Gedrag van kippen

Deze vogels zijn de grote onbekende, een hoop verrassing en complexiteit gecamoufleerd onder spreuken en leerboeken. Het ware gedrag van kippen is een raadsel voor iedereen die niet met ze samenwoont, ondanks alle jaren dat ze in menselijke omgevingen zijn gedomesticeerd.

Kippen zijn vogels die bij de orde horen Galliformes, speciaal voor het gezin Phasianidae. Hun wilde voorouders waren in staat tot kleine vluchten, maar de huidige soorten kunnen nauwelijks naar de top van een boom klimmen. Het zijn kleine vogels van maximaal 4 kilo, maar na het lezen van dit artikel zul je ze zeker bevallen.

Het gedrag van de hennen is overdag, omdat ze zijn meer dan de helft van de dag bezig met het zoeken naar voedsel. Het zijn schuwe vogels en zelfs binnen menselijke boerderijen hebben ze roofdieren, zoals vossen, marterachtigen of wolven. Wanneer ze niet aan het foerageren zijn, is het gebruikelijk om ze een aantal van deze gedragingen te zien vertonen als ze zich in een geschikte omgeving bevinden:

Fladderen: ze sloegen hun vleugels met kracht, maar zonder op de vlucht te slaan. Het is een beweging die is ontworpen om de vleugels los te maken en te versterken, maar ook om oude veren te laten vallen en te controleren op parasieten.
Uiterlijke verzorging: door de olie uit zijn uropygeale klier met de kop en de snavel polijsten, leggen en poetsen de hennen hun veren.
Thermoregulatie: Kippen zijn erg gevoelig voor hoge temperaturen, dus ze hebben verschillende gedragingen om zichzelf af te koelen bij warm weer. Sommigen van hen drinken water in plaats van te eten, spreiden vleugels of hijgen met een open snavel. Als ze het koud hebben, pluizen ze vaak hun veren om lucht tussen hen op te sluiten en ze zo warm te houden.
Zandbaden: Deze handeling heeft sociale functies - ze zijn in een groep te zien baden -, thermoregulatie en zelfzorg, aangezien de kippen hiermee ook de mijten en andere parasieten die in hun veren kunnen hebben kwijtraken.

Sociaal gedrag

Het zijn gezellige vogels die hiërarchisch zijn georganiseerd. Door het pikorde, kippen vestigen dominantie totdat een alfa overblijft, die meestal de beste slaap- en eetplaatsen inneemt, meestal naast de dominante haan. Onderdanig gedrag wordt getoond door het hoofd te laten zakken en te vluchten met de benen licht gebogen.

Hanen hebben hun eigen hiërarchie, parallel aan die van vrouwtjes, die ook territorialiteit en dreigingsgedrag onder hen omvat.

Meestal bestaan groepen uit een dominante haan, misschien een ondergeschikte jonge haan, en de hennen. De mannetjes vervullen de rol van beschermers van de groep en de vrouwtjes volgen hen binnen het territorium dat ze markeren als het hunne. Het is gebruikelijk om alle kippen te zien rusten rond het mannetje, dat rechtop en waakzaam blijft.

Wanneer de groepen rond de 25 individuen schommelen, is de pikorde voldoende om de rust in de groep te bewaren. Echter, op plaatsen waar meer dan 80 exemplaren overvol zijn -zoals in de exploitatie-industrie- komen aanvallen vaker voor en is de hiërarchie gebaseerd op lichaamsgrootte en kam.

Bovendien, deze vogels kunnen onderscheiden of een ander exemplaar hun directe verwant is of niet. Ze hebben de neiging om gemakkelijker allianties te vormen met die ingeteelde kippen, dus het introduceren van nieuwe leden aan de groep kan leiden tot ernstige aanvallen als ze niet correct worden gedaan.

Communicatie in het gedrag van kippen

Meer dan 30 verschillende vocalisaties zijn gedocumenteerd bij kippen, allemaal met hun eigen functie: eieren leggen, het rijden aanmoedigen, waarschuwen voor gevaar en zelfs rust overbrengen als ze allemaal samen rusten. De hanen zijn degenen die de beroemde liedjes bij zonsopgang uitzenden, hoewel het gebruikelijk is om ze de hele dag sporadisch te horen.

reproductief gedrag

Kippen zijn vogels polygyn, dat wil zeggen dat het dominante mannetje degene is die zich voortplant met de vrouwtjes van de groep. In grote groepen zie je echter enkele monogame paren, waarbij de haan zijn partner beschermt tegen andere mannetjes. De meest voorkomende gedragingen bij de voortplanting van kippen zijn 3:

Verkering: de haan vertoont de grootte en kleur van zijn kuif en borst. Vervolgens laat hij een vleugel op de grond zakken en beweegt in cirkels in een baltsdans. Vrouwtjes, als ze ontvankelijk zijn, laten hun hoofd zakken en heffen hun staarten op.
Neerzetten: eenmaal bevrucht gaan de hennen op zoek naar plaatsen op de grond, beschermd door struiken en met een geschikte temperatuur.
Incubatie: gedurende deze periode wordt gezegd dat de kip "broed" is. U kunt gewicht verliezen en wat veren in de borst- en buikstreek, wat de overdracht van warmte naar de eieren vergemakkelijkt. De incubatie duurt ongeveer 20 dagen, gedurende welke de kip het nest alleen verlaat om een korte wandeling te maken, te eten en te drinken.

Eetgedrag

Kippen besteden het grootste deel van hun waakzaamheid aan het zoeken naar voedsel, krabben met hun poten over de grond en pikken dan naar wat ze in de verstoorde grond vinden. Ondanks dat ze voornamelijk graaneters zijn, kunnen ze ook kleine insecten consumeren.

Hun gedrag is verschillend, afhankelijk van het voedsel dat ze consumeren: Als het een insect is, zullen de kippen het eerst pikken om zijn reactie te zien. Als je jezelf verdedigt en als gevaarlijk wordt beschouwd, zullen ze je met rust laten en weglopen.

Gedrag van kippen onder stress

Stress bij kippen is waargenomen in pluimveebedrijven, waar ze in overvolle omstandigheden leven en hun natuurlijke gedrag niet kunnen uitvoeren. Op deze plaatsen is het gebruikelijk om ernstige aanvallen en ander gedrag te zien, zoals het volgende:

Steek: bestaat uit het plukken van de veren door overmatige verzorging. Het wordt geïdentificeerd door het onthullen van delen van de huid.
Kannibalisme: Soms worden de pikken tussen kippen zo hardnekkig dat ze uiteindelijk de huid doorboren en hele stukken weefsel opeten.
Aviaire hysterie: in andere gevallen is de stress zo intens dat de duivinnen uiteindelijk korte vluchten maken of ongecontroleerd fladderen. Het is een paniek die zich meestal verspreidt naar de rest van de vogels in de buurt.

Zoals je ziet, het gedrag van kippen beperkt zich niet tot kakelen en krabben. De mensen die voor hen zorgen, weten dat hun hiërarchie complex is en dat hun communicatie efficiënt is. Ze voorbij hun stigma zien als dieren die bestemd zijn voor consumptie, impliceert het ontdekken van een aantal sociale, nieuwsgierige, empathische organismen met een ongelooflijk moederinstinct.