Tegenwoordig zijn er vier herdershondenrassen die endemisch zijn in Roemenië: de Bucovina-herdershond, de Mioritische herdershond, de Corb-herdershond en de Karpatische herdershond. Ze zijn allemaal relatief onbekend; hoewel de laatste een grotere populariteit geniet in het land en ver buiten de grenzen.
Het ras staat bekend als ciobănesc românesc carpatin in de Roemeense taal, en in de volksmond gewoon "carpatin" . Officiële erkenning als ras door internationale organisaties is recent, iets dat het algemene gebrek aan kennis van deze herdershonden buiten Roemenië verklaart. We analyseren in de volgende regels alles wat u over hem moet weten.
Oorsprong van de Karpatenherder
De Karpatenherder is een zeer oud ras afkomstig uit de Donau-Karpaten. Er wordt aangenomen dat het afkomstig zou kunnen zijn van Aziatische honden, maar dat de originele exemplaren geïsoleerd zouden zijn gebleven in hun gebied tot de komst van de Romeinen in Dacia in de 2e eeuw na Christus. C.
De eerste bestaande vermeldingen van de naam van dit ras dateren echter uit de 15e eeuw en sindsdien wordt de Karpatenherder gebruikt als herdershond en als waakhond.
In 1934 werd de Karpatische herdershond officieel geregistreerd als ras in Roemenië door het Nationaal Zoötechnisch Instituut. Desondanks zou de International Cynological Federation het pas eind 2015 erkennen. De American Kennel Club zou hetzelfde doen in 2021. Daarom is de internationale erkenning zeer recent.
Fysieke kenmerken van de Karpatische herdershond
Carpathian Shepherds zijn grote exemplaren, met een dubbele grijze vacht en een zeer behendige en krachtige houding. Ze werden van nature geselecteerd om kuddes te beschermen tegen aanvallen van grijze wolven, bruine beren en andere roofdieren die in de bergen van Roemenië voorkomen. We verzamelen de belangrijkste kenmerken volgens de United Kennel Club.
Algemeen uiterlijk
De Karpatenherder is een grote hond die behoort tot de Mastiff-familie. Opgemerkt moet worden dat het een duidelijk seksueel dimorfisme heeft, waarbij de mannetjes groter en sterker zijn dan de vrouwtjes. Zo bereiken mannelijke exemplaren gemiddeld 65 tot 73 centimeter, terwijl vrouwtjes 59 tot 67 centimeter bereiken.
Haar gewicht varieert van 35 tot 50 kilogram en is altijd evenredig met haar lengte. Zijn schouders zijn lang en licht hellend, en zijn ribbenkast is breed en hoog.Al deze kenmerken geven een indruk van vitaliteit. Wat hun levensverwachting betreft, is deze ronde tussen de 12 en 14 jaar oud.
Hoofd
Het voorhoofd van de Karpatische herdershond is breed en een beetje uitpuilend. De schedel is het breedst tussen de oren en loopt taps toe naarmate hij de nasofrontale depressie nadert. Zijn neus is breed en groot, en altijd zwart. De ogen van hun kant zijn amandelvormig, wat klein in verhouding tot het hoofd. De oren hebben een driehoekig ontwerp en zijn bevestigd aan de wangen.
Staart
Het is relatief hoog, zo hoog dat het meestal tot aan het spronggewricht reikt. In rust wordt het meestal in een lage of sabelvormige positie gedragen. Desondanks bevindt de hond zich, wanneer hij alert is, meestal boven de bovenste lijn. Het heeft een zeer dikke vacht, een bijzonder kenmerk dat niet over het hoofd wordt gezien.
Ledematen
Zowel de voorste als de achterste vallen op door hun spieren, hun sterke en stevige botten en hun goede hoekingen. Hun achterpoten hebben gebogen tenen met dichte tenen. Wat dit betreft, is het gebruikelijk en zelfs aanbevolen om eventuele sporen te verwijderen, behalve in landen waar deze praktijk bij wet verboden is.
