De brilkaaiman wordt zo genoemd omdat zijn oogbollen ondersteunende structuren hebben die lijken op die van een frame. Het is een kalme maar opmerkzame soort: hij kan onbeweeglijk blijven totdat zijn slachtoffer binnen bereik is van een fatale slag. Bovendien, hoewel ze erg op elkaar lijken, behoren krokodillen en alligators tot verschillende evolutionaire groepen.
Dit reptiel heeft een wetenschappelijke naam Kaaiman crocodilus en maakt deel uit van de bestelling krokodilachtigen, naast een familielid van alligators, gharials en krokodillen. Daarom behoudt het de vorm die de groep kenmerkt, met subtiele verschillen. Lees verder om meer te weten te komen over deze alligator.
Habitat voor gebrilde kaaimannen
Dit dier heeft een distributie die zich uitstrekt van Mexico tot Zuid-Amerika, met enkele exemplaren die in Noord-Amerika zijn geïntroduceerd. Over het algemeen is het te vinden in Costa Rica, Brazilië, El Salvador, Guatemala, Nicaragua, Peru, Trinidad, Tobago, Honduras, Venezuela en Ecuador.
Het is een veelzijdige soort, omdat hij zowel in zoet als licht zoute wateren (mangroven) kan leven. Het zijn alligators die de voorkeur geven aan watermassa's met langzame bewegingen, zoals wetlands of sommige rivieren. Daarnaast zijn ze ook te zien zonnebaden aan de oevers van de grachten.
Fysieke eigenschappen
Deze alligators zijn meestal niet langer dan 2,5 meter lang, Ze hebben een brede snuit en een benige as in het midden van de ogen, vergelijkbaar met die van een bril. Deze structuur is de reden voor zijn naam, omdat het de vorm van een frame simuleert, terwijl het alleen een bot is dat de brug vormt tussen beide oogbollen.
De vorm van dit reptiel doet nogal denken aan dinosaurussen, met een ruw en geschubd lichaam. Bovendien heeft het dermale platen of pieken over het hele lichaamsvlak. Zijn neus is langwerpig en U-vormig, een kenmerk dat hem scheidt van zijn krokodillenverwanten. De uiteinden van dit organisme zijn aan de zijkanten ingebracht, daarom moet het kruipen om te bewegen.
De jongen van de soort hebben gele tinten, met enkele donkere banden langs het lichaam. Aan de andere kant zijn alle volwassen exemplaren donker olijfgroen, omdat ze hun lichte kleur verliezen naarmate ze ouder worden.
Gebrilde kaaimannen voeren
Dit soort dieren zijn meestal generalistische carnivoren en ze veranderen hun dieet voor grotere prooien als ze groeien. Onder zijn prooi zijn insecten, slakken, garnalen, krabben, vissen, hagedissen, slangen, schildpadden, vogels en sommige zoogdieren. Daarnaast is het ook mogelijk dat ze elkaar opeten (kannibalisme), maar dat gebeurt alleen als er voedseltekort is.
Reproductie van de brilkaaiman
Het broedseizoen vindt plaats tijdens de natte seizoenen, tussen april en augustus, afhankelijk van het plaatselijke klimaat. Zowel vrouwtjes als mannetjes zijn polygaam, dus ze kunnen met meerdere partners paren.
Het verkeringsritueel omvat een reeks bewegingen en acties van de alligator om zijn partner aan te trekken. Ze doen een rondje zwemmen met hun prospects, waarbij ze hun rug, buik en neuzen aanraken, allemaal om hun minnaar te overtuigen. Beide geslachten gebruiken deze tactieken, niet alleen de man.
Nestbouw
Als ze eenmaal hebben gepaard, worden de nesten gebouwd uit het water, in de buurt van vegetatie en droog land. Hieraan nemen zowel het vrouwtje als het mannetje deel, maar als de constructie eenmaal klaar is, zal alleen het vrouwtje ervoor zorgen. De nieuwe moeder zal tussen de 15 en 40 eieren leggen, die ze zal bedekken en beschermen tot ze wordt geboren.
Af en toe blijven sommige ouders hun nest beschermen, maar het gebeurt niet vaak.
incubatie en uitkomen van eieren
Terwijl verkering en copulatie plaatsvinden tussen mei en augustus, de eieren worden gelegd tussen juli en november. Hiermee begint de alligator aan het incubatieproces, dat tussen 65 en 104 dagen zal duren. Tijdens deze periode bepaalt de temperatuur waarbij de eieren worden uitgebroed het geslacht van de jongen, iets wat lijkt op wat er bij krokodillen gebeurt.
