papillomavirussen (Papillomaviridae) zijn een groep pathogene virale agentia die gewervelde dieren infecteren. Alleen al bij de mens zijn meer dan 100 verschillende typen geïsoleerd, sommige anekdotisch van aard en andere veroorzaken baarmoederhalskanker bij vrouwen (HPV-16 en HPV-18). Wist je dat naast onze soort ook honden papillomen kunnen krijgen door deze infectie?
Papillomen bij honden zijn inderdaad goedaardige tumoren die worden veroorzaakt door het papillomavirus, hoewel de tumoren die ze infecteren niet dezelfde zijn als de tumoren die symptomen bij mensen veroorzaken. De verschillende soorten virussen in deze groep zijn zeer specifiek in termen van het replicatiemechanisme, dus ze "springen" meestal niet tussen soorten.
Wat zijn papillomen bij honden?
Het woordpapillomaHet klinkt misschien een beetje technisch, maar als we de term "wrat" gebruiken, weet je zeker waar we het over hebben. Papillomen, bij honden en elk ander dier, zijn goedaardige tumoren veroorzaakt door papillomavirus, in dit geval gespecialiseerd in het infecteren van hondencellen.
Het mondslijmvlies en de hoeken van de lippen zijn de meest voorkomende plaatsen van presentatie van de papillomen, maar ze kunnen ook op de huid en zelfs op de geslachtsdelen verschijnen, vooral als de overdracht is gebeurd door seksueel contact met een besmet dier. De aard van het virus bepaalt meestal waar de infectie plaatsvindt.
Kenmerken van het virus
Papillomavirussen (PV) zijn DNA-pathogenen met zo'n 8000 basenparen geïntegreerd in hun genoom, die op hun beurt worden bedekt door een accessoire niet-omhulde icosahedrale capside. Omdat deze virussen geen organellen en cellulaire structuren hebben, moeten ze de cellen van de gastheer "kapen" en erin integreren om zich te vermenigvuldigen en zich onder individuen te verspreiden.
Het doelwit van PV's zijn epitheelcellen, hoewel alleen die met proliferatief potentieel worden binnengevallen, omdat dit een vereiste is om de infectie persistent te maken. Opgemerkt moet worden dat, zodra de virussen het lichaam van de hond binnenkomen, een asymptomatische fase wordt vastgesteld die minstens 4 weken duurt.
Soorten honden papillomavirus
Zoals we al zeiden, zijn er bij de mens meer dan 100 soorten papillomavirus, waarschijnlijk omdat het bij onze soort de soort is waarin ze het meest zijn bestudeerd. Hoewel meer dan de helft van de beschreven PV's afkomstig is van infecties inhomo sapiens,we kunnen de volgende varianten bij honden benadrukken:
- CPV1:veroorzaakt meestal asymptomatische infecties, hoewel het ook geïnternaliseerde of meer externe laesies veroorzaakt -endofytisch Y exofytisch, respectievelijk-.
- CPV2:het veroorzaakt endofytische en exofytische laesies, maar is ook de boosdoener voor de ontwikkeling van invasieve plaveiselcelcarcinomen.
- Typen CPV3, CPV4, CPV5: alle 3 soorten veroorzaken het ontstaan van pigmentplaques.
- CPV6: veroorzaakt endofytische papillomen.
- CPV 7:veroorzaakt exofytische papillomen.
Symptomen van papillomen bij honden
Zoals aangegeven door de portal VCA-ziekenhuizen, Papillomen bij honden kunnen in verschillende gebieden voorkomen. Bij puppy's en jonge honden vormen zich clusters op het mondslijmvlies en de hoek van de lippen. Aan de andere kant verschijnen ze bij honden van alle leeftijden als solitaire wratten overal op de huid.
Sommige meer specifieke soorten PV's kunnen in clusters in het genitale gebied voorkomen, terwijl andere op de oogleden of aan de rand van het traankanaal verschijnen. Ze hebben echter allemaal iets gemeen: ze veroorzaken het verschijnen van droge poliepen (wratten), schilferende plaques of harde structuren die "naar binnen" groeien.
Afhankelijk van de grootte en locatie van de papillomen, Deze kunnen volledig onschadelijk zijn of enkele symptomen veroorzaken. Onder de mogelijke klinische symptomen benadrukken we het volgende:
- Moeite met eten: Dit gebeurt in gevallen waarin zich veel papillomen vormen op het gehemelte, de orofarynx of de hoek van de lippen.
- Bloeden: de hond kan een papilloma op zijn huid krabben en bloeden. Soms bijten puppy's de massa's die in hun mond groeien als ze eten en deze bloeden ook.
- Pijn: die papillomen die "naar binnen" groeien, kunnen pijnlijk zijn, vooral als ze op de zolen van één been verschijnen. In dit geval zal de hond hinken en het gebied likken.
Sommige infecties zijn volledig asymptomatisch. Het hangt allemaal af van het type papillomavirus en de gezondheidsstatus van het dier.
Hoe wordt een hond verspreid?
Zoals we in eerdere regels hebben gezegd, verschijnen papillomen bij honden door besmetting met een van de varianten van het canine papillomavirus.In ieder geval kan de toegangsroute heel verschillend zijn, afhankelijk van de ziekteverwekker en de algemene gezondheidstoestand van het dier.
Deze virussen zijn zeer resistent en kunnen overleven in de omgeving buiten hun gastheer. Om deze reden zal de hond besmet raken als hij in direct contact komt met een andere besmette hond, maar ook als hij speelt met besmette voorwerpen of als hij bepaalde zorgelementen deelt met andere dieren.
Papillomavirussen komen meestal binnen via de wonden van het dier, dus vlooien of teken kunnen hen helpen.
Diagnose van papillomen bij honden
Papillomen lijken erg op elkaar, maar soms kunnen ze worden verward met talgtumorenen andere epidermale aandoeningen. Om een nauwkeurige diagnose te krijgen, maakt de dierenkliniek meestal gebruik van de injectie door aspiratie. Met deze techniek kan een groep cellen uit de laesie op een minimaal invasieve manier worden verzameld en onder een microscoop worden bekeken.
In sommige gevallen is het na injectie verkregen monster niet voldoende onthullend. In dit scenario is een volledige resectie van de wrat geïndiceerd en vervolgens geanalyseerd op laboratoriumbasis. Zo zijn melanomen en ernstiger aandoeningen uitgesloten.
Behandeling
De behandeling van papillomen bij honden hangt af van de locatie van de wratten en de algemene gezondheid van het dier. Bijvoorbeeld, sommige van deze formaties worden binnen 1 of 2 maanden vanzelf weer opgenomen, omdat het immuunsysteem van het dier de infectie bestrijdt en ermee stopt.
In gevallen waarin dit niet gebeurt, kan directe chirurgische verwijdering of verwijdering door elektrochirurgie of radiochirurgie worden gebruikt. Bij gezonde exemplaren is het zeer zeldzaam dat een wrat terugkeert nadat de behandeling is uitgevoerd.
Als het dier immunosuppressie heeft, kunnen er meer papillomen op het lichaam verschijnen. In deze gevallen zijn meer specifieke behandelingen nodig.
Skin-tags zijn geen ernstige aandoeningen. Hoewel ze na verloop van tijd op de huid van het dier blijven, is er niets aan de hand als ze niet groeien of zich verspreiden. Aan de andere kant, als een groep laesies wordt vastgesteld in het mondslijmvlies van de hond, kan een chirurgische ingreep nodig zijn, vooral als ze het slikken of kauwen bemoeilijken.
