Als zorgzame eigenaar maakt u zich misschien zorgen over hoe u de symptomen kunt herkennen dat uw hond een infectie heeft. Welnu, net als bij mensen kan elk dier zijn hele leven besmet zijn.
Houd er rekening mee dat er over het algemeen geen reden tot ongerustheid is. U moet er echter rekening mee houden als er meerdere gevallen in uw buurt zijn. Als u weet welke symptomen u moet herkennen, kunt u helpen bij het vroegtijdig opsporen en tijdig behandelen van een infectie die bij uw hond optreedt. Blijf deze ruimte lezen en ontdek hoe je dit type pathologisch proces kunt identificeren.
Wat is een infectie?
Infectie wordt gedefinieerd als de invasie van lichaamsweefsels door ziekteverwekkende micro-organismen. Gewoonlijk komen deze ziekteverwekkers het lichaam van buitenaf binnen, aangezien de microbiota die van nature in het lichaam leeft, gewoonlijk dit soort problemen niet veroorzaakt.
Laten we niet vergeten dat wij allemaal die op deze planeet leven miljoenen micro-organismen met zich meedragen -en in- ons lichaam. Met deze microscopisch kleine wezens leven we niet alleen in balans, maar ze zijn essentieel voor veel van onze vitale processen. De wetenschap heeft deze reeks "goede" micro-organismen de microbiota genoemd.
Aan de andere kant zijn de agentia die infectieziekten veroorzaken niet alleen beperkt tot bacteriën, maar omvatten ook virussen, schimmels, parasieten en zelfs algen. De lijst is lang en ze worden meestal verzameld in klinische publicaties, zoals het boek Infectious Diseases of the Dog and Cat.Hoewel de klinische symptomen kunnen worden verward, heeft elk van deze pathologische agentia verschillende kenmerken.
Meestal veroorzaakt de infectie een reeks duidelijke symptomen bij de hond. Het kan zich echter ook asymptomatisch ontwikkelen. Dit verwijst naar die infectieuze processen die plaatsvinden zonder zichtbare symptomen, die subklinische infecties worden genoemd.
Hondinfecties, hoe worden ze verspreid?
Infectieziekten zijn overdraagbaar en worden geproduceerd door de invasie en vermenigvuldiging van de veroorzaker. Elk besmettelijk agens heeft echter zijn eigen beperkingen om besmetting te bereiken. Dit is de reden waarom sommige pathologieën zich sneller verspreiden dan andere. Over het algemeen kunnen de volgende vormen van besmetting worden genoemd:
- Direct contact met vocht van een zieke hond: het komt het meest voor bij bacteriële infecties en bepaalde virussen, maar niet alle infecties hebben deze capaciteit.
- Transmissie door vectoren (insecten): sommige micro-organismen hebben de ondersteuning nodig van vectoren, een soort "transport" die ze van de ene gastheer naar de andere brengen. Het besmettelijke agens kan niet zelfstandig bewegen, dus als zijn vector niet bestaat, is het onmogelijk om geïnfecteerd te raken.
- Inname van besmet voedsel of water: dit is de belangrijkste vorm van besmetting voor parasieten, hoewel het ook geldt voor bacteriën en schimmels.
- Besmettelijke deeltjes verspreid door de lucht: luchtweginfecties produceren meestal druppeltjes met besmettelijke stoffen, die vrijkomen bij hoesten of niezen. Ze zweven in de lucht en kunnen iedereen die ze inademt infecteren.
Symptomen die wijzen op een infectie bij de hond
Infectieprocessen kunnen bij honden verschillende symptomen veroorzaken, afhankelijk van de veroorzaker, dus er zijn verschillende klinische tekenen die wijzen op de aanwezigheid van een infectie. In de meeste van hen komt het volgende echter herhaaldelijk voor:
1. Koorts
Koorts is een van de beschermingsmechanismen die het lichaam in gang zet om zichzelf te beschermen. Door de temperatuur te verhogen, zet het lichaam zijn immuunsysteem op scherp om zich te verdedigen tegen het pathologische agens. Omdat het een voor de hand liggende reactie is, is het een van de belangrijkste symptomen die de aanwezigheid van een infectie bij honden verraden.
Je hebt misschien gehoord dat je kunt zien of je hond koorts heeft door zijn neus aan te raken: warm en droog betekent koorts, maar dat is niet waar. Sterker nog, hondenkoorts wordt vaak niet herkend of niet opgemerkt.
De enige juiste manier om erachter te komen of je hond een verhoogde lichaamstemperatuur heeft, is door zijn rectale temperatuur op te nemen.
Een temperatuur van meer dan 39ºC wordt beschouwd als koorts bij de hond, hoewel hij deze temperatuur kan hebben als hij erg opgewonden of gestrest is. Koorts gaat meestal gepaard met lethargie, depressieve stemming, tremoren, verlies van eetlust, braken, hoesten of loopneus.
