Ongewervelde dieren met 8 poten wekken gewoonlijk geen bewondering bij de algemene bevolking, vooral als we rekening houden met scherpe hoektanden en het vermogen om gif.webp te inoculeren. Spinachtigen hebben een reputatie die gebaseerd is op angst, en sommige mensen hebben zelfs een echte fobie voor hen. Als je bang bent voor spinnen en degenen die dicht bij je staan, zal het kennen van 10 curiositeiten over vogelspinnen je helpen om je achterdocht een beetje te verliezen.
Tarantula's zijn meestal zachtaardige, kalme wezens die niet aanvallen tenzij de agressor lange tijd aanhoudt. Dompel je met ons onder in de wereld van teraphosides en verlies je angst bij ons: we verzekeren je dat deze harige ongewervelde dieren je voorgoed zullen verrassen.
1. Er zijn veel soorten vogelspinnen
De term "tarantula" het duidt meestal een grote spinachtige aan, zwart of bruin en met veel haren. Hoewel dit het aspect is van enkele van de meest voorkomende soorten (Grammostola rosea, Lasiodora parahybana of Brachypelma vagans), is de realiteit dat er binnen deze groep veel vertegenwoordigers zijn.
Als we het over vogelspinnen hebben, hebben we het eigenlijk over de familie Theraphosidae,een groep spinachtigen die erg op elkaar lijkt en die ongeveer 1010 soorten omvat, verdeeld in meer dan 124 geslachten, zoals studies aangeven. Interessant is dat in Europa wolfspinnen (Lycosidae), maar ze maken geen deel uit van het teraphoside-taxon.
Er zijn enkele soorten die bekend staan als "valse vogelspinnen", vanwege hun gelijkenis met de echte.
2. Curiositeiten van vogelspinnen: een gemeenschappelijk lichaamsplan
Zoals alle geleedpotigen hebben vogelspinnen een exoskelet dat dient als een isolator tegen de externe omgeving en spierinsertie mogelijk maakt. Bovendien is het lichaam verdeeld in 2 goed gedifferentieerde tagma's: de cephalothorax (prosoma) en buik (opisthosoma). In de prosoma bevinden zich 6 paar aanhangsels: een paar chelicerae (slagtanden), een paar pedipalpen en 4 paar motorbenen.
De grootte en kleur van 's werelds vogelspinnen varieert drastisch. Bijvoorbeeld de soort Neoholothele incei gaat meestal niet verder dan 7 centimeter in diameter van poot tot poot, terwijl de Goliath-tarantula (Theraphosa blondine) bereikt gemakkelijk 30 centimeter van de punt van de ene ledemaat naar de andere.
Tarantula-kleuren zijn meestal gedempt, maar sommige soorten hebben prachtige metallic wit, grijs, oranje en blauw.
Een van de grootste tarantulasoorten ter wereld.
3. Een ongelijke verdeling
Tarantula's zijn verdeeld volgens hun verdeling in twee groepen: van De nieuwe Wereld en van De oude wereld. De eerste term verwijst naar het Amerikaanse continent, terwijl de Oude Wereld endemische soorten uit Afrika en Azië omvat. Als algemene regel geldt dat vogelspinnen uit de Oude Wereld veel sneller en agressiever zijn, waarschijnlijk vanwege de milieudruk waarmee ze te maken krijgen.
Al lijkt het niet, sommige andere soorten komen voor in heel Europa, buiten de droge zones van Afrika en de vochtige bossen van Azië en Zuid-Amerika. Ischnocolus valentinus het is de enige soort teraphoside die bijvoorbeeld in Spanje en Italië voorkomt.
4. Gif.webptig, maar in welke mate?
Alle vogelspinnen zijn in meer of mindere mate gif.webptig, omdat ze scherpe chelicerae hebben die verbonden zijn met toxineproducerende klieren. De meeste soorten die in de Verenigde Staten en Latijns-Amerika wonen, produceren geen zeer krachtige vergif.webpten, maar Aziatische en Afrikaanse soorten kunnen meer dan één schrik veroorzaken.
Een voorbeeld van gevaarlijkheid is: Heteroscodra maculata, een soort afkomstig uit West-Afrika met een mooie witte tint, maar met een zeer slecht humeur. Volgens persoonlijke rapporten kan de beet van deze soort veroorzaken wazig zien, hartkloppingen, zeer duidelijke pijn en andere algemene symptomen.
Geen enkele tarantulasoort heeft een gif.webp dat krachtig genoeg is om een mens te doden. De meeste soorten uit de Nieuwe Wereld steken met een wespachtige intensiteit.
