Eclampsie of melkkoorts is een stofwisselingsstoornis waarbij het calciumgeh alte da alt tot een niveau dat onhoudbaar is voor het goed functioneren van het lichaam. Het kan zowel tijdens de zwangerschap als tijdens het geven van borstvoeding voorkomen. Bovendien wordt het gekenmerkt door het genereren van tremoren, tachycardie, koorts en spierzwakte.
Als uw huisdier op het punt staat te bevallen of als u plannen heeft om zwanger te worden, is het belangrijk dat u de tekenen, oorzaken, behandeling en preventie van deze aandoening grondig kent. Op deze manier kunt u uw huisdier tijdig verzorgen.
Waarom komt melkziekte voor?
Volgens een artikel in The Veterinary Clinics of North America, gepubliceerd in 2018, wordt hondeneclampsie overwogen wanneer het calciumgeh alte in het bloed lager is dan 9 mg/dl.
Het ontstaat als gevolg van de grote vraag naar dit mineraal in de pre- en postpartumfase. Dat wil zeggen tijdens de botvorming van het skelet van de pups en de productie van moedermelk.
Hoewel er twee processen zijn die alle vrouwtjes die pasgeborenen opvoeden doormaken, kan onvoldoende voorbereiding of slecht management leiden tot uitputting van de calciumreserves bij de moeder.
Hoewel het bij elk type hond kan voorkomen, zijn honden van kleine rassen (pinscher, shih tzu, pomeranian en chihuahua) of met een aanleg om grote nesten te baren (labrador, golden retriever en sint-bernard) meer gevoelig om er last van te hebben.
Evenzo komt het het vaakst voor tussen 10 en 20 dagen na de bevalling. Dit komt omdat dit het moment is waarop de hoogste melkproductiepiek optreedt.
Wat zijn de belangrijkste oorzaken?
Melkkoorts bij teven is fundamenteel gekoppeld aan voedings- en energietekorten in de voeding. Volgens een document in het tijdschrift Topics in Companion Animal Medicine kunnen twee hoofdoorzaken worden geïdentificeerd.
1. Calciumsuppletie tijdens de zwangerschap
Veel verzorgers denken misschien dat het geven van calcium aan hun huisdieren tijdens de zwangerschap eclampsie kan voorkomen. Deze activiteit genereert echter het tegenovergestelde.
De reden is dat de bijschildklier - die onder normale omstandigheden het calciumgeh alte in het bloed reguleert via parathormoon - kan atrofiëren als gevolg van overmatige suppletie met dit mineraal.
In meer praktische termen, wat wordt geproduceerd is een negatieve feedback, omdat de klier stopt met het vrijgeven van het hormoon wanneer het zich realiseert dat meer calcium niet nodig is in het lichaam.
Als de lactatietijd aanbreekt en de suppletie wordt gestopt, is de bijschildklier echter niet in staat genoeg hormoon te produceren om voldoende calcium in de bloedsomloop te houden, waardoor er hypocalciëmie ontstaat.
2. Een onevenwichtig dieet
Zowel tijdens de dracht als tijdens het zogen hebben teven voedsel nodig dat hen voorziet van de nodige voedingsstoffen voor hun onderhoud en dat van hun puppy's. In feite hebben ze diëten nodig die hun energiebehoefte onder normale omstandigheden met 5 vermenigvuldigen.
Bovendien is vitamine D volgens het artikel A Quick Reference on Hypocalcemia essentieel voor een adequate opname van calcium in de darmen.
Daarom, als het geleverde voedsel een goede calorie-inname mist en een onbalans heeft in mineralen en vitamines, zullen moeders niet in hetzelfde tempo kunnen herstellen als waarmee ze hun reserves besteden aan de voeding van hun pasgeborenen.
Hoe herken ik melkziekte?
Rekening houdend met het feit dat calcium een fundamentele rol speelt bij de overdracht van zenuwimpulsen, is een groot deel van de symptomen die gepaard gaan met deze aandoening neurologisch van aard. Onder de belangrijkste tekenen van melkziekte bij teven zijn de volgende:
- Ataxie of gebrek aan coördinatie tijdens het lopen.
- Bevingen en spasmen.
- Spierzwakte.
- Lichaamstemperatuur hoger dan 40°C
- Moeite met ademhalen en piepende ademhaling.
- Agitatie en nervositeit.
- Spierstijfheid.
- Tachycardie.
- Convulsies.
Wat moet ik in deze situatie doen?
De eerste maatregel die we moeten nemen is het scheiden van de puppy's van hun moeder.Hiermee voorkomen we een grotere energieverspilling en verminderen we het verlies aan calcium. Later, als het leven van ons huisdier in gevaar is, moeten we het zo snel mogelijk naar een dierenarts brengen.
De professional zal verantwoordelijk zijn voor het intraveneus toedienen van 10% calciumgluconaat samen met dextrose, om de calcium- en energieniveaus in het lichaam te herstellen. Deze procedure moet langzaam worden uitgevoerd, anders kan bradycardie en hartstilstand ontstaan.
Volgens wat wordt vermeld in de gids Acute behandeling van calciumstoornissen, verdwijnen de klinische symptomen bij adequate behandeling niet meer na ongeveer 30 tot 60 minuten. Als de aanvallen echter niet stoppen, kan het nodig zijn een kalmerend middel toe te dienen.
Aan de andere kant, als ons huisdier eenmaal gestabiliseerd is, kan de dierenarts aanbevelen dat we minstens 24 uur wachten voordat we de puppy's weer borstvoeding geven.Gedurende deze periode moeten pasgeborenen worden ondersteund met flesvoeding of natte voeding, afhankelijk van hun leeftijd.
Tot slot kunnen calciumtabletten worden voorgeschreven samen met calcitriol, de actieve vorm van vitamine D. Het doel is om de calciumspiegel in het bloed te stabiliseren en te behouden tijdens borstvoeding.
Preventie van melkziekte
Om eclampsie bij ons huisdier te voorkomen, is het van essentieel belang om vanaf de eerste weken van de dracht kwalitatief en uitgebalanceerd voer te geven. Bovendien moeten we zorgen voor voldoende waterconsumptie, aangezien dit element bijna 80% van de melk uitmaakt.
Na de bevalling wordt aanbevolen dat moeders puppyvoer consumeren. Dankzij de mineralen- en energiebijdrage van deze diëten worden stofwisselingsstoornissen tijdens de lactatie vermeden.
Tot slot, zoals te zien is, is het gebruik van calciumsupplementen tijdens de zwangerschap contraproductief. Om er zeker van te zijn dat de zwangerschap van uw huisdier goed verloopt, kunt u het beste advies en beoordeling inwinnen bij een getrainde professional.