Nadat ze zijn uitgekomen, helpen moeders hun nakomelingen vaak om uit hun ei te komen. Daarbij hoort ook het graven en uitzetten van hun nest, zodat de jongen voldoende ruimte hebben en de wijde wereld in kunnen.
Juveniele gebrilde alligator
Op het moment dat ze het nest verlaten, de jongeren zullen worden verzorgd en verzorgd door hun moeders. Op dit punt zullen de kleintjes hun moeder altijd volgen, maar zullen ze niet door haar worden gevoed, dus moeten ze op jacht naar hun eigen voedsel. Deze bescherming duurt slechts ongeveer anderhalf jaar, waarna de jongen volledig zelfstandig zijn.
Sommige ouders negeren ze niet en behouden enige zorg voor hun jongen. In feite hebben de meeste vrouwtjes de neiging om beschermd te leven door het natuurlijke territorium van het mannetje, en zelfs jongeren blijven daar wonen na hun onafhankelijkheid.
Gedrag van gebrilde alligators
Deze soort is solitair en zeer territoriaal, hoewel het in uitzonderlijke gevallen in kleine groepen kan leven. Alligators blijven het grootste deel van de dag onbeweeglijk, hoewel ze snel kunnen reageren om een prooi te vangen. Wanneer de hitte toeneemt, komen ze ook in het water en blijven ze drijven totdat de temperatuur daalt.
Wanneer ze in het reproductieve seizoen zijn, zijn het zeer agressieve dieren, dus er worden rangen gecreëerd binnen hun groep. Dit houdt in dat de grootste reptielen degenen zijn met de beste kansen om een partner te vinden, met uitzondering van de jongen, die zelfs afzien van deelname.
Staat van instandhouding
Hoewel de huid aanvankelijk niet als van kwaliteit werd beschouwd, begon dit reptiel met de vermindering van de krokodillenpopulatie meer te worden gebruikt. Niettemin, populaties van deze kaaiman worden als nog steeds stabiel beschouwd. Om deze reden is de Internationale Unie voor het behoud van de natuur heeft het geclassificeerd als een soort van minste zorg.
Vanwege de verschillende bedreigingen waarmee deze reptielen worden geconfronteerd, hebben sommige lokale overheden wetten ingevoerd voor het behoud van de soort. Sinds 1999 is Mexico bijvoorbeeld begonnen met het reguleren van het gebruik ervan, het controleren van de exploitatie van dit dier en het bevorderen van het behoud ervan.
Gebrilde kaaiman bedreigingen
De belangrijkste bedreigingen waarmee deze alligator wordt geconfronteerd, worden veroorzaakt door de hand van de mens. Onder hen vallen de volgende op:
- Vernietiging en versnippering van leefgebied: als gevolg van de uitbreiding van stedelijke en landelijke gebieden, naast veranderingen in landgebruik zoals landbouw, veeteelt, ontwikkeling van het toerisme, enz.
- Vervuiling van waterlichamen: De lozing van afvalwater op rivierbeddingen kan de gezondheid van deze reptielen aantasten, waardoor hun sterfte toeneemt en ze uit de gebieden verdrijven.
- Jagen en illegale handel: Hun huiden worden gebruikt voor gebruik in verschillende artikelen, daarom hebben ze een waarde op illegale markten, waardoor exemplaren willekeurig worden gedood.
Naast dit, er is een conflict tussen alligators en mensen, omdat ze samenvallen met sommige visgebieden die bepaalde plaatsen nodig hebben om te overleven. Om deze reden is de perceptie van dit dier slecht, waardoor maar weinig mensen willen helpen bij het behoud ervan. Deze situatie wordt verder bemoeilijkt door aanvallen op mensen door interactie met elkaar.
Helaas, omdat het geen sierlijke of mooie soort is, zijn mensen bang om het tegen te komen. Dit betekent dat, wanneer de autoriteiten beschermende maatregelen nemen, maar weinigen de zaak willen steunen. Er moet echter aan worden herinnerd dat deze reptielen alleen hun territorium verdedigen, dus als ze zich bedreigd voelen, zullen ze zonder aarzeling aanvallen.
Voorzichtigheid moet in ons zijn, die zich bewust zijn van onze acties.
Deze alligator is niet in gevaar, maar het loopt het risico achteruit te gaan door bepaalde acties. Op dit punt moeten we erkennen dat er geen goed en kwaad is in dieren: ze kunnen hun acties niet begrijpen en het moet worden erkend dat wij de indringers zijn. Samenleven is mogelijk, maar het moet van de menselijke kant uitgaan.
