Keratine is een eiwit met een vezelachtige structuur die zeer rijk is aan zwavel en die het hoofdbestanddeel vormt van de buitenste lagen van de opperhuid van gewervelde dieren en andere organen, zoals haar, nagels, hoeven en voetzolen. Hyperkeratose bij honden is, zoals u zich kunt voorstellen, een oppervlakkige verdikking van bepaalde gebieden door ophoping van keratine.
Praten over hyperkeratose bij honden is ingewikkeld, omdat veel aandoeningen onder deze algemene term vallen. Als je alles wilt weten over deze pathologische groep en hoe je deze kunt benaderen, lees dan verder.
Wat is hyperkeratose bij honden?
Zoals we al zeiden, deze groep voorwaarden worden gekenmerkt door overproductie van keratine en de verdikking van de weefsels in een of meer specifieke delen van het dier. Bij honden manifesteert hyperkeratose zich vooral op de neus (neus) en op de voetzolen.
De epidermale verdikking van deze gebieden geeft ze een visueel "harig" uiterlijk. Met andere woorden, het is alsof het dier harde haren op de neus of aan de basis van de poten krijgt. Na verloop van tijd worden de aangetaste structuren eeltig, verdikt, droog en gebarsten.
Als de huid gebarsten is door uitdroging, kunnen zich secundaire bacteriële infecties ontwikkelen.
Soorten hyperkeratose
De voorwaarde hyperkeratose verwijst naar het beschreven klinische teken, maar het verklaart niet in alle gevallen de etiologie van de aandoening. Het portaal MSD Veterinaire Handleidingen toont ons enkele hyperplastische syndromen bij dieren die vergelijkbaar zijn met of uitwisselbaar zijn met hyperkeratose. Laten we er een paar zien.
Erfelijke aangeboren folliculaire parakeratose
In dit geval wordt er niet veel keratine geproduceerd per se, maar eerder de conformatie is veranderd en een verdikking van de epidermis wordt veroorzaakt ten koste van de hoornlaag. Het is een recent ontdekte aandoening en in tegenstelling tot normale hyperkeratose, hier verspreiden de klinische symptomen zich naar het hele lichaam van het dier.
Parakeratose veroorzaakt de overproductie van olieachtige en wasachtige stoffen in het lichaam van de hond, waardoor het een "vuil" en "onverzorgd" uiterlijk krijgt. Er is ook een ophoping van huidschilfers, zoals blijkt uit de weinige rapporten die over de ziekte bestaan.
Cutane ichthyosis
Het is een zeer zeldzame genetische ziekte van recessieve aard.Bij deze pathologie treedt abnormale hypertrofie op in termen van epidermale ontwikkeling, wat resulteert in hyperkeratose op het huidoppervlak door het hele lichaam.
Nasale parakeratose
Ook gekend als nasale hyperkeratoseOp deze foto komt de duidelijke verdikking alleen voor in het dorsale neusvlak. Net als de rest van de genoemde pathologieën, is het een chronische aandoening die kan worden geprobeerd te beheersen, maar er is geen genezing.
Familiaire pad hyperkeratose
Deze aandoening is typerend voor terriers en doges de Bordeaux. Verdikking en keratinisatie van de voetzolen treedt al op jonge leeftijd op, hoewel de ziekte meestal niet aangeboren is. Wanneer hyperkeratose ernstig is, kunnen putjes, likdoorns en laesies optreden als gevolg van de afbraak van de huid.
Al deze aandoeningen gaan gepaard met een vorm van hyperkeratose, hetzij in de neus, op de voetzolen of over het hele lichaam tegelijk.
Symptomen van hyperkeratose bij honden
Zoals we al zeiden, hyperkeratose het komt vaker voor in truffels (neus) en op de voetzolen van de hond. Hoe dan ook, in andere, meer ernstige foto's, komt de epidermale onbalans door het hele lichaam voor. In deze gevallen zal de hele huid van de hond er vettig uitzien, met harde epidermale schubben, wasachtige afscheidingen en een zeer merkbare stank.
Aan de andere kant, als de hyperkeratose beperkt blijft tot de benen, kan de bewaker merken dat de kussentjes te hard en verdikt zijn en met gezwellen vergelijkbaar met "haren". De pads zien er droog en knapperig uit en als er barsten optreden, kunnen ze regelmatig bloeden.
Oorzaken
Hyperkeratose omvat een brede groep ziekten, dus de oorzaken zullen uitsluitend afhangen van het klinische beeld waarop we onze aandacht richten. Hoe dan ook, we kunnen de volgende algemene triggers noemen:
- Genetisch erfgoed: Nasale hyperkeratose wordt geërfd bij Labrador retrievers. Volgens genetische studies wordt het geassocieerd met mutaties in het SUV39H2-gen. Nasoplantaire hyperkeratose lijkt te worden overgeërfd in de Bordeauxdog en in de Iers terriër.
- Besmettelijke foto's: Hondenziekte kan hyperkeratose in de voetzolen veroorzaken.
- Leishmaniasis:het is een chronische aandoening die wordt overgedragen door een vliegende vector. Het kan worden bestreden met medicatie.
- Dermatose door gebrek aan zink: het ontbreken van deze micronutriënt in het dieet van de hond kan zich manifesteren met enkele van de reeds genoemde klinische symptomen. Gelukkig kan het worden aangepakt met vitaminesupplementen.
Diagnose en behandeling
De diagnose van de aandoeningen wordt gesteld met een lichamelijk onderzoek, Maar om de onderliggende oorzaak te ontdekken, kunnen beeldvormingstests, biopsieën van aangetaste weefsels, bloedonderzoeken en nog veel meer nodig zijn. Afhankelijk van de etiologie kan de ene of de andere weg in de klinische setting worden gevolgd.
Afgezien van de veroorzaker, moet worden opgemerkt dat hyperkeratose niet te genezen is. In ieder geval kan deze groep aandoeningen worden behandeld door overtollige keratine in de aangetaste gebieden te vijlen en te verwijderen, altijd met hulp van een dierenarts.
Om dit te doen, zal de professional verzachtende zalven op het getroffen gebied aanbrengen, waardoor de eeltlaag wordt verzacht en bepaalde actieve stoffen kunnen binnendringen. Onder hen vinden we keratolytische elementen, vochtinbrengende stoffen en decongestivumverbindingen, waarvan de gezamenlijke functie is om overtollige keratine te verwijderen en de huid haar flexibiliteit te laten herwinnen.
Uw dierenarts kan deze zalven voor dagelijks gebruik thuis voorschrijven, aangezien ze tot 2-3 keer per dag op de poten kunnen worden aangebracht.
Prognose en laatste opmerkingen
Hoe goed u het doet, hangt sterk af van de aandoening die wordt behandeld. Een hyperkeratose van de kussentjes kan onaangenaam zijn voor de hond en bloedingen bevorderen, maar met: juiste zalven en gepaste dierenartsbezoeken het is mogelijk om het op afstand te houden.
Aan de andere kant heeft een erfelijke aangeboren folliculaire parakeratose een veel gereserveerdere prognose, omdat de aandoening nauwelijks bekend is en het hele lichaam van het dier beïnvloedt. Zoals u kunt zien, hangt de aanpak en ondersteuning bij het onderhoud thuis volledig af van het type hyperkeratose dat de hond presenteert.