwakers), Cichlidae (cichliden), Characidae (tetras) en Serrasalmidae, evenals schaaldieren en rivierschildpadden.
Amazon Boto Gedrag
In tegenstelling tot andere mariene soorten is deze dolfijn solitair, omdat hij zelden in groepen van meer dan 3 individuen wordt gezien. Dankzij hun unihemisferische slaap zijn ze zowel overdag als 's nachts actief, daarom besteden ze hun tijd meestal aan het zoeken naar voedsel.
Dit zijn nieuwsgierige, intelligente en sociale dieren, die vertrouwen op de robuustheid van hun lichaam en hun behendigheid om door de rivier te bewegen. Ze zijn helemaal niet verlegen en benaderen menselijke boten om rond te snuffelen en te spelen (ze hebben zelfs riemen van vissers gestolen).
Helaas zijn de meeste gegevens over hun gedrag verzameld in gevangenschap, waar hun gedrag aanzienlijk is veranderd.
Amazon Boto Reproductie
Er is niet veel betrouwbare informatie beschikbaar over de paarstijl van deze zoogdieren. Er wordt gespeculeerd dat de concurrentie tussen mannen om toegang tot vrouwen gewelddadig is, aangezien ze vaak meer tekenen van agressie en schaafwonden op de huid hebben dan vrouwen. Toch zijn er spelletjes en b altsgedrag waargenomen voorafgaand aan de frequente copulaties die ze gewoonlijk uitvoeren.
Geboorten vinden plaats tussen mei en juli na 11 maanden zwangerschap. Van vrouwtjes wordt gezegd dat ze in hogere watergebieden blijven als gevolg van seizoensgebonden overstromingen, waardoor ze voordelen hebben bij het beschermen van jongen en het vinden van voedsel.
Moeders verzorgen meer dan een jaar en bereiken geslachtsrijpheid op de leeftijd van 2-3 jaar.
Behoudsstatus
Deze soort wordt momenteel als bedreigd beschouwd (EN). Ondanks het grote aanpassingsvermogen van de Amazone boto, zorgen habitatverlies en achteruitgang als gevolg van waterverontreiniging ervoor dat de dolfijnenpopulatie elk jaar afneemt.
Ze zijn ook het slachtoffer van de jacht. Hun vlees wordt als aas gebruikt en ze worden ook gedood zodat ze de visnetten niet breken, aangezien ze soms dicht bij hen komen om zich te voeden met de gevangen vis.
Er zijn veel bedreigingen waarmee dit ongelooflijke dier wordt geconfronteerd vanwege mensen. Verborgen in de troebele wateren van de Amazone-rivieren, is het enige dat overblijft te hopen dat hun grootste tegenstander, onze soort, hen met rust zal laten zodat ze de ruimte kunnen heroveren die van hen is.
