Een van de weinige soorten die het liefst in de dorre bergen van de Hoorn van Afrika leven, is de beira. Het is een heel eigenaardige antilope, klein van formaat en die een vrij en intrigerend leven leidt. Heb je van hem gehoord?
Zijn wetenschappelijke naam is Dorcatragus megalotis en is opgenomen in de familie Bovidae en onderfamilie Antilopinae, die 15 geslachten en 38 soorten omvat. Het is een zeer territoriaal dier en ook de meest bedreigde antilope in het gebied, dus ik nodig je uit om alles over dit rund te leren.
Algemene kenmerken van de beira
Zoals reeds vermeld, behoort de beira tot de kleine antilopen, de hoogte bij de schouders is niet groter dan 60 centimeter (gemiddeld 57).Hun lichaamsgewicht varieert van 9 tot 14 kilogram. De lengte van het lichaam van zijn kant is ongeveer 93 centimeter, terwijl de korte staart 5 tot 8 centimeter meet.
Deze soort vertoont met name geen verschillen in grootte en lichaamsgewicht tussen mannetjes en vrouwtjes. Het onderscheidende kenmerk is de aanwezigheid van rechte hoorns bij mannelijke individuen, die een maximale hoogte van 12 centimeter bereiken.
Het kleurpatroon omvat een roodachtige toon op het hoofd en aan de buitenkant van de benen is een donkere lijn gemakkelijk te onderscheiden van de schouders naar de achterpoten, die de rug verdeelt met het ventrale gebied. De rug en nek zijn grijsachtig. Bovendien zijn het ventrale gebied en de binnenkant van de dijen crème tot licht roodachtige tinten.
Een relevant kenmerk van deze soort zijn de grote oren, die aan de binnenkant lange zwarte en witte haren hebben. Het patroon dat ze vormen is erg handig om individuen te onderscheiden.De wetenschappelijke naam Dorcatragus megalotis verwijst naar dit bijzondere aspect van het dier.
Waar woont de beira?
De antilope is inheems in en endemisch in Oost-Afrika, van de Golf van Aden tot de oostelijke Hoorn van Afrika. Landen waar het is waargenomen, zijn onder meer Somalië, Ethiopië en Djibouti.
Hoewel het gebied waar hij leeft al enkele jaren in oorlogsconflicten verkeert, is het mogelijk gebleken om vast te stellen dat de habitat waar hij een groot deel van zijn leven doorbrengt, dorre bergen zijn. Geschat wordt dat hij tot 2000 meter hoog kan worden, inclusief geografische gebieden met schaarse vegetatie.
Gedrag
Het is een gezellige antilope, die kleine groepen vormt die bestaan uit een dominant mannetje en meerdere vrouwtjes met hun jongen. De grootste activiteit wordt waargenomen aan het begin van de dag en aan het einde van de middag. Het is ook een zeer territoriale en sedentaire antilope.
Een typisch gedrag van de soort is dat alle leden van de kudde op dezelfde plek poepen. Er wordt aangenomen dat dit de manier is waarop ze hun territorium markeren en hen helpt de groep te verenigen. Evenzo is het onderhoud van de latrine belangrijk.
De gebeurtenis vindt achtereenvolgens plaats als een echt ritueel en de laatste die het proces uitvoert is de man. Als hij naar de latrines gaat, snuffelt hij eerst aan alle hopen mest en slaat met behulp van zijn poten in de aarde om ze te bedekken.
Het dominante mannetje is verantwoordelijk voor het onderhoud van de latrines. Wanneer dit niet gebeurt, is dit een teken dat er geen volwassen mannetje in de groep zit of dat hij ziek is.
Eten
Deze dieren zijn herbivoren. Zijn dieet bestaat uit bladeren en scheuten van de struiken die hij in zijn natuurlijke habitat aantreft. Ze voeden zich ook met kruiden, grassen en vetplanten.Volgens de analyse van hun uitwerpselen is vastgesteld dat ze zoekers zijn. Daarom selecteren ze de groenten die hun lichaam het meeste voordeel opleveren.
Hoewel ze in droge gebieden leven, lijkt het erop dat voor deze zoogdieren het vinden van water niet zo'n prioriteit is. Op deze manier profiteren ze van de vitale vloeistof die door voedsel wordt geleverd.
Afspelen
Het voortplantingsproces is seksueel en gebeurt per seizoen. Het vrouwtje wordt krols en het mannetje begint aan de geslachtsdelen te snuffelen en vaak te plassen. Als er een vrouwelijk karakter is, staat ze stil en heft ze haar staart op.
De draagtijd bestaat uit 6 maanden. Daarna wordt een volledig ontwikkeld kalf geboren. Net als andere soorten antilopen duurt het maar een paar minuten om op te staan en zijn eerste stappen te zetten. Vervolgens zoekt het de uier van de moeder om zich te voeden.
Als het kalf eenmaal is geboren, wordt het vrouwtje tussen 5 en 13 dagen weer loops.Borstvoeding duurt 3 tot 4 maanden, de periode waarin het spenen plaatsvindt. Wel mag de kleine vanaf 2 dagen na de geboorte vast voedsel eten. Karakteristiek herkauwen is echter constant na 3 levensweken.
Instandhoudingsstatus van de beira
De beira is een bedreigd dier. Sinds 1996 is het opgenomen in de kwetsbare categorie van de rode lijst van de International Union for Conservation of Nature (IUCN, voor de afkorting in het Engels). De belangrijkste bedreigingen zijn de aantasting van het leefgebied en de jacht.
Het verlies van hun huis wordt toegeschreven aan factoren als droogte, overbegrazing door vee en het kappen van bomen voor houtskool. Dergelijke bomen zijn essentieel omdat ze schaduw bieden aan deze soort.
Dus hoewel de beira een heel eigenaardig dier van het Afrikaanse continent is, dreigt het door toedoen van de mens volledig van de planeet te verdwijnen.Een gebeurtenis die ons oproept tot bezinning en tot het nemen van krachtige maatregelen om deze antilope en andere soorten te beschermen die rechtstreeks te lijden hebben onder de vermindering van hun populaties.