Je hebt vast wel eens een steen opgepakt en zoiets als een insect het donker in zien rennen of zich in een bolvorm hebben verzameld. Als je antwoord ja is, zal het je niet verbazen dat je een kogelwants bent tegengekomen, technisch gezegd, een isopod-schaaldier van de onderordeOniscidea.
Ja, u leest het goed. Terrestrische isopoden of balwantsen zijn geen insecten, maar een zeer gevarieerd taxon van schaaldieren die zich op het aardse leven hebben gewaagd en habitats koloniseren die over het algemeen vochtig en met heel weinig licht zijn. Als je meer wilt weten over balbeestjes en hun fysiologie, lees dan zeker.
Wat is een balbug?
Voordat we deze fascinerende ongewervelde dieren gaan beschrijven, is het essentieel om hun genetische achtergrond te bekijken. Ball bugs of isopoden zijn geleedpotigen die behoren tot het subphylumschaaldieren,dat wil zeggen, ze zijn directe verwanten van krabben, garnalen, kreeften en andere zeedieren. Binnen de bestellingIsopodameer dan 10.000 soorten worden gevonden.
De meest bekende isopoden zijn terrestrische, maar er moet worden opgemerkt dat er ongeveer 4500 bij uitstek mariene soorten zijn en 500 zoetwatersoorten - waarvan -5000 buiten het water leven -. Als we op zoek zijn naar schaaldieren die gespecialiseerd zijn in overleven in relatief droge omgevingen, dan zijn de eerste die genoemd worden de oniscidische isopoden (Oniscidea), met meer dan 3700 beschreven soorten.
Het "type balbug" zal dan een terrestrische isopod-schaaldier zijn dat behoort tot de onderordeOniscidea.Als we fijner spinnen, kunnen we met bijna absolute zekerheid zeggen dat de meeste balwantsen die in halfdroge of landelijke omgevingen worden gedetecteerd, tot de soort behoren Armadillidium vulgare of Armadillidium granulatum.
Niet alle isopoden zijn terrestrisch, maar ongeveer 3.700 soorten in deze groep zijn geëvolueerd om uit het water te gaan.
Zijn balwantsen insecten?
Hoewel het op het land leeft en soms wordt aangeduid als een "vochtschaal", de balwants is in ieder geval geen insect. Insecten zijn geleedpotigen die behoren tot het subphylumHexapoda, en zoals de naam van de groep aangeeft, hebben alle leden 6 poten. Isopoden hebben 7 paar ledematen -14 poten in totaal, dus het is heel eenvoudig om ze te onderscheiden.
De kogelachtige kever, Armadillidium vulgare
Op dit punt moet worden opgemerkt dat niet alle terrestrische isopoden kunnen opbollen als ze worden bedreigd. Die behoren bijvoorbeeld tot het geslachtPorcellioze kiezen ervoor om te rennen en dekking te zoeken. Om u de kenmerken van de meest typische en gemakkelijk te herkennen balbug te laten zien, richten we onze aandacht op het gezin Armadillidiidae, in het bijzonder in Armadillidium vulgare.
Verdeling
Zoals aangegeven door het professionele portaal Dierendiversiteitsweb, A. vulgareHet is inheems in de grenzen van het Europese Middellandse-Zeegebied, maar het is geïntroduceerd in praktisch alle landmassa's van de planeet. Er zijn populaties in bijna elke gematigde zone met vochtige micro-omgevingen, zoals de Verenigde Staten, Madagaskar, Australië, India en zuidelijk Afrika.
Ondanks dat het aards is, de balbug vereist 50-60% vochtigheid om uitdroging te voorkomen. Hun favoriete omgeving is donkere, vochtige plaatsen, met warme temperaturen en een grote hoeveelheid rottend materiaal, zoals bladeren, boomstammen en dode dieren. Omdat het dieren in ontbinding zijn, profiteren ze van de "restjes" van de bodem.
Fysieke beschrijving
A. vulgareHij is een uitstekende vertegenwoordiger van zijn groep en bijna al zijn fysieke beschrijving kan worden toegepast op de rest van de leden van het gezin Armadillidiidae. Zoals alle isopoden is deze soort ovaal van vorm en enigszins afgeplat op het dorsale vlak. Het heeft een sterk exoskelet en hoofdschild, maar niet zo sterk als andere schaaldieren.
