The Golden Redstart of Phoenicurus auroreusis een trekvogel beschreven in 1776 door Peter Simon Pallas, een Pruisische zoöloog. Aanvankelijk werd het geclassificeerd als onderdeel van de familieTurdidae , maar na studies werd het opnieuw geclassificeerd als onderdeel van de familie van muzikale vogels.
Deze prachtige vogel komt veel voor in Azië, vooral in Oost-Mongolië, Korea, Centraal-China en Mantsjoerije. Het heeft twee ondersoorten, een oostelijke, Phoenicurus auroreus auroreus,en een andere westelijke, Phoenicurus auroreus leucopterus, beide hebben trekbewegingen.
Tijdens de winter blijft ondersoort Auroreusin Japan, Taiwan, Korea en de zuidkust van China, terwijl ondersoort Leucopterusmigreert naar Zuidoost-Azië en Noordoost-India.
Onderscheidende kenmerken
De roodstaart is een middelgrote vogel die tussen de 14 en 15 centimeter groot is en tussen de 11 en 20 gram weegt. Net als andere roodstaarten is hij seksueel dimorf, dat wil zeggen dat hij van vorm en kleur verandert, afhankelijk van of het een mannetje of een vrouwtje van de soort is.
Tijdens de paartijd hebben mannetjes een grijze kruin tot aan de nek, bleker op het voorhoofd en de zijkanten van de kruin grenzend aan het gezicht en de keel, beide zwart. Zijn mantel, rug en scapulieren zijn ook donker, hij heeft zwartachtige vleugels met een witte vlek in het midden. Zijn borst, buik en staart zijn roodachtig oranje. De staart is oranje, behalve de zwarte veren in het midden en de roodachtig-oranje onderkant.
Vrouwen van hun kant hebben een kastanjebruin verenkleed, middelbruin van boven en een bleke onderzijde. Zijn staart en de zijkanten van de staart zijn oranje, op de vleugels hebben ze een witte vlek zoals bij het mannetje, maar dan iets kleiner.De snavel, ogen en poten van beide geslachten zijn zwart.
De jongste vogels, in de niet-broedperiode, hebben een patroon vergelijkbaar met de vrouwtjes, maar met minder kleurcontrast en meer ingetogen tinten.
Habitat en voeding
We kunnen de Gouden Roodstaart zien van 0 tot 2000 meter. Bevindt zich vaak in bossen, open subalpiene randen, open plekken, theetuinen, secundair regenwoud, parken, tuinen en open land in de buurt van menselijke nederzettingen.
In de winter gezien langs bermen, struikgewas in de buurt van rivierbeddingen of in open bergachtige gebieden. Het is een vogel die door zijn zelfverzekerdheid niet wegvlucht voor mensen, tenzij ze te dichtbij komen.
Hun dieet is gebaseerd op insecten, hun belangrijkste voedsel, vooral tijdens het broedseizoen. De rest van het jaar voeden ze zich met zaden en bessen. Om zijn voedsel te vangen, maakt hij korte vluchten en gebruikt hij zijn slanke snavel, aangepast om zowel in de lucht als aan de oppervlakte te eten.
Voortplanting en fokken
Het broedseizoen begint in april en eindigt in augustus, en komt vaker voor tussen de maanden mei en juni. Ze paren meestal in hoge gebieden, tussen 2.500 en 3.700 meter. In deze periode is deze soort monogaam en territoriaal.
Verkering niet goed gedocumenteerd, maar kan vergelijkbaar zijn met andere roodstaarten, met mannelijke vluchtvertoning, achtervolging en overdreven houdingen om verenpatroon te tonen.
Ze nestelen op verschillende soorten locaties, zoals onder andere gaten in de grond, bomen, muren, rotsen, kliffen, oude gebouwen. Ze bouwen hun nest met mos, schors, stro en kleine wortels; en bekleed de onderste cup met haar, gras en veren.
Vrouwtjes leggen meestal 3 tot 6 eieren, de kleur kan variëren tussen witachtig, roze, lichtblauw met bruine vlekken en lichtgroen. In gevangenschap is de incubatietijd 16 tot 18 dagen.De geschatte tijd voor nestvogels om uit te vliegen is twee weken na het uitkomen.
7 leuke weetjes die je nog niet wist over de Daurische Roodstaart
De Roodstaart heeft veel kenmerken, maar er zijn zeven curiosa die je misschien interesseren:
- Bouwt zijn nest op lage plaatsen, niet hoger dan 1,5 meter boven de grond.
- Verdedigt zijn territorium en kan enigszins agressief zijn tegenover andere vogels als hij zich bedreigd voelt.
- Haar zang is melodieus, zoet en levendig, en ze kan zingen tijdens de vlucht.
- Het heeft een geschatte levensduur van maximaal 10 jaar.
- Rassen in subalpiene gebieden met struikvegetatie en in open bossen.
- Kwispelt vaak met zijn staart.
- U kunt de verhouding van uw eten wijzigen, afhankelijk van het seizoen of de beschikbaarheid in het gebied.
De goudstaart is een prachtige soort die het ecologisch evenwicht handhaaft door de insectenpopulatie onder controle te houden. Zijn schoonheid boeit en trekt veel waarnemers aan. Bovendien is de bevolking, vanwege de afwezigheid van grote bedreigingen, stabiel, wordt ze niet als kwetsbaar beschouwd of met uitsterven bedreigd. Hoe vond je deze ontdekking?
