Zwangere honden hebben zorg nodig voor, tijdens en na de zwangerschap. Elk van deze fasen vereist bepaalde specifieke medische zorg die helpt om de gezondheid van het dier te behouden. Als uw huisdier binnenkort moeder wordt, let dan goed op, want het kan tijdens de bevalling een schrijnend proces veroorzaken dat bekend staat als dystokie.
Zoals bij veel ziekten is de uitvoering van preventieve maatregelen de sleutel tot het voorkomen van complicaties. Stop niet met lezen, want in dit artikel zullen we uitleggen waarom honden deze aandoening vertonen, samen met enkele hulpmiddelen die erg handig zullen zijn om het probleem vanaf het begin te identificeren.Laten we ernaar toe gaan!
Wat is dystocie bij teven?
Dystocie bij teven wordt gedefinieerd als een abnormaal bevallingsproces waarbij de teef niet in staat is de foetus te verdrijven. De complicaties die uw huisdier kan veroorzaken, moeten dringend door professionals worden behandeld, omdat het leven van de moeder en de pasgeborene anders aan groot gevaar wordt blootgesteld.
Binnen de vele risico's die alle arbeid met zich meebrengt, wordt aangenomen dat 5% van de drachtige hondachtige teefjes een kandidaat kan zijn voor dystocie. De duur van de bevalling hangt nauw samen met de sterfte van de pups, aangezien hypoxie (zuurstofgebrek) een van de meest voorkomende doodsoorzaken bij puppy's is.
Hoewel alle honden deze aandoening kunnen vertonen tijdens de bevalling, zijn er enkele rassen waarvan de morfologische kenmerken hun aanleg vergroten. Dystocie komt veel voor bij kortschedelige teven die behoren tot varianten zoals de Engelse bulldog, Franse bulldog en mopshond, evenals miniatuurhonden zoals de chihuahua, pekinees en yorkshire.
Belangrijkste oorzaken van dystocie bij teven
Wilt dystocie bij teven zich manifesteren, dan moeten er bepaalde factoren aan vooraf gaan. Bijvoorbeeld een slechte foetushouding, abnormale positie in de baarmoeder, grote puppy's en een verkeerde voorstelling van het vaginale lumen. De belangrijkste reden ligt echter in enkele maternale en foetale processen die we hieronder met u delen.
Maternale afkomst
De meeste maternale processen die dystokie bij teven veroorzaken, houden verband met reproductieve en voedingspathologieën. Sommigen van hen zijn als volgt:
- Baarmoederruptuur.
- Baarmoedertorsie.
- Botproblemen en bekkenfracturen.
- Wijzigingen van het vaginale kanaal.
Tijdens de bevalling voert de baarmoeder van de honden enkele bewegingen uit die tot doel hebben de foetus uit het inwendige te verdrijven.Bij sommige patiënten is er echter een probleem dat bekend staat als primaire uteriene inertie, waarbij de samentrekkingen van de baarmoeder niet beginnen, waardoor het vrouwtje in de ontsluitingsfase achterblijft en zo de uitdrijving bemoeilijkt.
Een andere trigger voor dystocie bij teven van maternale oorsprong is het gevolg van uitputting van de baarmoederspier tijdens contracties. Bij teven met talloze nesten en die lijden aan baarmoederverstopping, kunnen de uitdrijvingsbewegingen stoppen. Dit type aandoening wordt secundaire baarmoedertraagheid genoemd.
Foetale oorsprong
Vóór de geboorte moet de pup met zijn kop en beide ledematen correct worden gepositioneerd. Als dit om de een of andere reden niet gebeurt en de kuit slecht wordt geprojecteerd, is de kans groot dat er een dystocische geboorte wordt gegenereerd.
Als uw huisdier drachtig is, raden we u aan een grondige medische controle uit te voeren waarmee u bepaalde abnormale processen tijdig kunt opsporen en zo de integriteit van uw beste vriend kunt behouden. Sommigen van hen zijn als volgt:
- Te grote foetussen.