5. Tarantula's hebben een lage stofwisseling.
Tarantula's zijn ectotherme dieren. Als zodanig zijn ze afhankelijk van de omgeving om hun interne temperatuur te regelen, iets dat hun bewegingen en beschikbare energie enorm beperkt. Om deze reden hebben ze uitzonderlijk lage stofwisselingssnelheden en verlaten ze zelden hun holen. Een volwassen exemplaar kan van 6 maanden tot 2 jaar zonder eten.
Tarantula's hebben een hogere stofwisseling wanneer de algemene temperatuur wordt verhoogd en ze eten regelmatiger.
6. Curiositeiten van vogelspinnen: het zijn wezens
Gekoppeld aan het vorige punt, is een van de meest opvallende kenmerken van vogelspinnen dat: ze brengen het overgrote deel van hun tijd door in hun hol. Dit kan een gat zijn van variërende diepte in de grond bij kuilsoorten of een gat in een stam of boom bij boomsoorten. Deze spinachtigen vullen hun schuilplaatsen met stof om de trillingen van de externe omgeving waar te nemen en dienovereenkomstig te handelen.
Alle soorten vogelspinnen produceren zijde, of ze nu in bomen of op het land zijn.
7. Geduldige en kalme roofdieren
Net als andere spinachtigen zijn vogelspinnen strikte carnivoren. Dit betekent dat ze zich uitsluitend voeden met levende wezens, of het nu insecten, wormen, andere spinachtigen, kleine gewervelde dieren, amfibieën en zelfs vogels zijn. Grotere soorten kunnen een sappigere prooi aan, meer vanwege de grootte van hun chelicerae (tot 4 centimeter) dan vanwege hun gif.webp.
Omdat het dieren zijn met een zeer laag metabolisme, vogelspinnen jagen niet actief op hun prooi. Ze wachten op patiënten in hun hol en wanneer ze de trillingen van een mogelijke prooi waarnemen, bespringen ze het en immobiliseren het met hun gif.webptanden en gif.webp. De vrijgekomen gif.webpstoffen en sappen lossen het weefsel van het slachtoffer op, aangezien deze spinachtigen alleen vloeibaar voedsel kunnen consumeren.
8. Tarantula's hebben een zeer kwetsbare tijd
Hoewel ze roofzuchtig zijn en benijdenswaardige hoektanden hebben, is een van de eigenaardigheden van vogelspinnen dat ze een zeer delicate periode doormaken, bekend als veranderingofvervelling.Daarin moeten ze hun externe exoskelet volledig afwerpen om te kunnen blijven groeien, een proces dat uren kan duren en het dier weerloos maakt.
Voor de verhuizing, vogelspinnen stoppen met eten voor een variabele periode, zelfs meer dan 2 weken. Zo voorkomen ze dat je buik zo groot wordt dat hij vast komt te zitten in je oude pantser. Als ze klaar zijn, gaan ze hun schuilplaats in, bedekken het met aarde en gaan op zichzelf liggen om te bewegen.
Het duurt enkele uren voordat het "nieuwe" exoskelet begint uit te harden. In deze periode is de tarantula erg kwetsbaar.
9. Curiositeiten van vogelspinnen: het getrommel van liefde
Hoe archaïsch ze op evolutionair niveau ook lijken, vogelspinnen hebben een fascinerende manier van voortplanten. Wanneer een volwassen mannetje een vrouwtje ontmoet, begint ze een beweging uit te voeren met de pedipalpen die bekend staat als "drummen". De trillingen waarschuwen het vrouwtje dat er een minnaar in de buurt van haar hol is, dus gaat hij naar buiten om het te analyseren.
Dit proces is zeer delicaat, omdat het mannetje zijn gemodificeerde pedipalpen (voorheen bedekt met sperma) moet wrijven met een gespecialiseerde structuur van het vrouwtje in de buik. De positie die de man inneemt is er een van volledige kwetsbaarheid, en in veel gevallen wordt het uiteindelijk de snack van zijn vrouwelijke minnaar.
Het mannetje bevindt zich links van de afbeelding en probeert met zijn pedipalpen de buik van het vrouwtje te bereiken.
10. Tarantula's kunnen als huisdier worden gehouden!
Het komt steeds vaker voor dat mensen die van exotische dieren houden zich als huisdier in de wereld van vogelspinnen werpen. Het zijn gemakkelijk te verzorgen spinachtigen, omdat ze in kleine terraria kunnen worden gehuisvest (20 centimeter lang, breed en over het algemeen hoog voor een volwassene), hun gif.webp is niet extreem krachtig en ze laten veel omgevingsvariabiliteit toe.
In ieder geval moet als laatste opmerking worden opgemerkt dat niet alle soorten gemakkelijk te verzorgen zijn en dat vrouwtjes tot 15 jaar kunnen worden. Zoals altijd bij het adopteren van een huisdier, is het bezitten van een tarantula een verantwoordelijkheid voor de lange termijn waar elke voogd rekening mee moet houden voordat hij een exemplaar krijgt.