De Iberische skink is een eigenaardig reptiel dat behoort tot de groep hagedissen, maar zijn uiterlijk lijkt meer op dat van een slang. Dit komt omdat het een langwerpig en flexibel lichaam vertoont met verminderde ledematen, wat op het eerste gezicht kan worden verward met een slang.
De wetenschappelijke naam van deze soort is Chalcides bedriagai. Het behoort tot de Scincidae-familie, een groep kleine hagedissen die worden gekenmerkt door kleinere ledematen in vergelijking met andere geschubde hagedissen. Blijf deze ruimte lezen en ontdek meer over de Iberische skink.
Habitat en verspreiding
Zoals de naam al aangeeft, is de Iberische skink een endemische soort van het Iberisch schiereiland. Hoewel hij in een groot deel van deze regio wordt verspreid, is hij natuurlijk ook te vinden op sommige eilanden in zowel de Atlantische Oceaan als de Middellandse Zee.
Het leefgebied van dit reptiel bestaat uit koele en gematigde gebieden, zoals zandbanken aan de kust, rotsachtige locaties, gewassen, open dennenbossen, eilanden en zelfs stedelijke gebieden. De dichtste populaties bevinden zich echter meestal in de buurt van de Middellandse Zeekust.
Fysieke kenmerken van de Iberische skink
De Iberische skink is een langwerpige hagedis met een slank lichaam van ongeveer 16 centimeter lang. Zoals hierboven vermeld, zijn de ledematen te klein, zodat ze tijdens het bewegen nauwelijks opvallen. Alsof dat nog niet genoeg is, staan de benen ver uit elkaar. Hierdoor krijgen ze een meer kronkelig uiterlijk.
Over het algemeen is het lichaam van dit reptiel breed, cilindrisch en heeft de kop een driehoekig uiteinde. Zijn snuit is rond en zijn nek heeft geen duidelijke plooien, waardoor het moeilijk is om te bepalen waar het hoofdgebied begint en eindigt.
De kleuring van de Iberische skink varieert tussen bruine, gele en grijze tinten, met een lichtere buik die meestal wit of geelachtig is. Ook zijn zijn schubben glad, wat de glans van zijn huid vergroot en hem er ook wat flitsender uit laat zien.
Gedrag
Over het algemeen is de Iberische skink een verlegen exemplaar dat zijn toevlucht zoekt bij elk teken van gevaar. Hierdoor brengen ze het grootste deel van hun tijd door onder stenen of verborgen tussen boomstammen. Toch heeft hij zonnewarmte nodig om de stofwisseling van zijn lichaam te reguleren, daarom gaat hij af en toe naar buiten om te zonnebaden.
Dit reptiel leeft meestal in gebieden met korrelige en losjes verdichte bodems. Dergelijke sites zijn gemakkelijk te graven, waardoor u overal dekking kunt krijgen. In feite zijn hun bewegingen om zich te verstoppen snel. Daarom is het een beetje moeilijk om hem in zijn leefgebied te observeren.
Tigmothermie Strategie
Een andere reden waarom deze soort onopgemerkt blijft, is vanwege zijn thermoregulatiestrategie. De Iberische skink is in staat een bepaalde hoeveelheid warmte op te nemen door zichzelf onder rotsen te plaatsen die worden blootgesteld aan zonnestralen (tigmothermy). Op deze manier krijgt hij een tijdelijke schuilplaats die zijn temperatuur op peil houdt en hem beschermt tegen gevaar.
Iberisch skinkdieet
Ondanks zijn uiterlijk is de Iberische skink een opportunistisch roofdier dat zich voedt met verschillende soorten insecten zoals kevers, spinnen en verschillende soorten larven. Natuurlijk is de grootte van hun prooi meestal vrij klein, aangezien ze niet langer zijn dan 4 centimeter.
Afspelen
Het broedseizoen voor dit reptiel begint in maart en kan duren tot juni. De draagtijd van haar kant duurt ongeveer 78 dagen, wat betekent dat de meeste bevallingen in mei beginnen en sommige tot september duren.
De Iberische skink is een ovoviviparous organisme. Dit betekent dat hoewel de jongen rechtstreeks van de moeder worden geboren, ze in feite worden gedragen in eieren die het vrouwtje in haar lichaam vasthoudt en uitkomen voordat ze worden afgeleverd. Omdat de eieren veel ruimte innemen, produceren de exemplaren bovendien slechts tussen de 1 en 3 nakomelingen per jaar.
Zoals je kunt zien, is de Iberische skink een nogal eigenaardig en nieuwsgierig reptiel, niet alleen vanwege zijn uiterlijk, maar ook vanwege zijn gewoonten en de manier waarop hij zich voortplant. Helaas neemt de populatie van deze soort volgens de International Union for Conservation of Nature af. Daarom is het waarschijnlijk dat het in de toekomst met uitsterven zal worden bedreigd, hoewel het nog te vroeg is om dit te voorspellen.
