De dwergpapaillon of spaniël met rechte oren is een kleine hond van Frans-Belgische afkomst met de ideale eigenschappen om in een appartement te wonen. Hier vertellen we wat meer over de oorsprong van het ras, het uiterlijk en karakter.
Oorsprong van het ras
Hoewel er geen concrete details zijn over de geschiedenis van het ras, concluderen experts dat het een vrij oud ras is, meer dan 300 jaar oud. In feite kun je op Franse schilderijen uit de 18e en 19e eeuw gezelschapshonden zien die sterk lijken op de huidige standaard.
Ondanks zijn lange geschiedenis is de rasstandaard relatief recent, met name uit 1990. Hierin staat dat de papillon behoort tot groep negen volgens de classificatie van de International Cynological Federation.
Fysieke verschijning van de Papillon
Dit is een gezelschapshond van het speelgoedtype met een harmonieuze structuur, met een lichaam dat iets langer is dan hoog. Zijn kop is evenredig met de rest van het lichaam met een matig lange snuit, hoewel korter dan de schedel. De neus-frontale depressie is duidelijk zichtbaar, vooral bij de kleinere exemplaren.
De oren zijn het belangrijkste kenmerk om rekening mee te houden bij het bepalen van het type, aangezien er binnen het dwerg continentale spaniëlras twee variëteiten zijn: de papillon en de phalene. Als het oor hoog is aangezet, met het conchiaanse kraakbeen open en naar één kant gericht, spreken we van het eerste.
In de context van wedstrijden worden twee categorieën onderscheiden naar grootte:
- Weegt minder dan 2,5 kilo bij zowel reuen als teven.
- Met een gewicht van 2,5 tot 4,5 kilogram bij mannen en tweeënhalf tot vijf kilogram bij vrouwen.
Wat betreft de vacht, de papillon heeft een enkele overvloedige, glanzende en golvende vacht. Het uiterlijk van de vacht lijkt op dat van de Engelse spaniël, maar verschilt duidelijk van de vacht van de pekineesspaniël; het zou geen gelijkenis moeten vertonen met die van de Pommerse. Alle kleuren zijn toegestaan op een witte achtergrond, die moet overheersen in het lichaam en de ledematen.
Papillon-teken
De papillon is, zoals de meeste kleine honden die tot groep 9 behoren, speels, aanhankelijk en levendig. Het past zich heel goed aan kleine appartementen aan, waardoor het ideaal is voor het leven in de stad.
Het is waar dat hij enigszins jaloers en bezitterig kan zijn, dus zijn socialisatie en training zouden al op jonge leeftijd moeten beginnen. Hij kan goed overweg met kinderen en past zich aan het gezinsleven aan.
Zorg en gezondheid van de Papillon
Zijn vacht is delicaat en heeft wat verzorging nodig; Het is raadzaam om het naar de hondentrimmer te brengen, zodat ze de snit van het ras minstens twee keer per jaar kunnen markeren. Op dezelfde manier is een wekelijkse poetsbeurt aan te raden, zodat er niet te veel haar uitv alt.
Ondanks zijn delicate uiterlijk is de papillon een resistent ras waarvoor geen specifieke ziektegevallen zijn gemeld. Om er echter zeker van te zijn dat ons huisdier gezond is, moeten we het voor regelmatige controles naar de dierenarts brengen en ervoor zorgen dat het dieet compleet en uitgebalanceerd is.
Hoofdfotobron |