Hoewel ze bekend staan om hun explosieve loopjes, is het gedrag van de cheeta niet minder interessant dan de rest van zijn kenmerken. Bovendien vertoont dit zoogdier bepaalde verschillen met andere grote katten waarmee het in de savanne leeft.
Aan de andere kant wordt de studie van zijn gedrag en zijn biologie steeds noodzakelijker, aangezien het een soort is die gedoemd is uit te sterven en reproductie in gevangenschap geen vruchten afwerpt. Jagen om vee te beschermen en mascotisme zijn de belangrijkste bedreigingen voor deze kat. Hier vertellen we je alles over hem.
Cheetah kenmerken
De cheeta of cheeta (Acinonyx jubatus)is een zoogdier dat tot de familie behoort Felidae. Het is de enige bekende soort van het geslacht Acinonyx en het is het snelste landdier ter wereld, aangezien het in slechts 10 seconden maar liefst 114 kilometer / uur weet te bereiken.
Voor de rest is het een middelgrote kat die 150-170 centimeter groot is en tussen de 35 en 60 kilo kan wegen. Mannetjes zijn iets groter dan vrouwtjes. Bovendien wordt tegenwoordig beweerd dat er 4 verschillende ondersoorten van dit geweldige dier zijn.
Hun dieet is strikt vleesetend en bestaat uit middelgrote dieren, zoals gazellen of impala's. Hoewel het geen roofdieren heeft, zijn belangrijkste concurrenten zijn hyena's, die profiteren van hun vermoeidheid na de jacht om hun prooi te stelen.
Het grootste deel van de wilde jachtluipaardpopulatie - amper 12.000 exemplaren - is verspreid in Oost- en Zuidwest-Afrika, in het Serengeti National Park. Het belangrijkste leefgebied van de cheeta is de savanne, hoewel hij ook op andere open plekken te vinden is, zoals grote graslanden.
Hun aanpassingen aan de jacht zijn echt interessant en zijn bestudeerd voor toepassing op moderne technologie. We presenteren u enkele kwaliteiten van deze echte moordmachine:
- Zuurstof optimalisatieCheetah's longen zijn groter in vergelijking met die van andere soorten, net als de neusgaten. Alsof dat nog niet genoeg is, profiteren hun spieren ook beter van de zuurstof die hen bereikt, waardoor ze de explosieve race langer kunnen volhouden.
- Je nagels zijn niet intrekbaar: Hierdoor hebben ze een betere grip op de grond tijdens het hardlopen en een betere tractie, waardoor uitglijden bij hoge snelheden wordt voorkomen.
- Ze kunnen hun hoofd stil houden tijdens de race: Ze doen dit dankzij hun binnenoor, een relatief moderne aanpassing die hun vestibulaire systeem uitbreidt om het evenwicht te bewaren zonder de prooi uit het oog te verliezen.
Cheetah karakter
Het is een minder agressief dier dan andere grote katten -afstanden sparen natuurlijk-. Het is verlegen over interacties met mensen en dwaalt af van zijn nederzettingen, dus het zal alleen vee aanvallen in gevallen van extreme ondervoeding. Ook loop je niet het risico de prooi van andere dieren te stelen.
Communicatie bij cheetagedrag
Een groot deel van je communicatie is gebaseerd op geur. Hiermee kunnen cheeta's zichzelf individueel identificeren door middel van urinemarkeringen. De feromonen die door het vrouwtje tijdens de oestrus worden afgegeven, sturen ook signalen naar de mannetjes in het gebied om te paren - waardoor ze haar niet kunnen aanvallen wanneer ze hun territorium betreedt.
De cheeta kan niet brullen, maar het heeft wel een repertoire van vocalisaties gebaseerd op grommen en spinnen. Het doel van de vocalisaties is meestal om te waarschuwen voor een aanval of om elkaar op afstand te bellen.
