Je zou aan tarantula's kunnen denken als je een van deze formidabele spinachtigen tegenkomt. De wolfsspin wordt echter vanwege bepaalde unieke kenmerken ingedeeld in een andere taxonomische groep.
In feite behoren deze ongewervelde dieren tot de lycoside-familie, een woord dat afkomstig is van het Griekse lycos, vandaar de bijnaam "wolf" voor hun naam. Maar ze zijn niet alleen speciaal vanwege deze nieuwsgierigheid, het zijn spinachtigen met wonderbaarlijke vermogens en het is altijd handig om ze wat beter te leren kennen, dus aarzel niet om verder te lezen.
Wolf Spider-kenmerken
Het uiterlijk van de wolfsspin is indrukwekkend.Zijn lichaam is bedekt met haar, 8 ogen, gemakkelijk te camoufleren dankzij de bruinachtige tinten die hij draagt en lange benen die onopgemerkt blijven door de cheliceren op zijn gezicht. Logisch dat hij die bijnaam kreeg. Daarbij komen hun nachtelijke gewoonten, daarom zijn hun gezichtsvermogen en aanraking zo fijn.
Deze familie van spinachtigen heeft 127 geslachten en 2406 verschillende soorten, volgens rapporten in de Catalogus van het leven. Over het algemeen zijn ze meestal groot. Ze meten van 10 tot 35 millimeter (de benen niet meegerekend). De vrouwtjes van Lycosa tarantula schommelen bijvoorbeeld tussen de 25 en 30 millimeter, terwijl de mannetjes niet groter zijn dan 20.
Zoals de Bristol Zoological Society opmerkt, is de soort Hogna ingens de grootste wolfspin die ooit is geregistreerd. Het is endemisch in Portugal, met name op het eiland Deserta Grande. Zijn lichaam reikt tot 40 millimeter en samen met zijn poten kan hij 12 centimeter lang worden.
Habitat
De wolfsspin komt over de hele wereld voor (behalve op de Polen), hoewel in het Westen het geslacht Lycosa overheerst, vaak verward met tarantula's. In Noord-Amerika komen tot 240 soorten voor, in Europa rond de 50.
Ze hebben de neiging om beboste gebieden, graslanden, bergen en woestijnen te bewonen in een grote verscheidenheid aan klimaten, bij voorkeur vochtig en warm. Toch is elke soort bereid om de omstandigheden van zijn specifieke bioom te weerstaan.
Eten
Je kunt je voorstellen dat deze spinnen strikte carnivoren zijn. Bovendien voeden ze zich niet alleen met insecten, maar kunnen de grotere soorten zelfs op kleine reptielen jagen als de gelegenheid zich voordoet. De zoölogiecollecties van de Universiteit van Granada vermelden dat deze dieren vaak worden geplaagd door andere spinnen en kannibalisme.
Jachtgedrag
In tegenstelling tot andere spinnen en vanwege hun grootte, spinnen ze geen webben die in de lucht hangen. Velen van hen creëren verticale holen in de grond, waar ze zich verstoppen en op de loer liggen voor hun prooi. Anderen klimmen in bomen om te jagen, jagen actief op prooien of wachten onder strooisellaag.
Het soort jachtgedrag verschilt per soort, ook met de beschikbaarheid van voedsel. Zeker, en zoals een studie gepubliceerd in Oikos aangeeft, wordt het, wanneer het vanuit een structureel oogpunt interactie heeft in een complexe habitat, blootgesteld aan verschillende competitieve interacties, toegangs- en foerageermogelijkheden en risico's van andere roofdieren.
Sommige geslachten, zoals de piraat, zijn merkwaardig genoemd vanwege hun vermogen om door het water te rennen of te duiken om aan roofdieren te ontsnappen.
Hoe gevaarlijk is een wolfspin?
Hoewel wolfspinnen giftig zijn, zijn ze niet in staat een volwassen mens te doden. In de meeste gevallen veroorzaakt hun beet dezelfde pijn als een bijensteek. Hun benen hebben echter brandharen die allergische reacties kunnen ontwikkelen. Het komt vaak voor dat ze huizen binnensluipen op zoek naar kleine insecten en donkere plekken om zich te verstoppen.
