Pleurale effusie bij katten is een aandoening waarbij een overmatige hoeveelheid vocht zich ophoopt in de pleuraholte, een virtuele ruimte tussen de pariëtale pleura en de viscerale pleura. Bij deze ziekte bevindt de conflicterende vloeistof zich niet in de longen, maar in de ruimte die ze beschermt.
De prognose van deze pathologie is zeer variabel en hangt volledig af van de onderliggende oorzaak van de pleurale effusie. Als u wilt weten hoe u deze aandoening bij katten tijdig kunt detecteren, lees dan verder.
Wat is pleurale effusie bij katten?
De pleuraholte is de ruimte tussen de viscerale en pariëtale pleura, sereuze membranen waarvan de functie is om respectievelijk het oppervlak van de longen en het interne deel van de borstholte te bedekken. Een kleine hoeveelheid vocht in de pleurale ruimte zorgt voor smering tussen beide membranen en dat ademhalingsbewegingen goed kunnen worden geproduceerd.
Elk proces dat een onbalans veroorzaakt in de interne vloeistofdruk, lymfedrainage of vasculaire integriteit kan resulteren in een netto ophoping van vocht in de pleuraholte. Dit pathologische mechanisme staat bekend als: borstvliesuitstromingofborstvliesuitstromingin Engels. Bij katten gebeurt dit omdat er te weinig vocht uit het aangetaste gebied wordt geresorbeerd of omdat er te veel wordt geproduceerd.
Aandoeningen die de hydrostatische druk in haarvaten verhogen of de oncotische druk verminderen, kunnen pleurale effusies bij katten veroorzaken.
Symptomen
Zoals aangegeven door de portal VCA-ziekenhuizenpleurale effusie bij katten vermindert de hoeveelheid beschikbare ruimte voor uitzetting van de longen in de borstkas tijdens het ademen. Daarom geven de meeste symptomen aan dat: de kat moet meer moeite doen dan voorheen om zuurstof te krijgen. Onder de mogelijke klinische symptomen benadrukken we het volgende:
- Aanhoudend hoesten en kortademigheid.
- Verhoging van het aantal ademhalingen per minuut. De normale ademhalingsfrequentie in rust is 15 tot 30 ademhalingen per minuut. Als de kat een aanhoudende toename vertoont, is het mogelijk dat hij een probleem heeft in de long- of hartomgeving.
- Atypische posities. De kat kan constant van houding veranderen om te proberen beter te ademen.
- Ademen met de mond open.
- Blauwe of paarse kleur van de slijmvliezen, vooral op het gebied van neus en tandvlees. Dit klinische teken staat bekend als:cyanoseen bewijs van een gebrek aan bloedtoevoer naar de weefsels.
- Oefenintolerantie, verlies van activiteit en slechte eetlust.
Oorzaken van pleurale effusie bij katten
Zoals we in eerdere regels hebben gezegd, kunnen meerdere aandoeningen een onbalans veroorzaken in de absorptie-productie van vloeistoffen in de pleuraholte. Vervolgens laten we u de belangrijkste oorzaken van pleurale effusie bij katten zien.
Katachtige pyothorax
De aanwezigheid van septisch exsudaat in de pleuraholte wordt pyothorax genoemd. Met andere woorden, pus hoopt zich op in deze ruimte door een bacteriële infectie of de aanwezigheid van vreemde lichamen. De infectie die dit beeld veroorzaakt, kan bloed zijn of afkomstig zijn van een zeer diepe wond.
Katachtige chylothorax
Deze aandoening wordt gekenmerkt door de ophoping van chyle - lymfevocht - in de borstholte. Deze aandoening kan optreden als gevolg van hartfalen of direct trauma, maar veel van de aandoeningen hebben nooit een onderliggende oorzaak (idiopathisch).
Hartfalen
Een van de meest voorkomende oorzaken van vochtophoping in ongeschikte organen en gebieden. Wanneer het hart niet goed werkt, kunnen sommige vloeistoffen worden aangemoedigd om te bezinken en onjuist te stagneren. Dit kan pleurale effusie bij katten veroorzaken.