- Anasarca (gegeneraliseerd oedeem van de foetus).
- Foetale wangedrochten.
- Dode producten.
Symptomen van dystocie bij teven
Als het gaat om dystocie bij teven, is observatie je beste hulpmiddel. Houd uw huisdier in de gaten zodra de bevalling begint. Als u een van deze afwijkingen vaststelt, aarzel dan niet om naar de spoedeisende hulp van de dierenarts te gaan:
- Langdurige en onproductieve weeën gedurende meer dan een half uur zonder uitdrijving van producten.
- Tekenen van pijn bij de moeder.
- Aanwezigheid van donkergroene pestvloeistof die uit de vulva komt.
- Half bevallen foetussen gedurende meer dan 15 minuten.
Diagnostische methoden
De eerste stap om tot een diagnose van dystocie bij honden te komen, is het uitvoeren van een volledig lichamelijk en klinisch onderzoek van de patiënt.Daarin zal de dierenarts, naast het controleren van haar zwangerschap, haar vitale functies controleren en een buikpalpatie doen. Het zal ook mogelijk zijn om de toestand van het vaginale kanaal te beoordelen, waardoor tekenen van baarmoederobstructie worden uitgesloten.
Andere uitstekende diagnostische hulpmiddelen die het mogelijk maken om het aantal pups en hun huidige positie te observeren, zijn radiologische tests en echografie. De dierenarts zou ze kunnen gebruiken om een beeld van dystocie bij teven te bevestigen.
Het is belangrijk om de foetussen constant in de gaten te houden. Zijn hartslag is meestal 200 bpm (slagen per minuut) of het dubbele van die van de moeder op het moment dat de onderzoeken werden uitgevoerd. Een daling van de hartslag die optreedt bij 160 bpm zal een indicator zijn van foetale stress en de kans op dystocie zal toenemen.
Behandeling van dystocie bij teven
De te kiezen therapeutische acties zijn afhankelijk van het ras en de ernst van het probleem. Het ideaal is om uitgebreide ondersteuning te bieden op basis van manuele en farmacologische technieken.
Om met de behandeling te beginnen, is het noodzakelijk om het perianale gebied te ontsmetten en het geboortekanaal te smeren. Zodra is geverifieerd dat de foetussen slecht gepositioneerd zijn, zal een herpositionering worden geprobeerd door de middel- en wijsvinger in te brengen. Indien mogelijk kan de arts ze voorzichtig verwijderen. Anders moet er een spoedkeizersnede worden uitgevoerd.
De toediening van medicijnen (zoals oxytocine of 10% calciumgluconaat) is geïndiceerd bij teven met dystokie als gevolg van baarmoederinertie. Het doel is om de bevalling van de foetus te versnellen, de vliezen van de foetus te evacueren en baarmoederinvolutie te bevorderen. Beide geneesmiddelen zijn gecontra-indiceerd bij patiënten met obstructieve dystocie.
Als uw huisdier na het proberen van dergelijke behandelingen geen verbetering vertoont, is een operatie vereist. Een keizersnede is geïndiceerd bij patiënten met vaginale en bekkenobstructies, met misvormingen van de foetus en bij bepaalde gevoelige rassen.Het is niet uitgesloten om een ovariohysterectomie (verwijdering van baarmoeder en eierstokken) uit te voeren bij teven met zeer ernstige dystocische aandoeningen.
De prognose van dystokie bij teven is gereserveerd, maar kennis van het juiste beheer van de zwangerschap vanaf de eerste dagen tot na de bevalling zal het risico op maternale en foetale dood aanzienlijk verminderen. Als uw huisdier tot de risicogroep behoort en u van plan bent uw hondenfamilie uit te breiden, neem dan contact op met professionals en volg hun aanbevelingen op.