2. Lymfekliervergroting
Lymfeklieren zijn kleine, ovaalvormige organen die zich in verschillende delen van het hondenlichaam bevinden. Deze bevatten cellen van het immuunsysteem die ziekteverwekkers, zoals virussen of bacteriën, aanvallen en doden.
Als je hond een infectie heeft, worden zijn lymfeklieren geactiveerd (ontstoken) en sturen ze ziektebestrijdende cellen uit, wat pijn en ongemak veroorzaakt. Zoals vermeld in het boek Atlas of Clinical Cytology of the Dog and Cat (2e editie), staat de aandoening van het hebben van gezwollen lymfeklieren bekend als lymfadenitis.
Hoewel lymfeklieren verspreid zijn over het lichaam van uw hond, zijn de submandibulaire lymfeklieren het gemakkelijkst te vinden als ze gezwollen zijn. Ze zitten aan elke kant van het hoofd, vlakbij de achterkant van de kaken, waar ze samenkomen in de nek. Er zijn ook de axillaire en popliteale knopen, die zich aan de achterkant van de knieën bevinden.
3. Ontsteking of zwelling
Het is cruciaal op te merken dat de symptomen van een hondeninfectie variëren afhankelijk van de locatie. Zichtbare infecties zijn vaak onderhuids, maar kunnen ook het huidoppervlak aantasten. Dit is de reden waarom infectieuze laesies eruit kunnen zien als wonden, irritatie of zwellingen.
In het geval van schimmelinfecties dringen ziekteverwekkers de huid van de hond binnen, irriteren en steken deze. Op het eerste gezicht wordt dit proces gezien als een rode plek, maar naarmate het verergert, ontstaan er laesies die de situatie verergeren.
Wat zwelling betreft, kan deze verschijnen als een verharde en stevige of zachte plek. Geïnfecteerde gebieden kunnen al dan niet verzweerd zijn aan het oppervlak en een afscheiding vertonen.
4. Afscheidingen
Infecties hebben de neiging secreties te genereren die het resultaat zijn van de strijd tussen het immuunsysteem en de ziekteverwekker. Dit soort vloeistoffen wordt gewoonlijk pus of slijm genoemd, hoewel ze er door de tijd en het ziekteproces anders uit kunnen zien.
De consistentie en kleur van de afscheiding varieert van waterig en roze of rood (bloederig) tot dik en geel of groen (pus). Afhankelijk van de ernst van de infectie kan het een onaangename geur hebben, vooral als het lange tijd niet is behandeld. Dit kan te wijten zijn aan bacteriegroei of een secundaire infectie, volgens de studie gepubliceerd in het Open Journal of Animal Sciences.
In geval van een luchtweginfectie kunt u tekenen opmerken zoals hoesten, niezen of abnormale ademhaling. Dit komt door de opeenhoping van secreties in de longen of in de luchtwegen, die via de neus of mond naar buiten komen. Luchtweginfecties worden meestal veroorzaakt door virussen of bacteriën, zoals vermeld in een studie gepubliceerd in The Japanese Journal of Veterinary Science.
5. Gedragsveranderingen
Dit symptoom is niet exclusief voor een infectie bij honden, maar komt voor bij een groot aantal pathologieën.De plotselinge gedragsverandering bij het huisdier is bijna altijd een waarschuwing. Daarom, als je lusteloosheid, depressie, gebrek aan eetlust of vermoeidheid vaststelt, kun je het beste naar de dierenarts gaan voor een beoordeling.
Veelvoorkomende infecties bij honden
Over het algemeen kan elke hond al dan niet vatbaar zijn voor het oplopen van een infectie, aangezien pathologische agentia gemakkelijk in de omgeving worden gevonden. Volgens een studie gepubliceerd in het Journal of Veterinary Internal Medicine lijden zelfs "geïsoleerde" honden, zoals die op de Galapagos-eilanden, aan dezelfde infecties die veel voorkomen in andere delen van de wereld.
Natuurlijk zijn er sommige soorten die vaker voorkomen dan andere vanwege de aard van hun pathologische agens. De infecties met het hoogste aantal gevallen in de klinieken zijn de volgende:
1. Otitis
Het is een infectie in de gehoorgang, wat de perfecte plek is voor de groei van ziekteverwekkers vanwege de vochtigheid en duisternis die het bezit. Het is meestal een veel voorkomende pathologie bij honden met hangende oren.
2. Parodontitis.
Meest voorkomende mondaandoening bij honden. Volgens een studie gepubliceerd in de Revista de Investigaciones Veterinarias del Perú, lijdt 85 tot 95% van de honden ouder dan 3 jaar aan deze pathologie. Het wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie die optreedt als gevolg van een slechte mondhygiëne van het huisdier. Het veroorzaakt geen duidelijke symptomen, dus het is gemakkelijk om de situatie te verslechteren en de tanden eruit te laten vallen.
