De monnik papegaaiMyiopsitta monachus), ook bekend als de Argentijnse papegaai, is een vogel wiens natuurlijke habitat wordt gevonden in Bolivia, Argentinië en Zuid-Brazilië, hoewel zijn aanwezigheid zich tot ver buiten deze grenzen heeft verspreid. De zorg voor monnikspapegaaien is talrijk en gevarieerd en ze zijn allemaal van vitaal belang voor de vogel.
Deze vogel behoort tot de papegaaienfamilie en valt op door zijn karakteristieke en meestal groene kleur, vanwege zijn intelligentie en omdat hij bekend staat als een van de meest schandalige vogels. Dit is een eigenaardigheid die niet iedereen bevalt, maar het houdt niet op een mooi dier te zijn en het waard om te weten.
Algemene kenmerken van de monnikspapegaai
De Argentijnse of monnikspapegaai meet ongeveer 30 centimeter en weegt ongeveer 150 gram. Het is een vogel die zich gemakkelijk aanpast aan de omgeving en in staat is om samen met andere soorten in stedelijke gebieden te overleven. In het wild leeft hij ongeveer 10 jaar, maar in gevangenschap kan hij 25-30 jaar worden.
Zijn veren zijn groen, met enkele gele accenten en het voorste deel van het hoofd, de keel en de helft van de borst zijn grijs, in het geval van jonge exemplaren. Deze wordt met het verstrijken van de jaren iets lichter, maar het buitenste deel van de vleugelveren blijft altijd een helderblauwe tint.
Daarnaast is het de moeite waard om zijn lange staart te benadrukken, getipt en lichtgroen met kleine blauwe accenten aan de binnenkant. Ten slotte zijn zijn poten grijs, is zijn sterke snavel bruin of bruinachtig van kleur en heeft hij bruine ogen.
Nadat hun belangrijkste fysieke kenmerken zijn verduidelijkt, moet worden vermeld dat het onderscheid tussen vrouwelijke en mannelijke monnikspapegaaien behoorlijk gecompliceerd is en goede observatie vereist. Het enige opvallende verschil is dat het hoofd van het mannetje is groter dan dat van het vrouwtje, evenals dat zijn bovenkaak ook breder is.
Zorgen voor de monnikspapegaai
Onder de belangrijkste zorg van de monnikspapegaai valt het beheer van zijn dieet op, maar het is niet de enige factor waarmee rekening moet worden gehouden. Laten we in meer detail enkele attenties bekijken die bij deze vogels in overweging moeten worden genomen.
1. Eten
De Argentijnse papegaai is een graanetende vogel, dat wil zeggen, de basis van hun dieet is graan. Elk type volkoren dat niet geraffineerd is, is daarvoor geldig, maar in gespecialiseerde dierenwinkels vind je gemakkelijk bereidingen die zijn samengesteld uit verschillende soorten granen die op een evenwichtige manier zijn gemengd.
Je kunt verschillende van deze preparaten kiezen en ze in hun dieet afwisselen, omdat deze dieren goed zijn voor het veranderen van hun dieet om hun eetlust te bevorderen. Daarnaast moeten ze uiteindelijk kleine porties groenten en vers fruit en wat insecten aangeboden krijgen, aangezien ze ook in het wild deel uitmaken van hun dieet.
2. Inktvisbot en mineralen
Voor de Argentijnse papegaai -evenals voor de rest van de vogels-, Het hebben van een inktvisbot is om vele redenen essentieel. Door erop te pikken, blijft je snavel niet alleen gezond door hem te verslijten en te slijpen, maar het calcium dat je krijgt zal je botten sterk houden en, in het geval van het leggen van eieren, zullen de schalen consistenter zijn.
Naast inktvisbotten moeten ook andere soorten mineralen aan de papegaai worden aangeboden. Deze zijn in de dierenwinkels zelf te koop in de vorm van blokken en zijn speciaal voor vogels. Zijn eigenschappen zorgen ervoor dat de vogel zowel intern als extern gezonder blijft, wat bijvoorbeeld tot uiting komt in een helderder verenkleed.
3. De kooi
Een van de belangrijkste zorg voor monniksparkieten is waar het zal leven. Deze vogel heeft een grote kooi nodig, met minimale afmetingen van 100x50x50 centimeter in hoogte, lengte en breedte. Binnen moet er voldoende ruimte zijn om te vliegen, naast zitstokken die op verschillende hoogtes zijn geplaatst zodat hij erop kan neerstrijken.
De bodem van de kooi moet een gaas bevatten zodat de papegaai geen toegang heeft tot zijn eigen uitwerpselen en ziek kan worden. Daarnaast moet voor hun milieuverrijking worden gezorgd, door hen bijvoorbeeld verschillende speeltjes ter beschikking te stellen voor hun mentale stimulatie. Bovendien moeten ze gemakkelijk goed bij de voer- en waterbakken - en het al genoemde inktvisbot - kunnen komen.
Toch, het is essentieel dat de papegaai meerdere uren per dag uit de kooi vliegt. Daarom is het aangewezen om het in een ruimte te plaatsen waar het vrij kan vliegen zonder gevaar. Daarnaast moet de temperatuur van de kamer warm zijn en mag de kooi nooit in de buurt van tocht of waar de zonnestralen direct van invloed zijn.
4. Het zijn gezellige vogels
Argentijnse papegaaien zijn kuddevogels, dat wil zeggen dat ze meestal in groepen leven. Daarom is een andere zorg voor monnikspapegaaien om rekening mee te houden: overweeg een partner te hebben. Natuurlijk zijn het tegelijkertijd enigszins territoriale en jaloerse vogels, dus het ideaal is dat het paar vanaf het eerste moment samenwoont, zodat ze zich gemakkelijker aanpassen.