Bont
Ze hebben twee lagen glad haar, speciaal geprepareerd voor de koude klimaten van Roemenië. Deze is wolfgrijs, hoewel hij over zwarte en zachtere tinten kan worden gelaagd. Evenzo, en met uitzondering van het hoofd en het voorste deel van het hoofd, is het overvloedig aanwezig in het hele lichaam.
Karakter en gedrag van de Karpatenherder
Ondanks zijn moed en vastberadenheid bij het bewaken van kuddes en boerderijen, is hij een minzame en ongelooflijk trouwe hond, die een diepe band vormt met zijn mens. Hij is niet agressief tegen zijn verzorgers of tegen de andere dieren die hij bewaakt.
Deze hondachtigen passen zich goed aan het gezinsleven en met andere dieren aan, maar ze kunnen overbezorgd en enigszins territoriaal worden, dus ze hebben socialisatie en onderwijs nodig op basis van positieve bekrachtiging. Omdat het grote honden zijn, is het raadzaam ze niet in kleine huizen te verwelkomen.
Carpathian Shepherd Care
Het is een robuust ras dat in goede gezondheid verkeert, dus het heeft geen specifieke aangeboren ziektes die zijn leven verkorten of belemmeren. Hun zorg is de meest elementaire voor elke hond, met enkele specifieke details:
- Voeding: Een kwalitatief, uitgebalanceerd, eiwitarm, op voer gebaseerd dieet wordt aanbevolen voor grote rassen. Omdat ze in hun geboorteland Roemenië meestal polenta eten of in melk gedrenkt brood of overgebleven water van het kaasmaken, zullen ze altijd de voorkeur geven aan nat voer.
- Bewegen: ze hebben minstens 1 à 2 uur per dag matige activiteit nodig, dit voor het geval ze geen vrije ruimte hebben om rond te dwalen.Dat laatste doen ze vaak, dus als het mogelijk is, moet hij in een afgesloten patio staan om te voorkomen dat hij meer onderzoekt dan zou moeten.
- Vachtverzorging: De Karpatenherder verliest een groot deel van zijn ondervacht wanneer de warmere seizoenen beginnen. Borstelen is slechts af en toe nodig, en een verharingsborstel of ondervachthark voor honden wordt aanbevolen.
- Training: Ze reageren van nature op standaard gehoorzaamheidstraining, hoewel hun eigenaren moeten weten dat de meesten er niet door worden gemotiveerd. Bovendien tonen ze daarbij weinig tot geen interesse in eten of speelgoed ( althans op de lange termijn). Als ze geen kudde hoeden, zal de training meer zijn om hun geest te vermaken; omdat ze leren door observatie.
- Bad: ze mogen niet te vaak voorkomen, omdat ze de huid en de kwaliteit van de vacht kunnen beschadigen. In ieder geval wordt regelmatige reiniging aanbevolen om te zoeken naar mogelijke besmettingen met uitwendige parasieten (die met de juiste ontworming niet zouden moeten verschijnen, maar het doet nooit pijn).
Gezondheid en ziektes
De Karpatenherder wordt gekenmerkt door een sterke en zeer stabiele gezondheid, zonder bekende genetische problemen. De nadelen die kunnen optreden, houden meer verband met hun grootte dan met hun genetische selectie. Laten we de twee belangrijkste bekijken:
- Heupdysplasie: het komt vaak voor bij grote honden naarmate ze ouder worden. Om te voorkomen dat dit leidt tot andere daarmee samenhangende afwijkingen (zoals artrose of patellaluxatie), is het goed om dit aspect periodiek te laten toetsen door middel van veterinaire controles. Een goed dieet is een preventieve factor in het uiterlijk.
- Maagtorsie: grote honden zijn ook vatbaar voor deze pathologie en het is een echt veterinair noodgeval, aangezien het onmiddellijk het leven van het dier bedreigt. Om dit te voorkomen, vermijdt u eetbuien en plaatst u de voerbak op een standaard zodat deze hoger staat.
Zoals je kunt zien, is dit ras vrij speciaal. De Karpatische herder kan een geweldige metgezel zijn, hun loyaliteit en genegenheid blijven nooit onopgemerkt. Met goede zorg en aandacht wordt de tijd die je met deze hond doorbrengt een van de mooiste momenten van je leven.
