De koel is een veel voorkomende vogel in Zuid-Azië en Australië, bekend om het kenmerkende lied waaraan hij zijn naam ontleent (een mix tussen kik-kik-kik en ko-ooo, afhankelijk van geslacht en populatie). Hoewel hij een beetje moeilijk te herkennen is, is hij direct herkenbaar zodra hij zingt.
Bovendien is zijn reproductiestijl een van de beroemdste in de landen waar hij leeft, omdat hij parasiteert op de nesten van andere vogels. Om deze reden vindt u in deze ruimte een volledig verslag van zijn biologie, aangezien deze roodogige gevederde vogel veel aandacht verdient. Als je nieuwsgierigheid je heeft geprikkeld, stop dan niet met lezen, je zult verrast zijn.
Taxonomie en kenmerken
De koel, wiens wetenschappelijke naam Eudynamys scolopaceus is, is een vogel van de orde van de cuculiformes, waartoe ook vogels behoren zoals de koekoek (Cuculus canorus). De vogels van deze orde worden gekenmerkt door hun gebogen en langwerpige snavel, hun zang en hun gewoonte om nesten te parasiteren.
De koel behoort tot de familie Cuculidae en het geslacht Eudynamys.
Het uiterlijk van deze vogel markeert heel goed seksueel dimorfisme. Mannetjes zijn volledig zwart, met uitzondering van enkele witte aftekeningen op de rand van de vleugels, met een beige snavel en dieprode ogen. Het vrouwtje daarentegen heeft een donkerbruin verenkleed met witte spikkels en een gestreepte staart.
Het zijn middelgrote vogels, die 40 centimeter lang kunnen worden en meer dan 300 gram wegen. De jonge exemplaren hebben een verenkleed dat meer lijkt op dat van het mannetje, maar het zal bij de eerste vervelling als volwassene zijn uiteindelijke kleur aannemen.
Koel Habitat
Tijdens de koudere delen van het jaar woont de koel in Zuid-Azië, in landen als Iran, Pakistan, India, Bangladesh en Sri Lanka, maar ook in Zuid-China. In het voorjaar trekken veel van deze vogels naar Australië om te broeden. Het is in deze periode dat ze het meest gehoord worden, zowel de volwassenen die roepen om een partner te zoeken als de jongen die om eten vragen.
Het zijn veel voorkomende vogels in voorstedelijke gebieden en bossen met hoge bomen. Het is gemakkelijk om ze te zien in gewassen en lichte bosjes, waar ze overvloedig voedsel vinden en andere vogels van vergelijkbare grootte bewonen, die ze kunnen parasiteren tijdens het broedseizoen.
Eten
De koel is een allesetende vogel die zowel fruit als kleine dieren in zijn dieet opneemt. Zijn snavel heeft een grote openingscapaciteit, waardoor ze in staat zijn om zowel hele vruchten als vogeleieren te consumeren. Hoewel ze als kuikens voornamelijk insectenetend eten, voeden ze zich in hun volwassen stadium met fruit.
Koel is een belangrijk zaadverspreidingsmiddel van sandelhout (Santalum album), omdat ze de zaden van hun vruchten dichtbij of ver weg uitbraken.
Koelgedrag
Deze vogel is overdag actief en solitair. Hij zoekt alleen naar anderen van zijn soort om zich voort te planten in de lente, wanneer sommige exemplaren naar Australië migreren.
Waarschijnlijk is het meest bestudeerde gedrag reproductief. Zoals gezegd, zijn dit vogels die de nesten van andere soorten parasiteren om hun eieren daar te deponeren en dat de gastheren degenen zijn die ze grootbrengen.
Afspelen
Het vrouwtje legt meestal hooguit 2 eieren in het nest van de gastheer. De kuikens gooien, in tegenstelling tot andere soorten van de koekoeksfamilie, hun gastbroeders niet uit het nest, maar leven bij hen.De biologische moeder komt ook af en toe langs om eten te brengen voor haar eigen kuikens, wat ook ongewoon gedrag is, hoewel ze de eieren van de gastheer kunnen nemen om hun eigen eieren te leggen.
Afhankelijk van het gebied waarin hij leeft, zal de koel nesten van verschillende soorten van vergelijkbare grootte bezetten, zoals kraaien, papegaaiduikers of rode lellen.
De jongen brengen gemiddeld 35 dagen in het nest door voordat ze uitvliegen en voor de eerste keer vliegen. Het broedseizoen loopt van september tot maart, een periode waarin het kuiken twee keer zo groot zal worden. Als het wordt geboren in een nest van een kleinere soort, zal het werk van de adoptieouders erg vermoeiend voor hen zijn, aangezien de vraag naar voedsel veel groter zal zijn.
Behoudsstatus
Deze vogel wordt momenteel door de IUCN vermeld als Minste Zorg (LC). Hun populatie wordt echter als stabiel beschouwd omdat er niet veel gegevens over hen zijn.
Dit is een vogel die een tijdlang uit zijn natuurlijke omgeving werd gevangen om als huisdier te worden gekooid, vooral in India. De soort wordt ook internationaal verhandeld als siervogel en lokaal als voedsel geconsumeerd. Onlangs heeft een studie verschillende doodsoorzaken geïdentificeerd binnen populaties, zoals luchtzakontsteking, aspergillose, psittacose of myocarditis.
Hoewel specifieke gebieden waarvan bekend is dat ze komen om te broeden en te eten zijn beschermd, is er nog veel werk aan de winkel met de koel, vooral op het gebied van studie. Laten we daarom doorgaan met het bekendmaken van deze soorten waar zo weinig rekening mee wordt gehouden, want ook zij hebben hulp nodig om te overleven.
