Het gezichtsvermogen van paardachtigen is uitstekend en stelt hen in staat objecten van dichtbij en veraf te onderscheiden, zowel overdag als 's nachts. Niet voor minder, want het zijn prooidieren die in de natuurlijke omgeving constant alert moeten blijven om te overleven tegen de aanval van roofdieren. Glaucoom bij paarden is een aandoening die beetje bij beetje hun zicht wegneemt.
De meeste paarden die door deze oogaandoening worden getroffen, zijn ouder dan 15 jaar -65% van de patiënten, hoewel het is vastgesteld bij dieren tussen 5 en 35 jaar, vooral bij het ras. appaloosa en de Amerikaans kwartaal. Als je meer wilt weten over glaucoom bij paarden en hoe je het kunt detecteren voordat het te laat is, lees dan verder.
Wat is glaucoom bij paarden?
De term "glaucoom" verwijst naar een reeks aandoeningen die altijd één ding gemeen hebben: verhoogde druk in het oog of Intraoculaire druk (CHEP). Door een slechte afvoer van vocht uit de oogbol (waterige humor), wordt de oogzenuw geleidelijk beschadigd totdat het gezichtsvermogen volledig verloren gaat.
Bij paarden bevindt zich direct na de iris het corpus ciliare, dat het eerder genoemde kamerwater produceert. Deze vloeistof biedt metabolische ondersteuning aan de achterkant van het hoornvlies en houdt de interne structuren van het oog functioneel. Als het eenmaal heeft gereisd, stroomt het kamerwater uit het oog via de uveoscleral
of via de iridocorneale uitgangsroutes.
Het probleem doet zich voor wanneer: de drainage van het kamerwater wordt niet correct uitgevoerd en de vloeistof hoopt zich op, hetzij door een aangeboren afwijking of door een gebeurtenis buiten het oog. Volgens professionele studies zijn dit de meest voorkomende beschadigingen op een foto van glaucoom bij paarden:
- Hypercellulariteit van de oogzenuw (98% van de gevallen):het is een pathologische toename van het aantal cellen in dit zenuwweefsel. Vertegenwoordigt constante en ernstige schade, veroorzaakt door verhoogde intraoculaire druk bij het paard (IOP).
- Retinale atrofie (89%): deze gebeurtenis resulteert in het verlies van het gezichtsvermogen dat typisch is voor het schilderij.
- Corneale vascularisatie (83%):bloedvaten infiltreren het hoornvlies (dat ze normaal gesproken niet presenteert) en het zicht van het paard verslechtert drastisch.
De incidentie van glaucoom bij paarden is laag, aangezien het wordt geschat op 0,07% van de gedomesticeerde paardachtigen.
Soorten glaucoom bij paarden
Glaucoom kan worden ingedeeld op basis van zijn etiologie. Hier zijn de varianten van deze aandoening bij paardachtigen.
Primair glaucoom
Het is een erfelijke aandoening die voortkomt uit een storing van het drainagesysteem voor kamerwater. Deze variant komt zeer weinig voor bij paarden, omdat deze dieren trouwens een drainage vertonen conventioneel Y niet conventioneel tegelijkertijd. Zonder in te gaan op complexe terminologie, volstaat het te weten dat primair glaucoom bij paarden minder vaak voorkomt dan bij honden en mensen.
Secundair glaucoom
De meeste gevallen van glaucoom bij paarden worden voorafgegaan door een eerdere ziekte bij het dier. Veel aandoeningen zijn gekoppeld aan terugkerende uveïtis bij paarden (ERU), een aandoening waarbij de uvea van het oog van het dier in de loop van de tijd gestaag en herhaaldelijk ontstoken raakt. Andere oorzaken kunnen de volgende zijn:
- Intraoculaire tumor.
- Perforaties van het hoornvlies.
- Intraoculaire lensluxatie.
Glaucoomsymptomen bij paarden
De meeste van de eerste symptomen zijn erg moeilijk te registreren, zowel bij paarden als bij andere dieren. Om deze reden is glaucoom ook bekend als de "stille ziekte", aangezien Je merkt pas dat er iets mis is als het frame al ver gevorderd is.
De eerste tekenen zijn de volgende: licht verwijde pupillen, roodheid van de ogen en verlenging van de oogbol. Na deze eerste symptomen worden de ernstigste vastgesteld. Onder hen benadrukken we het volgende:
- Een erg verwijde pupil volledig onbeweeglijk of zeer langzaam bewegend.
- Zeer opvallende roodheid in het witte deel van het oog van het dier (sclera).
- Zwelling en verkleuring van het hoornvlies. In de omgangstaal lijkt het erop dat er een ondoorzichtige lens op het paard in het aangedane oog is geplaatst.
- Een oogbol die steviger is dan normaal.
Diagnose
Zoals studies aangeven, wordt de diagnose van glaucoom bij paarden gesteld op basis van de symptomen beschreven door de tutor en op de meting van de intraoculaire druk (IOP) van de patiënt. De normale IOD bij paardachtigen varieert afhankelijk van het gebruikte instrument en de context, maar het is over het algemeen tussen 17 en 28 mmHg. Deze meting wordt uitgevoerd met speciale tonometers.
De gemiddelde intraoculaire druk bij paarden met glaucoom is bijna 40 mmHg. Zodra de aandoening is gedetecteerd, moet een diep onderzoek van beide ogen van de paardachtigen worden uitgevoerd om de mogelijke oorzaak van slechte drainage in het aangedane oog te detecteren.
Behandeling van glaucoom bij paarden
Behandeling van deze aandoening vereist vaak zowel een farmacologische als een chirurgische benadering. Het hangt allemaal af van de volgende parameters:
- Aan- of afwezigheid van zicht.
- Als er een andere ziekte is dan glaucoom.
- Leeftijd en algemene conditie van het paard.
- Economische factoren van de bijlesdocent.
- Het gemak van het instellen van een behandeling.
Helaas komen de meeste paarden met glaucoom naar de kliniek als het oog al zwaar beschadigd is, vooral als de oorzaak terugkerende uveïtis bij paarden is. In deze gevallen is de respons op de therapie meestal erg laag en wordt niet verwacht dat het dier het verloren gezichtsvermogen terugkrijgt. maar je kunt voorkomen dat het nog erger wordt.
Wat medicijnen betreft, worden timololmaleaat en dorzolamide meestal topisch samen voorgeschreven. Deze medicijnen verminderen de productie van kamerwater en bevorderen de afvoer van overtollig vocht uit het oog. Als dit niet werkt, kunt u gebruik maken van filterprocessen en verschillende soorten oogoperaties.
Zoals u wellicht heeft gezien, is glaucoom bij paarden een zeer zeldzame aandoening en in de overgrote meerderheid van de gevallen moeilijk op te sporen. Het zicht dat het dier heeft verloren, kan niet worden teruggevonden, maar gelukkig is het mogelijk om te voorkomen dat hij volledig blind wordt.