De woestijnleguaan is een reptiel dat behoorlijk is aangepast aan hitte, omdat het bestand is tegen ongelooflijk hoge woestijntemperaturen. Het is een middelgrote soort die zich snel over de grond kan voortbewegen, hoewel het ook een uitstekende jager is. Omdat het een territoriaal dier is, kan het ongelooflijke signalen achterlaten om de concurrentie af te schrikken.
De wetenschappelijke naam van deze soort is Dipsosaurus dorsalis en maakt deel uit van de familie leguanen, die verschillende soorten leguanen groepeert. Deze dieren staan bekend als ectotherm, daarom worden ze vaak gezien in warme omgevingen. Blijf lezen en leer meer over deze leguaan: hij zal je zeker verrassen.
Woestijn leguaan habitat
De verspreiding van deze soort is te vinden in woestijngebieden in het noorden van Mexico en de zuidelijke Verenigde Staten. Daarom bewoont het grote delen van de Sonora- en Mojave-woestijnen, evenals gebieden van het schiereiland Baja California en verschillende eilanden in de Golf van Californië. Bovendien is bekend dat het nauw verbonden is met de struik genaamd "De gouverneur" (Larrea drietand).
Dit reptiel is bestand tegen zeer hoge temperaturen en kan dus op de heetste momenten van de dag naar buiten. Dit houdt in dat zijn habitat bestaat uit vlak en zanderig terrein, waarin hij zijn schuilplaatsen rond de vegetatie van de site creëert. Bovendien kan hij, wanneer de temperatuur daalt, zich verstoppen in de nesten van sommige zoogdieren om de kou te weerstaan.
Fysieke eigenschappen
Deze leguaan is een dier dat kan 36 centimeter lang worden en zijn staart is goed voor het grootste deel van zijn grootte. Het lichaam van dit organisme is robuust en ovaal, met een glad uiterlijk, naast een kleine kop. Haar houding is typerend voor een reptiel, met haar ledematen opzij gestoken, waardoor ze bijna kruipend moet bewegen.
De kleur van deze soort past in zijn omgeving en vertoont lichtgrijs met enkele bruine patronen over zijn hele lichaam. Deze tonen zijn aanwezig bij zowel vrouwtjes als mannetjes, waardoor hun buik een roze kleur krijgt, maar alleen tijdens het paarseizoen.
Bovendien hebben deze reptielen ook verschillende lijnen van schubben die door hun lichaam lopen en stabiele patronen op hun rug vormen.
Gedrag van de woestijnleguaan
Woestijnleguanen zijn dagelijkse ectotherme dieren, dus ze zijn erg actief in het midden van de dag. Bovendien loopt de temperatuur waarbij ze het meest actief zijn op tot 40 graden Celsius, met een limiet van 55 graden, wat voor hen fataal is. Om deze reden behouden ze hun temperatuur door naar koelere gebieden te verhuizen wanneer ze oververhit raken.
Het zijn geweldige klimmers en klimmers, omdat ze hun tijd besteden aan het zoeken naar voedsel of onderdak. Bovendien kunnen het snelle lopers zijn, zo erg zelfs dat ze soms op twee benen lijken te rennen. Dit komt omdat ze het deel van hun hoofd omhoog houden, dus ze bewegen met een eigenaardige houding, vergelijkbaar met die van andere hagedissen.
Territoriaal
Deze reptielen zijn ook territoriaal, dus gebruiken ze agressief gedrag om hun concurrenten af te raden. Ze kunnen opgeblazen raken, waardoor het lijkt alsof hun lichaam groter en breder is, of uitvoeren wat bekend staat als Opdrukken, die niets meer zijn dan push-ups. Bovendien zijn ze in staat fluorescerende vloeistoffen af te scheiden, die dienen om hun territorium af te bakenen.
Een studie uitgevoerd door de afdeling biologie van de universiteit van Californië ontdekte dat deze vloeistoffen in feite ultraviolette fluorescerende feromonen zijn. In feite werd ook waargenomen dat deze leguaan deze afscheiding visueel kon detecteren, wat inhoudt dat zijn zicht is aangepast aan het zien van het licht dat door deze markeringen wordt gereflecteerd.
Reptielen die overwinteren
Omdat dit dier gewend is aan koud weer, moet een winterslaap doormaken om de winter te overleven. Dit proces begint eind oktober en eindigt in maart. Voor de zekerheid graven ze de grond in tot een diepte van meer dan 50 centimeter, waar ze profiteren van de warmte van de grond.
Woestijnleguaan voeden
Het dieet van deze leguaan is gebaseerd op het eten van scheuten, bladeren en wat fruit, waardoor het een herbivoor organisme is. Desondanks kan hij soms insecten eten, maar de bladeren vertegenwoordigen minstens 90% van zijn voedsel. Sommige van de planten die het consumeert, zijn paardebloemen, alfalfabladeren en vooral gouverneur.
Reproductie van de woestijnleguaan
Deze reptielen zijn polygaam en domineren een territorium om met vrouwtjes te kunnen paren. Hiervoor trekken mannelijke exemplaren vrouwtjes aan via hun kennissen opdrukken. Bovendien vechten ze tegen andere mannetjes voor de territoria. De beste plaats om copulatie uit te voeren is in de struiken, waar de temperatuur iets koeler is, dus dit zijn de meest omstreden plaatsen.
Het mannetje van de soort plant zijn strategie om partners aan te trekken. Hiervoor gebruikt hij zijn femorale poriën, die hem dienen om feromonen achter te laten als een gids voor zijn partners. Hij cirkelt om het zand en probeert zoveel mogelijk sporen achter te laten. In feite zijn vrouwtjes selectief, aangezien de kleur en vorm van het mannetje de belangrijkste factoren zijn bij de beslissing om al dan niet verkering te accepteren.
Het broedseizoen begint in het voorjaar, doorgaan tot midzomer. De maanden waarin de meeste paringen plaatsvinden zijn tussen mei en juni. Dit proces eindigt aan het einde van de zomer met het leggen van eieren, waarbij elk vrouwtje slechts één nest van 2 tot 8 jongen legt.
Deze leguaan biedt geen enkele vorm van ouderlijke zorg, dus zodra het vrouwtje haar nest graaft, zullen de jongen voor zichzelf moeten zorgen. Om dit te doen, maken de nieuwe moeders alleen een gat in de grond, waar ze alle eieren leggen en ze uiteindelijk bedekken om ze alleen te laten.
Staat van instandhouding
Volgens Internationale Unie voor het behoud van de natuur, dit reptiel is geclassificeerd als een soort van minste zorg. Dit is waarschijnlijk te wijten aan de weinige informatie die beschikbaar is over de populatie, aangezien er geen tellingen zijn die aangeven of de populatie gevaar loopt of niet. De vernietiging van zijn leefgebied en het gebruik als huisdier kunnen echter ernstige risicofactoren zijn.
Een soort die het verdient om behouden te blijven
Misschien behoren deze reptielen meestal niet tot de meest charismatische, maar het zijn soorten die indrukwekkende eigenschappen kunnen hebben. Het vermogen van dit dier om bijvoorbeeld fluorescerende sporen achter te laten, is een van de meest indrukwekkende in het dierenrijk.
In feite zijn er nog steeds dingen die we niet weten over deze leguanen en misschien hebben ze meer geheimen te vertellen. Voor meer informatie over de biologie, we moeten eerst leren om voor ze te zorgen en ze te respecteren.