Diafragmatische hernia
Het diafragma is de musculaire scheiding tussen de thorax en de buikholte die als een barrière fungeert en helpt bij het ademen. Wanneer deze structuur wordt verstoord, de buikorganen kunnen migreren naar de borstholte. Dit defect kan aangeboren of verworven zijn na een zeer sterk fysiek trauma, maar kan in beide varianten een pleurale effusie veroorzaken.
Andere mogelijke oorzaken
We hebben u 4 van de meest voorkomende oorzaken van deze pathologie bij katten gepresenteerd, maar er zijn er nog veel meer. Onder hen benadrukken we het volgende:
- Kanker: kwaadaardige tumoren in de longen of pleurae kunnen effusies veroorzaken.
- Katachtige infectieuze peritonitis (FIP): zoals aangegeven door deGEMFE,Deze aandoening wordt veroorzaakt door een gemuteerd kattencoronavirus. Niet alle geïnfecteerde katten ontwikkelen een pleurale effusie, maar het is een andere oorzaak.
- Bloeding: de consumptie van gif.webptige stoffen of een zeer harde klap kan ervoor zorgen dat bloed zich ophoopt in de pleuraholte.
Diagnose van pleurale effusie bij katten
Volgens professionele studies, de eerste stap om pleurale effusie bij katachtigen te diagnosticeren is om speciale aandacht te besteden aan uw ademhalingsfrequentie. De aanwezigheid van vreemde geluiden bij auscultatie, moeizame ademhaling en een hoog aantal ademhalingen per minuut zijn enkele van de klinische symptomen die deze ziekte aantonen.
Zodra een ademhalingsprobleem wordt vermoed, worden meestal röntgenfoto's gebruikt om de pathologische situatie bij het dier direct te zien. Echografie kan nuttig zijn, vooral wanneer de hoeveelheid vocht die zich in de pleuraholte heeft opgehoopt erg laag is.
Thoracentese - punctie van de borstwand om vocht te verwijderen - wordt gebruikt om de onderliggende oorzaak van de pleurale effusie te detecteren. Dit diagnostische proces geef de kat wat onmiddellijke verlichting en bovendien zal het dienen om het probleem te vinden na het uitvoeren van laboratoriumtests.
Behandeling
Bij aankomst in de kliniek is het belangrijkste doel om de katachtige patiënt te stabiliseren. Hiervoor wordt het automatisch in een zuurstofbox geplaatst, waardoor het dier meer O2 binnenkrijgt met minder ademhalingsinspanning. Hierdoor kan uw ademhaling stabiliseren terwijl het testen wordt uitgevoerd en de volgende stappen worden gepland.
In sommige gevallen is thoracentese voldoende om overtollig vocht uit de pleuraholte te verwijderen. In de meest ernstige gevallen kan het inbrengen van een thoraxslang echter nodig zijn, waardoor de vloeistof die wordt overgeproduceerd constant wordt afgevoerd.Hierdoor kan de kat beter ademen, maar wordt de onderliggende oorzaak niet direct aangepakt.
De oorzaak van pleurale effusie bij katten moet verder worden behandeld dan stabilisatie van de luchtwegen. Van het verwijderen van een tumor tot het sluiten van een inwendige wond, er zijn veel mogelijke benaderingen.
Prognose van pleurale effusie bij katten
In bijna alle gevallen is het stabiliseren van de katachtige patiënt is slechts de eerste stap.Daarna zullen opeenvolgende bezoeken aan de dierenarts nodig zijn om de onderliggende oorzaak van de pleurale effusie te diagnosticeren.
Afhankelijk van de veroorzakende klinische entiteit kan de prognose variëren van fataal tot gereserveerd. In ieder geval geeft deze pathologie meestal aan dat er iets heel erg mis is in een van de vitale systemen van de kat.