3. Urineweginfectie (cystitis)
Deze infectie veroorzaakt ontsteking van de blaas of nieren, wat leidt tot verschillende secundaire problemen. Het kan verschillende oorzaken hebben, maar slechte hygiëne, slechte voeding en stenen zijn de belangrijkste oorzaken.
4. Conjunctivitis
Het oog is een van de structuren die het meest worden blootgesteld aan infecties, aangezien elk pathologisch agens dat zich via de lucht verspreidt, het gemakkelijk kan bereiken. Als gevolg hiervan ontstaan ontstekingen en roodheid, die het huisdier voortdurend hinderen.
5. Pyodermie
Ondanks dat het het grootste beschermende orgaan van het hondenlichaam is, is de huid ook vatbaar voor bacteriële infecties zoals pyodermie. Volgens een artikel gepubliceerd in het Electronic Veterinary Magazine wordt de Staphylococcus pseudintermedius-bacterie geïdentificeerd als de belangrijkste oorzaak van dit probleem.
Deze ziekteverwekker maakt gebruik van scheuren of wonden in de huid om interne weefsels binnen te dringen. Bijgevolg vertoont het gebied ontstekingen, alopecia, kleine vlekjes, blaasjes, pijn en secreties.
Als uw hond een infectie heeft, wat moet u dan weten?
Infecties maken eigenaars ongerust omdat ze dodelijk kunnen zijn als ze niet snel worden behandeld. De ernst van elk type infectie hangt af van het type wond of verwonding, de locatie, hoe lang het onbehandeld is gebleven en het immuunsysteem van de hond.
De infectie kan overal in het lichaam voorkomen, zoals de longen (pneumonie), nieren (pyelonefritis), hersenen (encefalitis) of zelfs de huid.
Vermijd ten koste van alles zelfmedicatie. Houd er rekening mee dat elk medicijn een beperkt aantal infectieuze agentia bestrijdt. Als je hem daarom het verkeerde medicijn geeft, beschadig je zijn lichaam alleen maar meer en belemmer je zijn herstel.
Het is belangrijk dat u niet aarzelt om onmiddellijk contact op te nemen met uw dierenarts als u jeuk, roodheid en ontsteking opmerkt bij uw hond en een slechte geur. Ook als u merkt dat uw hond overmatig aan de huid krabt, likt of bijt. De aanwezigheid van diarree en braken kunnen ook tekenen zijn dat uw hond een infectie heeft.
Hoe infecties voorkomen?
Ondanks alle nodige zorg is het onmogelijk om 100% infecties bij honden te voorkomen. Dit komt omdat er veel secundaire factoren zijn die hen in bepaalde situaties vatbaarder kunnen maken. Er zijn echter enkele aanbevelingen die kunnen helpen het risico aanzienlijk te verminderen. Een van de meest voorkomende tips zijn:
- Goede hygiëne: het is cruciaal om zowel de omgeving als de dagelijkse voorwerpen waarmee het huisdier leeft schoon te houden. Dit verkleint de kans om in contact te komen met virussen, bacteriën, parasieten en schimmels.
- Kwaliteitsvoeding: voeding is een belangrijke factor om de hond te beschermen, aangezien de kracht van het organisme afhankelijk is van voeding.
- Regelmatige lichaamsbeweging: fysieke activiteit activeert en versterkt de stofwisseling van het huisdier, wat helpt om zijn afweer en weerstand te verbeteren.
- Mentale stimulatie: net als mensen zijn honden ook vatbaar voor verschillende psychische stoornissen, dus het is essentieel om voor hun geestelijke gezondheid te zorgen. Om dit te doen, moeten we ervoor zorgen dat ze altijd activiteiten hebben zoals spelletjes, verwennerij, gezelligheid en wandelingen.
- Vul de vaccinatiekaart in: bepaalde agressieve virusinfecties kunnen worden voorkomen door vaccinatie.
- Regelmatige bezoeken aan de dierenarts: verschillende ziekten en aandoeningen kunnen leiden tot de aanwezigheid van infecties, dus een bezoek aan de dierenarts minstens om de 6 maanden kan dit soort complicaties helpen voorkomen.
Zoals je kunt zien, zijn er verschillende symptomen die wijzen op de aanwezigheid van een infectie bij de hond. Hoewel het waar is dat u op de hoogte moet zijn van deze waarschuwingssignalen, kunt u het beste aandacht besteden aan abnormaal gedrag dat u vertoont. Zo ontdekt u niet alleen tijdig infecties, maar ook elke andere pathologie die uw partner kan treffen.