De hoatzin of Opisthocomus hoazin is zo'n bijzondere vogel dat het de enige levende soort is die is ingedeeld in de taxonomische familie Opisthocomidae. Talrijke studies hebben geprobeerd het in verband te brengen met een andere groep vogels zoals hoenderachtigen, gruiformes of koekoeken. Vanwege zijn unieke anatomische en gedragskenmerken hebben ze echter besloten om de hoatzin zijn eigen familie te geven.
Inwoner van de tropische moerassige gebieden van de Amazone en Orinoco in Zuid-Amerika, fermenteert de hoatzin, net als herkauwers, zijn voedsel voordat het in zijn maag komt. Ga verder in deze ruimte en ontdek diepgaand de kenmerken van dit eigenaardige exemplaar.
Fysieke kenmerken van de hoatzin
Op volwassen leeftijd bereiken mannelijke hoatzins een gemiddelde grootte van 60 tot 80 centimeter en vrouwtjes tussen de 50 en 60 centimeter. Het heeft een slank en breed lichaam, een lange nek en een kleine kop. Zijn gezicht, zonder veren, is intens blauw, terwijl zijn ogen opvallen door de rode iris. Zijn kop is versierd met een lange waaiervormige getande kam in kastanje tinten. Wat zijn ledematen betreft, deze vogel is anisodactyl, dat wil zeggen, hij heeft drie vingers naar voren en één naar achteren.
Aan de andere kant, hoewel hij niet erg goed kan vliegen, v alt de hoatzin op door gemakkelijk in bomen te klimmen en omdat hij een geweldige zwemmer is. Ten slotte bestaat het nummer uit verschillende schrille en luidruchtige geluiden die op grunts lijken.
De herkauwervogel
In tegenstelling tot andere soorten vogels die een dieet hebben op basis van verschillende soorten voedsel, wordt de hoatzin gekenmerkt door een strikt herbivoor dier te zijn.Zijn spijsverteringssysteem, uniek bij vogels, is zo geëvolueerd dat het plantaardig materiaal kan afbreken dat het in het wild binnenkrijgt.
Dankzij het feit dat dit specifieke dier anaërobe bacteriën in zijn krop heeft, kan het gemakkelijk cellulosepolysaccharide omzetten in glucose. Met andere woorden, de hoatzin gebruikt de methode van bacteriële fermentatie, net zoals sommige herkauwers, zoals koeien, doen om zichzelf te voeden.
Aan de andere kant is het nogal merkwaardig dat deze vogel in zijn natuurlijke habitat slechts twee soorten planten eet, de caladium en de philendron. Bovendien heeft de hoatzin vanwege zijn eetgewoonten een geur die lijkt op mest, daarom staat hij op sommige plaatsen bekend als de "stinkende ketel" .
Hun jongen zijn een herinnering aan de dinosaurussen
Gecatalogiseerd als een levend fossiel, is alles wat betrokken is bij het voortplantingsproces van de hoatzin nogal eigenaardig. Enerzijds, omdat het een gezelschapsdier is, bouwt het zijn nesten in kleine kolonies, waarverschillende helpers zijn die samenwerken met de ouders tijdens het broeden, voeden en verdedigen van de jongen.
Aan de andere kant bevinden hun nesten van kleine takken zich in bomen boven het water. Hierin leggen ze meestal 2 tot 3 eieren per legsel en zodra ze uitkomen, krijgen de kuikens een groentepasta die door de ouders wordt uitgebraakt.
Op dezelfde manier behouden deze kuikens een zeer opvallende eigenschap die een groep prehistorische vogels, bekend als Archaeopteryx, bezat. Zo'n bijzonderheid is de aanwezigheid van twee klauwen aan de uiteinden van elke vleugel die hem helpen de takken vast te houden en erop te klimmen. Deze verdwijnen echter tijdens hun groei naar volwassenheid.
De hoatzin kwam uit Afrika
Zoals hierboven beschreven, hebben tal van studies geprobeerd de hoatzin in te delen in een bestaande orde of groep vogels. Bij het analyseren van de fysieke, genetische en gedragskenmerken is echter geconcludeerd dat het een unieke soort is binnen het dierenrijk.
Tot voor kort was de hoatzin het enige lid van de familie Opisthocomidae. Dankzij een recente ontdekking gepubliceerd in het tijdschrift Die Naturwissenschaften was het echter mogelijk om vast te stellen dat deze vogel een reeds uitgestorven familielid heeft. Het gaat om de soort Hoazinavis lacustris, een prehistorische vogel die meer dan 20 miljoen jaar geleden de aarde bewoonde. De ontdekking, door Braziliaanse, Franse en Duitse paleontologen, vond plaats in de staat São Paulo, Brazilië.
Op dezelfde manier onthult dit document een behoorlijk solide theorie over de oorsprong van de hoatzin. Volgens dit onderzoek is deze vogel niet inheems in Zuid-Amerika, maar migreerde hij miljoenen jaren geleden rechtstreeks vanuit het Afrikaanse continent. Volgens deze groep wetenschappers staken de hoatzin deze route over aan boord van kleine vlotten gemaakt van plantenresten en voortgestuwd door de wind en de getijden van de Atlantische Oceaan.
Zonder twijfel kan deze extravagante en bijzondere soort worden geclassificeerd als de vreemdste vogel ter wereld. Laten we echter niet vergeten dat er nog onontdekte dieren zijn met kenmerken die gelijk zijn aan of fascinerender zijn dan die van de hoatzin.
