De meest agressieve dieren ter wereld zouden een eindeloze lijst kunnen vormen, maar afhankelijk van objectieve criteria zijn dat er een paar minder. In dit artikel zullen we de term agressiviteit gebruiken als de afwezigheid van angst om wezens onder ogen te zien die groter zijn dan hen in grootte, kracht of dodelijkheid. Anderzijds houden we ook rekening met het predatievermogen van andere gevaarlijke dieren.
De natuur is een onwelkome plek, waar agressiviteit de enige manier is om in bepaalde situaties te overleven, hetzij om jezelf te beschermen, hetzij om simpelweg te moeten eten. Later kun je meer te weten komen over enkele karakteristieke voorbeelden van dit temperament.
De 10 meest agressieve dieren ter wereld
Je zou denken dat de dieren die je hier aantreft enorm zijn en scherpe klauwen en hoektanden hebben. Houd echter een oogje in het zeil, want agressiviteit vereist vaak niet zozeer natuurlijke wapens als wel veel te verliezen. De leden van deze lijst zullen je verrassen.
1. Nijlpaarden (Nijlpaard amphibius)
Ondanks dat ze herbivoren zijn en gemiddeld ongeveer 500 kilogram wegen, concurreren nijlpaarden agressief met roofdieren zoals leeuwen en krokodillen. Het is een eenzaam en extreem territoriaal dier, omdat het grote hoeveelheden voedsel per dag nodig heeft en verantwoordelijk is voor het opruimen van krokodillen, alligators of andere dieren die met geweld de kust naderen.
Het nijlpaard is het dodelijkste grote zoogdier ter wereld, met naar schatting 500 mensen die elk jaar sterven door interactie ermee in Afrika.
2. Koningscobra (Ophiophagus hannah)
Ophidianen moeten over het algemeen agressief zijn om te kunnen eten. Het geval van de koninklijke cobra of koningscobra is echter bijzonder: het is ophiophagous, dat wil zeggen dat er andere slangen in zijn dieet aanwezig zijn (zelfs die van zijn eigen soort). Het is duidelijk dat je niet tam kunt zijn om op slangen te jagen.
Zijn hoektanden injecteren een grote hoeveelheid neurotoxisch gif.webp, waardoor het slachtoffer geleidelijk verlamd raakt totdat het een hartstilstand of ademhalingsstilstand veroorzaakt.
3. Veelvraat (Gulo gulo)
De veelvraat, ook bekend als de veelvraat, is een marterachtigen die beroemd is om zijn ongelooflijke kracht en wreedheid. Het voedt zich met prooien die veel groter zijn dan hijzelf, zoals hoefdieren of andere carnivoren. Het is een solitair, omnivoor en aaseter, want als het geen prooi vindt, voedt het zich met bessen, eieren en lijken.
4. Zeeluipaard (Hydrurga leptonyx)
Deze phocids behoren tot de meest woeste van hun familie, ze moeten grote hoeveelheden levend voedsel eten in de Antarctische habitats die ze bewonen. Ze jagen op alles wat in hun mond past (inktvis, vis en zelfs aas) en zijn behendige zwemmers die bereid zijn om de snelste prooi te vangen.
Door hun grote formaat (een groot vrouwtje kan wel 4 meter lang en 500 kilo zwaar worden) kunnen deze zoogdieren jagen op pinguïns, waaronder de keizer. Bovendien geeft de grote snelheid die ze onder water bereiken hen de mogelijkheid om al zwemmend op hun slachtoffers te jagen.
Deze zoogdieren kunnen jagen op jongen van andere zeehondensoorten.
5. AAsian Giant Hornet(Vespa mandarinia)
Deze enorme hymenoptera, die 5 centimeter lang wordt, kan in groepen jagen als de kolonie groot genoeg is. Zijn gif.webp is erg krachtig en lost de weefsels van zijn prooi op om ze gemakkelijker op te eten.
Deze horzel dringt nesten van honingbijen binnen om zich te voeden en de gegevens zijn angstaanjagend: 10 horzels kunnen 10.000 bijen doden. De soort v alt zelfs gele horzels (Vespa simillima xanthoptera) aan om hun larven op te eten. Wanneer een mens meerdere beten tegelijk heeft, kan hij ernstige problemen krijgen.
6. Mangoesten (Herpestidae)
Deze marterachtigenfamilie staat ook bekend om zijn wreedheid. Het is echter een van die gevallen waarin het niet anders kan: de mangoesten moeten het opnemen tegen de koningscobra, die op hen jaagt. Ze zijn immuun voor het gif.webp en aarzelen niet om zich ertegen te verzetten en zelfs de ronde te winnen.
7. Ratel (Mellivora capensis)
Zoals je kunt zien, zijn marterachtigen erg aanwezig op deze lijst, omdat hun levensstijl vereist dat ze tot de meest agressieve dieren behoren die er bestaan. De ratel of honingsdas is een van de bekendste van de groep, omdat hij kaken heeft die in staat zijn om de schaal van een schildpad te doorboren, en ook bekend staat om zijn liefde voor het aanvallen van netelroos om de honing te eten.
8. Baviaan
Deze primaten van de Cercopithecidae-familie staan ook bekend als bavianen. Hun agressiviteit is niet alleen te danken aan hun opportunistische aard bij het voeren, maar is ook noodzakelijk om te overleven in de sterke hiërarchieën die ze binnen hun groepen vormen. Soms zit de uitdaging zelf in de sociale structuur van de soort.
De sociale organisatie van bavianen wordt gekenmerkt door de vorming van harems door dominante mannetjes en deze worden gevormd door agressie.
9. Das (Meles meles)
Dit zoogdier, gezellig en nachtelijk, heeft ook de gewoonte om bijenkorven aan te vallen. Zijn agressiviteit is defensief, omdat hij een huid heeft die sterk genoeg is om aanvallen te weerstaan en krachtige kaken, zodat hij aan elke aanval kan ontsnappen die veel schade aanricht.
10. Muskusrat (Suncus murinus)
De familie Soricidae, waartoe spitsmuizen (zoals deze, waarvan de naam misleidend is) behoren, zijn kleine zoogdieren met een ongelooflijk snel metabolisme dat hen dwingt constant te eten om in principe niet te verhongeren. Een persoon van 30 gram moet bijvoorbeeld 90 gram (3 keer zijn gewicht) insecten per dag consumeren om gezond te blijven.
De muskusrat voedt zich voornamelijk met insecten. Zijn enorme vraatzucht, samen met zijn sterke territorialiteit, maken hem tot een sterke verdediger van zijn gebied. Het verdrijft zowel zijn soortgenoten als mogelijke roofdieren, die het zonder achting confronteert.
Agressiviteit in organismen is een dubbelzinnige term en vrij vatbaar voor het verkrijgen van antropomorfe boventonen. Als we het hebben over de meest agressieve dieren, zijn er meestal gegevens over aanvallen op mensen, maar men mag niet uit het oog verliezen dat de meesten van hen zich tegen ons moeten verdedigen. Dat maakt ze niet kwaadaardig, het zijn alleen dieren die we moeten vermijden als we hun huis binnendringen.