Je lichaam bestaat uit 3 tagma's: de cephalon (de meest voorste tagma of kop), de perion (thorax) en de pleiten (buikspier). De kop heeft een paar kleine antennes, het thoracale gebied herbergt 7 segmenten somietenmet elk een paar poten en het pleon heeft 2 zeer belangrijke ademhalingsstructuren, de pleopoden.
Over het verkrijgen van zuurstof gesproken, het moet worden opgemerkt dat de meeste gasuitwisseling in isopoden plaatsvindt via hun buitenste cuticula, bestaande uit een calciumcarbonaatmatrix die doorlaatbaar is voor water en gassen. Pleopoden zijn ook essentieel voor de ademhaling en houden lucht vast in hun gespecialiseerde sponsachtige structuren.
A. vulgare is grijzig van kleur, ongeveer 2 centimeter lang en heeft een zeer verdikte cuticula.
Voeden
De typische kogelwants -en alle oniscidae- is een decomposer of detritivore dier. Dit betekent dat hij vrijwel elk type dood organisch materiaal eet dat in de bodem te vinden is, of het nu van dierlijke of plantaardige oorsprong is. Zijn basisdieet bestaat uit droge bladeren, maar hij voedt zich ook met wortels, fruit, verse bladeren, dode insecten en andere exemplaren van zijn soort.
Deze dieren leven 1-1,5 jaar, maar interessant genoeg, gebrek aan voedsel is meestal geen probleem voor hen. Studies hebben aangetoond dat een kogelwants ongeveer 3 maanden zonder veel moeite kan eten, hoewel de populatieaantallen sterk afnemen vanwege het gebrek aan voedingsstoffen.
verdedigingsstrategieën
De oniscidische isopoden van de familie Armadillidiidaeze kunnen zich terugtrekken na het detecteren van een schadelijke stimulus, waardoor ze een bolvorm krijgen. Deze handeling staat bekend alsconglobatieen het is geadopteerd door vele andere dieren, zoals enkele miljoenpoten, gordeldieren en smaragdwespen, onder anderen.
Met hun dichte cuticula beschermen de balwantsen door deze positie te verwerven hun meest delicate organen en minimaliseren ze waterverlies in de droogste omgevingen. Bovendien hebben ze vervelende klieren in de perium die onaangename stoffen produceren naar de smaak van roofdieren en hun grijsachtige kleur helpt ze op te gaan in de omgeving.
Andere soorten balwantsen
We hebben al onze aandacht gericht opArmadillidium vulgare,maar er moet worden opgemerkt dat er veel meer soorten isopoden zijn die algemeen bekend staan als balwantsen. Hier zijn er een paar:
- Armadillidium nasatum:onderscheidt zich vanA. vulgare door bleke lengtestrepen die zich uitstrekken van het hoofd naar het achterste deel en een rechthoekig uitsteeksel naar de top van het cephalon.
- Armadillidium gestroi: Het is een veel opvallendere soort dan de genoemde, omdat hij gele kuilen op zijn rug heeft.
- A. klugii:een van de mooiste kogelwantssoorten ter wereld. Het heeft roodachtige "rokken" aan de randen van de rug en geelachtig witte kuilen die doen denken aan de kleuren van sommige soorten gif.webptige spinnen.
Een zeer interessante landschaaldier
Zoals je hebt gezien, is de wereld van de balbug veel uitgebreider dan je in eerste instantie zou denken. Terrestrische isopoden zijn er in alle mogelijke vormen en kleuren, want omdat er zoveel soorten zijn en omdat het zulke algemene dieren zijn, is er in de loop van de millennia een uitstekende evolutionaire straling mogelijk geweest.
Als u naar isopoden wilt zoeken, hoeft u alleen maar: til stenen of boomstammen op in een nabijgelegen bos of nat park.Laat ze natuurlijk altijd op hun plaats nadat ze zijn geanalyseerd, aangezien de populaties van sommige soorten beperkt zijn en kunnen worden bedreigd door diefstal van exemplaren.