In Argentijns Patagonië is een nieuwe plantenetende dinosaurus ontdekt. De gevonden overblijfselen tonen het bestaan, 140 miljoen jaar geleden, aan van een soort dinosaurus met stekels die de landen van het zuiden van dit land bewoonden. De naam die aan deze variëteit is toegekend is Bajadasaurus pronuspinax.
Degenen die verantwoordelijk waren voor de ontdekking waren wetenschappers van de Fundación Azara-Universidad de Maimónides en CONICET (Nationale Raad voor Wetenschappelijk en Technisch Onderzoek van Argentinië). Het zouden grote reptielen zijn met lange stekels die ze gebruikten om de aanval van roofdieren te vermijden.
Algemene kenmerken van stekelige dinosaurussen
De details en kenmerken van de Bajadasaurus werden gepubliceerd in het tijdschrift wetenschappelijke rapporten; de skeletresten zijn opgenomen in de groep sauropoden. Het nieuwe exemplaar zou dus een familielid zijn van de Aragosauriërs en Brachysauriërs, twee van de grootste oude bewoners van de planeet.
Concreet vond de ontdekking van de dinosaurussen met stekels plaats in een geologische formatie in de provincie Neuquén, genaamd 'Bajada Colorada'. Zoals bij elke archeologische vondst, worden wetenschappelijke vragen geherformuleerd om aanleiding te geven tot nieuwe vragen.
In dit geval wordt het bezit van de stekels vergeleken met de eigenschap van camouflage van kameleons en, in het algemeen, van die dieren die zijn geëvolueerd naar hun eigen afweermechanismen. De pronuspinax, van zijn kant, zou het een compleet systeem hebben ontwikkeld van lange en scherpe stekels verspreid over de rug en nek.
De afmetingen van deze nieuw ontdekte soort bereikten negen meter lang. De stekels waren niets meer dan een continuïteit van de eigen wervels van het dier. Deze hulpbron diende niet alleen als camouflage, maar bood ook een krachtig verdedigingsmechanisme, dankzij resistente hoezen die de uitsteeksels bedekten.
Bron: Stedelijk Museum Ernesto Bachmann, Villa El Chocón, Neuquén / https://paleonerdish.wordpress.com
Hoe was de ontdekking van de stekelige dinosaurussen?
Het onderzoeksteam van Bajada Colorada voerde sinds 2010 expedities uit in het gebied. De zoekmachine heeft bepaald chipafval gevondenvan botten die het patroon van het bestaan van fossiele overblijfselen gaven. Sindsdien mobiliseerde de hoop op het vinden van een nieuwe soort dinosaurus wetenschappers.
140 miljoen jaar geleden was die sector van Patagonië bedekt met graslanden in een relatief droog klimaat. De temperatuur was toen warm, vergelijkbaar met de Afrikaanse savannes.
Het verschil tussen soorten was de vegetatie; de planten bestonden uit naaldheesters, varens, paardenstaarten en variëteiten van wat de eerste bloemen waren. Er was een rivier die merkwaardig genoeg in de tegenovergestelde richting van de huidige voer, dat wil zeggen in de richting van de Stille Oceaan.
Er wordt aangenomen dat, dankzij de waterstroom en een unieke 'rivierelleboog'-situatie in dit gebied, de overblijfselen van verschillende dieren de regio hebben bereikt. In Argentinië hebben ze ongeveer 250 soorten dinosaurussen gevonden.
De meeste van deze oude dinosauriërs leefden in de provincie Neuquén. De eerste dinosaurus in Latijns-Amerika werd zelfs in 1882 in die regio ontdekt.
Bron: https://carnivora.net
Hoe zagen stekelige dinosaurussen eruit?
De kaak van deze reptielen was 30 centimeter lang; Dit suggereert dat ze zich op de grond voedden met kleine planten. Door de vorm van de ogen, heel dicht bij de schedel, hadden ze echter het vermogen om te controleren wat er om hen heen gebeurde.
De directeur van het onderzoek door CONICET, Pablo Gallina, verzekert dat: stekelige dinosaurussen zijn vooral belangrijk voor de archeologische wetenschap. De etymologie van de naam betekent: Herkomst door de plaats van de vondst; saurus, omdat ze hagedissen zijn; pronus, met betrekking tot uw voorwaartse helling; Y spinax, bij zijn doornen.
Tot dusver zijn er verschillende 'afschrikmiddelen' voor roofdieren bekend bij plantenetende dinosaurussen met een lange nek. Voor sommigen was een zweepstaart, knotsen of een kurasachtige huid een redding. De Bajadasaurus pronuspinax, met een nek van maximaal 2,5 meter, gebruikte zijn stekels als camouflage en als verdediging.
Na alle verzamelde gegevens komen we tot zeer verrassende conclusies. In deze betekenis, creatine 'sleeve' trekt de aandacht van wetenschappers door de weerstand vergelijkbaar met de hoorns van bepaalde zoogdieren.
Kortom, stekelige dinosaurussen laten de deuren van wetenschappelijke speculatie en kennis openstaan. Van gigantische afmetingen, deze soort kan worden ingedeeld bij de grootste herbivoren ter wereld.
Hoofdafbeeldingsbron | Jorge A. González.