Het aantal betrouwbare meldingen van wolfspinbeten bij mensen is erg laag, wat onze kennis hierover beperkt. Volgens een casusrapport gepubliceerd in Wilderness & Environmental Medicine, waar een bevestigde beet van deze soort werd blootgesteld aan een 20-jarige man, kan zijn beet huiderytheem met ulceratie veroorzaken.
Tot nu toe zijn er geen aanwijzingen voor episodes van huidnecrose na dit soort contact. Dit ondanks het feit dat deze eigenschap op een populaire manier aan de soort wordt toegeschreven. Zoals een studie gerapporteerd in het Journal of Toxicology: Clinical Toxicology waarschuwt, wordt de beet geassocieerd met kleine effecten, en deze zijn niet ernstiger dan de meeste andere spinnen.
In ieder geval is het geen soort die bekend staat om zijn agressiviteit. In navolging van het Penn State College of Agricultural Sciences, zullen deze alleen bijten als ze verkeerd worden gehanteerd of naast de huid worden gevangen. Typische symptomen na de beet zijn aanvankelijke pijn en roodheid met de mogelijkheid van plaatselijke zwelling. Deze verdwijnen in een periode van ongeveer 24 uur.
Algemeen gedrag
De wolfsspin is 's nachts actief en solitair. Hij ontmoet alleen soortgenoten als het broedseizoen aanbreekt. Het grootste deel van de dag wordt doorgebracht in zijn hol, een trechtervormig gat in de grond dat hij bedekt met bladeren en ander vuil om de ingang te verbergen. Ze bedekt ook meestal de muren met zijde.
In deze holen brengen ze ook de winterslaap door.
Dankzij het graven in de grond zijn ze bijzonder gevoelig voor trillingen. Daarom hebben ze de neiging om voor mensen te vluchten, omdat ze ongevaarlijk zijn als ze niet gestoord worden.
De wolfsspin Hygrolycosa rubrofasciata kan een geluid voortbrengen dat een mens meters ver kan horen. Geluid dat wordt gegenereerd door zijn achterlijf tegen de grond te slaan, een interessante communicatie bij dit insect.
Zijn 8 ogen zijn gepositioneerd om uitstekend perifeer zicht mogelijk te maken. Zoals je zou verwachten, kunnen ze in het donker zien en gebruiken ze dit vermogen om hun prooi met verbazingwekkende snelheid te vangen.
Wolf Spider Reproductie
Wolfspinnen zoeken elkaar op tijdens de paartijd: lente. Het is meestal het mannetje dat naar het vrouwtje zoekt en de best gemaakte en diepste holen selecteert, aangezien dit een goede indicatie is van het risico om opgegeten te worden.
Eenmaal daar maken ze ze het hof met ritmische bewegingen van hun pedipalpen en het optillen van hun voorpoten. Als het vrouwtje wil, plaatst het mannetje zich op het kopborststuk en bevrucht haar.
De vrouwtjes doden de mannetjes meestal als de paring voorbij is.
Na de bevruchting maken ze meestal een bolvormige zak met zijde om de eieren in te dragen en hangen deze aan hun buik. In tegenstelling tot andere spinnenfamilies vertonen ze ouderlijk zorggedrag, aangezien ze hun jongen in hun buik dragen tot hun eerste vervelling.
Wolfenspinnen zijn belangrijk voor de natuur
Er is een grote verscheidenheid aan wolfspinnen, sommige groter en andere kleiner. Het kennen van hun aard en gedrag is essentieel om hun rol in het ecosysteem te begrijpen en vooral om je ervan bewust te worden dat hun angstaanjagende uiterlijk geen reden is om ze te doden. Ze zijn zeer waardevolle leden van de voedselketen en hun afwezigheid heeft een aanzienlijke impact op het milieu.
Daarom, als je geïnteresseerd bent in deze spinachtigen, moet je weten dat de Lycosidae-familie zeer interessante soorten heeft die het waard zijn om afzonderlijk te bestuderen. Vanaf hier moedigen we u aan om verder te zoeken naar hen, u zult geen spijt krijgen van de gegevens die u vindt.
