Duiven (familie) Columbidae) groeperen een reeks vogels, zoals gurino's en tortelduiven, in totaal 308 soorten. Ze maken al sinds de oudheid deel uit van het menselijk leven: van religieuze symbolen tot wetenschappelijke studies van het gedrag van duiven, deze gevleugelde dieren vergezelden ons aan het begin van de cultuur.
Ondanks dat je ze elke dag in stedelijke en landelijke omgevingen ziet, is het niet mogelijk om de grote intelligentie en het leervermogen van deze vogels te observeren als ze niet zorgvuldig worden bekeken. Daarom kun je ze in dit artikel wat beter leren kennen.
Sociaal gedrag van duiven
Duiven bewegen, zoals je misschien hebt gezien, in koppels van meerdere individuen. Binnen elke groep wordt door pikken een goed gestructureerde hiërarchie tot stand gebracht, maar er kunnen ook horizontale relaties tussen leden worden waargenomen. In feite is waargenomen dat de twee vormen van organisatie, hiërarchische en egalitaire, ze kunnen naar behoefte worden afgewisseld.
Agonistisch gedrag wordt ook waargenomen bij duiven, vooral tijdens het voeren. Als een dominante vogel ziet dat een ander zijn voedsel probeert te pakken, zal hij het verdedigen met een houding die varieert van het opzwellen van de nekveren - als waarschuwing - tot een gewelddadig gevecht, waarbij ze de snavels grijpen en elkaar met de vleugels slaan.
Territorialiteit is ook een veel voorkomend gedrag, vooral onder mannen. Dit staat bekend als een "hangerrecht": het territorium wordt gemarkeerd door de takken waarop elke duif 's nachts rust.
Gedrag van duiven bij de voortplanting
Het gedrag van duiven in dit opzicht is voornamelijk monogaam, omdat soms dezelfde leden van een koppel worden gevonden op verschillende reproductieve tijden. Er worden verschillende fasen waargenomen bij de vorming van een binding en we presenteren ze in de volgende lijst:
- Verkering: het mannetje voert een paringsdans uit die bestaat uit het opblazen van de krop, het slepen van de staart en het bewegen in cirkels rond het vrouwtje. Het zendt een specifieke vocalisatie uit voor dit ritueel, vergelijkbaar met een slaapliedje.
- Aanvaarding: Als het vrouwtje hem als partner accepteert, zal hij het mannetje naderen en zijn staart opheffen terwijl hij zijn hoofd laat zakken. Dit proces van verkering en copulatie kan meerdere keren per week plaatsvinden.
- Nesten en broeden: ouderlijke zorg is billijk, aangezien zowel mannetjes als vrouwtjes broeden en voor de kuikens zorgen wanneer ze uitkomen.
De vlucht van de duiven
De hiërarchie - en de egalitaire organisatie - komt ook tot uiting in de manier waarop deze vogels vliegen. Dankzij zijn ongelooflijke oriëntatievermogen, ze kunnen met elkaar communiceren en optimale routes bepalen om hulpbronnen te vinden en roofdieren te vermijden, bijvoorbeeld.
Bij het opmerken van een verstoring tijdens de vlucht, zullen de eerste duiven die het detecteren de anderen waarschuwen en, wanneer deze waarschuwing de leiders van de kudde bereikt, zullen ze een nieuwe koers volgen en zullen de anderen volgen. Op deze manier zijn ze in staat om strategieën te improviseren die hen helpen te overleven in vijandige omgevingen.
Training en intelligentie van duiven
Hoewel hun enorme leervermogen al in de oudheid werd erkend - je hoeft alleen maar de postduiven te zien - zijn deze vogels ook een terugkerend diermodel geweest in studies naar gedrag en leren. Vanwege uw goede gezichtsvermogen en het vermogen om kleuren te zien, zijn de meeste experimenten gebaseerd op kleurgecodeerde objectassociaties.
In dit type experiment bleek dat: duiven zijn niet alleen in staat om een veelheid aan items te onderscheiden, maar om ze aan andere exemplaren te leren. Dat werd onderzocht met echt complexe prikkels: kunstwerken van onder meer Van Gogh en Chagall.
Verder, ikduiven kunnen zichzelf herkennen in de spiegel: ze zijn zelfbewust.
Het oplossen van problemen gaat ook bij deze vogels niet verloren: in experimenten waarbij werd voorkomen dat ze voedselbronnen binnendringen, leerden duiven obstakels te verwijderen om ze te bereiken. Bovendien, door de vorm en kleur van de obstakels te veranderen, ze pasten hun gedrag aan om met de nieuwe details van de test om te gaan.
Sommige vogels die respect verdienen
Duiven lijden aan een wijdverbreid stigma dat hen markeert als vuile en ziektedragende vogels. Hoewel het waar is dat het gebruikelijk is om ze geparasiteerd of ziek te zien in stedelijke omgevingen, komt dit omdat hun omgeving ongezond is, in plaats van hun eigen aard.
Maar als vooroordelen terzijde worden geschoven, blijft in deze levende wezens de nieuwsgierige blik van een duif en de ongewone kleurenspeling van zijn veren over. Deze vogels verdienen respect en aandacht, omdat ze veel intelligenter zijn dan je in eerste instantie kunt geloven.
