De meest agressieve dieren ter wereld zouden een eindeloze lijst kunnen vormen, maar afhankelijk van objectieve criteria zijn er weinig minder. In dit artikel nemen we de term agressiviteit zoals de afwezigheid van angst om wezens onder ogen te zien die hen overtreffen in grootte, kracht of dodelijkheid. Anderzijds houden we ook rekening met het predatievermogen van andere gevaarlijke dieren.
De natuur is een onwelkome plek, waar agressiviteit de enige manier is om in bepaalde situaties te overleven, hetzij om jezelf te beschermen, hetzij door simpelweg te moeten eten. Later kunt u meer te weten komen over enkele karakteristieke voorbeelden van dit temperament.
De 10 meest agressieve dieren ter wereld
Je zou denken dat de dieren die je hier aantreft enorm zijn en scherpe klauwen en hoektanden hebben. Verlies echter uw oog niet, want vaak vereist agressiviteit niet zozeer natuurlijke wapens als wel veel te verliezen hebben. De leden van deze lijst zullen je verrassen.
1. Nijlpaarden (Nijlpaard amphibius)
Ondanks dat ze herbivoren zijn en gemiddeld ongeveer 500 kilogram wegen, nijlpaarden concurreren agressief met roofdieren zoals leeuwen en krokodillen. Het is een eenzaam en extreem territoriaal dier, omdat het grote hoeveelheden voedsel per dag nodig heeft en verantwoordelijk is voor het opruimen van zijn gebied van krokodillen, alligators of andere dieren die met geweld de kust naderen.
Het nijlpaard is 's werelds dodelijkste grote zoogdier, met naar schatting 500 mensen die elk jaar sterven aan interacties ermee in Afrika.
2. Koningscobra (Ophiophagus hannah)
Slangen moeten over het algemeen agressief zijn om te kunnen eten. Echter, het geval van de koningscobra of koningscobra Het is bijzonder: het is ophiofaag, dat wil zeggen, andere slangen zijn aanwezig in zijn dieet (zelfs die van zijn eigen soort). Blijkbaar, om op slangen te jagen, kun je niet volgzaam zijn.
Zijn hoektanden injecteren een grote hoeveelheid neurotoxisch gif.webp, waardoor het slachtoffer geleidelijk verlamd raakt tot hartstilstand of ademhalingsstilstand.
3. Veelvraat (Gulo-gulo)
Ook bekend als de veelvraat, is de veelvraat een mustelid dat beroemd is om zijn ongelooflijke kracht en wreedheid. Hij voedt zich met prooien die veel groter zijn dan hijzelf, zoals hoefdieren of andere carnivoren. Het is een solitair, allesetend en aaseterdier, want als het geen prooi vindt, voedt het zich met bessen, eieren en lijken.
4. Zeeluipaard (Hydrurga-leptonix)
Deze phociden behoren tot de felste van hun familie, omdat ze grote hoeveelheden levend voedsel moeten eten in de Antarctische habitats die ze bevolken. Ze jagen op alles wat in hun mond past (inktvis, vis en zelfs aas) en Het zijn behendige zwemmers die bereid zijn om de snelste prooi te vangen.
Door hun grote formaat (een groot vrouwtje kan 4 meter en 500 kilo worden) kunnen deze zoogdieren op pinguïns jagen, waaronder de keizer. Bovendien geeft de grote snelheid die ze onder water bereiken hen de mogelijkheid om tijdens het zwemmen op hun slachtoffers te jagen.
Deze zoogdieren kunnen jagen op de jongen van andere soorten zeehonden.
5. AAziatische gigantische vispon (Vespa mandarijn)
Deze enorme hymenopteran, die 5 centimeter lang wordt, kan in groepen jagen als de kolonie groot genoeg is. Zijn gif.webp is zeer krachtig en lost de weefsels van zijn prooi op om ze gemakkelijker op te eten.
Deze hoornaar dringt de bijenkorven binnen om zich te voeden en de gegevens zijn angstaanjagend: 10 horzels kunnen 10.000 bijen doden. De soort valt zelfs gele horzels aan (Vespa simillima xanthoptera) om hun larven op te eten. Wanneer een mens meerdere gelijktijdige beten heeft, kunnen ze ernstige problemen krijgen.
6. mangoesten (herpestidae)
Deze familie van marterachtigen staat ook bekend om haar wreedheid. Het is echter een van die gevallen waarin het niet anders kan: de mangoesten moeten het opnemen tegen de koningscobra, die op hen jaagt. Ze zijn immuun voor zijn gif.webp en aarzelen niet om het te weerstaan, zelfs als ze de aanval winnen.
7. Tarief (Mellivora capensis)
Zoals je kunt zien, zijn marterachtigen erg aanwezig op deze lijst, omdat hun levensgewoonten vereisen dat ze een van de meest agressieve dieren zijn die er zijn. De ratel of honingdas is een van de bekendste van de groep, omdat het kaken heeft die het schild van een schildpad kunnen doorboren, naast opvallen door zijn smaak voor het aanvallen van netelroos om honing te eten.
8. Baviaan
Deze primaten van de familie Cercopithecidae ze zijn ook bekend als bavianen. Hun agressiviteit, behalve dat ze te wijten zijn aan hun opportunistische aard bij het voeren, is nodig om te overleven in sterke hiërarchieën die ze binnen hun groepen vormen. Soms ligt de uitdaging zelf in de sociale structuur van de soort.
De sociale organisatie van bavianen wordt gekenmerkt door de vorming van harems door dominante mannetjes en deze worden gevormd door agressie.
9. Das (Meles meles)
Dit gezellige en nachtelijke zoogdier het heeft ook de gewoonte om honingraten aan te vallen. Zijn agressiviteit is defensief, want hij heeft een huid die sterk genoeg is om aanvallen te weerstaan en krachtige kaken, zodat hij aan elke aanval kan ontsnappen door veel schade aan te richten.
10. Rat muskus (Suncus murinus)
De familie Soricidae,Waartoe spitsmuizen behoren (zoals deze, wiens naam misleidend is), het zijn kleine zoogdieren met een ongelooflijk snel metabolisme dat hen dwingt constant te eten om niet in wezen te verhongeren. Een persoon van 3 gram moet bijvoorbeeld 9 gram (3 keer zijn gewicht) insecten per dag consumeren om gezond te blijven.
De muskusrat voedt zich voornamelijk met insecten. Haar enorme vraatzucht, in combinatie met haar sterke territorialiteit, maken haar een sterke verdediger van haar gebied. Het verdrijft zowel zijn soortgenoten als mogelijke roofdieren, die hij meedogenloos onder ogen ziet.
Agressie in organismen is een misleidende term en nogal vatbaar voor het krijgen van antropomorfe boventonen. Als we het hebben over de meest agressieve dieren, hebben we de neiging om gegevens over aanvallen op mensen op te nemen, maar we mogen niet uit het oog verliezen dat de meeste van hen zich tegen ons moeten verdedigen. Dat maakt ze geen slechte wezens, maar dieren die we moeten vermijden als we hun huis binnenvallen.