5. Gekwalificeerde dierenarts
Als een exotische vogel wordt gekozen als gezelschap, is het essentieel om een dierenarts te ontmoeten die gespecialiseerd is in dit soort dieren. De Argentijnse papegaai zal minstens één jaarlijkse controle nodig hebben, maar het kan zijn dat hij meer moet gaan en het is beter om hiervoor door een gekwalificeerde professional te worden behandeld.
Andere zorgen en nieuwsgierige feiten om rekening mee te houden
Hoewel de hierboven genoemde de belangrijkste zorgen zijn, worden hieronder andere belangrijke inzichten uitgelicht.
6. Reproductie
Als je besluit om een paar mannelijke en vrouwelijke monnikspapegaaien te hebben en ze kunnen het goed met elkaar vinden, is de kans groot dat ze voor het leven een band zullen vormen. De maanden waarin de hitte optreedt zijn tussen augustus en november en het vrouwtje kan tussen de 4 en 8 eieren leggen. De incubatie duurt ongeveer 26 dagen.
Na het uitkomen worden de kuikens door beide ouders verzorgd, totdat ze met 6 weken sterk en onafhankelijk genoeg zijn om het nest te verlaten. Dit nest zou in het wild door het vrouwtje zijn gebouwd voordat het werd gelegd, normaal gesproken in de hoogste takken van de bomen.
7. Levensduur
Er moet ook rekening mee worden gehouden dat het zijn zeer langlevende dieren, die tot 30 jaar kunnen leven. Daarom, door te beslissen om een van deze vogels te hebben, tekent u een lange verbintenis. Helaas wil of kan niet iedereen dit bereiken en een lang leven is een veel voorkomende reden voor verlating bij dit type vogel.
8. De kooi schoonmaken
Een andere zorg voor de monnikspapegaai is het regelmatig schoonmaken van zijn kooi. Naast de uitwerpselen is het heel gewoon om voedselresten, kapot speelgoed en stukjes van alles wat door zijn snavel is gegaan te vinden, dus het zal nodig zijn om veel tijd te besteden aan het organiseren en houden van de kooi in een gezonde staat.
9. Vernietiging
Monnikspapegaaien hebben een zeer sterke snavel, dus Ze zijn erg goed in het breken van alles wat binnen hun bereik ligt. Daarom moeten de materialen van de aangeboden elementen zeer resistent zijn, zodat ze ze niet bij de eerste verandering vernietigen. Wat betreft de voorwerpen om mee te spelen en te snacken, kun je er ook voor kiezen om van natuurlijke materialen te zijn gemaakt, zoals hout.
10. Objecten binnen handbereik
Een ander merkwaardig feit om rekening mee te houden is dat, of ze nu los worden gelaten of als ze ontsnappen - iets waar ze de minste kans toe hebben -, deze vogels graag kleine voorwerpen pakken die ze zullen gebruiken om hun nest te vormen. Zorg ervoor dat u geen munten, armbanden en andere kostbare goederen binnen handbereik laat.
Is het legaal om een monnikspapegaai als huisdier te adopteren?
Voordat je je waagt aan een exotisch dier als huisdier, Het is erg belangrijk om te weten wat de wet zegt over die specifieke soort in het land waar je woont. In het geval van bijvoorbeeld de monnikspapegaai is in Spanje handel, transport, fokken, bezit en vrijlating in vrijheid totaal verboden, net als de bekende kramerpapegaai.
Dit is zo omdat het natuurlijke vijanden mist, dus de uitbreiding ervan is heel eenvoudig en komt in conflict met de inheemse fauna. Bovendien, als graanetende dieren, razen papegaaien vaak door graangewassen, wat grote schade aanricht aan gewassen. Om al deze redenen is de soort die ons hier bezighoudt opgenomen in de Spaanse catalogus van invasieve uitheemse soorten.
Hun bezit is ook verboden in meer dan een dozijn staten in de VS. Deze beslissing werd genomen nadat veel van deze papegaaien tussen de jaren zestig en tachtig als huisdier in huizen werden geïntroduceerd, die later ontsnapten of opzettelijk werden vrijgelaten. Hierdoor kon de proliferatie ervan worden beschouwd als een invasieve plaag.
Een ander soortgelijk geval is dat van Chili, waar de monnikspapegaai ook als huisdier op de markt werd gebracht en zijn verlatenheid in de natuur toegestaan voor willekeurige reproductie. Tegenwoordig wordt het als een plaag beschouwd en is het zeer gevaarlijk voor ecosystemen en inheemse soorten, omdat het andere papegaaien in het land in gevaar brengt.
Laatste aanbeveling
Naast het bevestigen van de wettelijke mogelijkheid om het thuis te hebben en de zorg die moet worden verleend, moet eraan worden herinnerd dat, hoewel monnikspapegaaien erg vriendelijk zijn voor mensen en erg intelligent, degenen die er een adopteren geduldig en constant moeten blijven.
Dit is een dier dat erg luidruchtig, enigszins ondeugend en destructief kan zijn. en deze kenmerken zijn in veel gevallen de kenmerken die ervoor hebben gezorgd dat deze soort in de steek is gelaten, met alle negatieve gevolgen van dien. Als je een monnikspapegaai wilt hebben, onderwijs jezelf dan goed en vraag ervaren docenten voordat je een beslissing neemt.