Vrouwtjes met nakomelingen hebben een unieke roep om hun jongen wanneer ze ze uit het oog verliezen of wegdwalen van het hol. Vreemd genoeg lijkt deze oproep op het gezang van een vogel, een detail waarvan wordt aangenomen dat het de aandacht van andere roofdieren in het gebied niet trekt.
Als leden van een coalitie uiteenvallen, Ze gebruiken vocale oproepen om elkaar te ontmoeten. Het komt echter zelden voor dat ze uit elkaar gaan, omdat ze meestal in nauw fysiek contact staan.
Cheeta gedrag
De gewoonten van de cheeta zijn overdag en solitair. Hun activiteitspieken zijn bij zonsopgang, zonsondergang en centrale uren van de dag, wanneer andere roofdieren rusten en daarom niet met hen concurreren.
Mannetjes zijn doorgaans meer territoriaal dan vrouwtjes en ze markeren het gebied dat ze verdedigen met urine, uitwerpselen en markeringen op bomen of vuil met hun klauwen. Ze verlaten hun territorium alleen om vrouwtjes te zoeken in de reproductieve periode.
Sociaal gedrag
De vrouwtjes zijn puur solitair, in tegenstelling tot de mannetjes. Onder de laatste kunnen er verschillende situaties zijn:
- Familie coalities: ze zijn meestal verwante en jonge mannetjes, die net van de moeder zijn gescheiden en samenwerken om te jagen.
- Gemengde coalities: solitaire mannetjes sluiten zich soms aan bij andere reeds gevormde groepen zonder aan hen verwant te zijn. Het zijn meestal heel jonge of oude cheeta's.
- Nomadische mannen: deze katten brengen niet meer dan een paar dagen in elk territorium door en voegen zich meestal niet bij een groep mannetjes. Het is gebruikelijk om oudere exemplaren met dit gedrag te zien of volwassenen die in geen enkele coalitie worden geaccepteerd.
Wanneer schermutselingen tussen mannetjes plaatsvinden, wint meestal de grootste groep. Aan de andere kant gaat het accepteren van een nieuwe cheetah in een familiecoalitie meestal gepaard met een proces vol agressie en spanning, maar als het eenmaal in de groep is opgenomen, is de verbintenis meestal voor het leven.
reproductief gedrag
De vrouwtjes zijn polygaam en zoeken meerdere mannetjes in hun omgeving. Hun reproductieve cyclus is polyestric - meer dan één seksuele cyclus per hitte - en ze zijn ontvankelijk gedurende 12 dagen in elk van hen. Terwijl ze reageren op de oproepen van de mannetjes die hun territorium binnenkomen, proberen ze het gebied te beschermen om hun weg te vergemakkelijken, tegenover andere groepen.
Verkeringsrituelen zijn niet gemeld bij het gedrag van cheeta's. Normaal gesproken is het het mannetje dat de aanpak initieert en het vrouwtje wacht hem op in een copula-houding.
Aan de andere kant wordt de ouderlijke zorg uitsluitend door vrouwen uitgevoerd. Nadat de nakomelingen zijn geboren, houdt de moeder ze gedurende een periode van 8 weken op een beschutte plaats, hoewel ze meestal na 6 weken worden gespeend.
Jongeren blijven bij hun moeder tot ze 15 tot 17 maanden oud zijn. Tijdens deze periode vergezellen ze hun moeder om jachttechnieken te leren. In feite jaagt het volwassen vrouwtje op prooien en brengt ze tot leven voor haar nakomelingen om haar jachtinstinct te stimuleren.
Gedrag van de cheeta in gevangenschap
In gevallen waarin het gedrag van de van vrijheid beroofde cheeta is bestudeerd, er is een vrij hoge neiging tot gedragsstoornissen waargenomen. Onder hen komen stereotypen - zinloze repetitieve bewegingen - of zelfbeschadiging het meest voor.
Aan de andere kant lijkt het solitaire gedrag van deze soort in gevangenschap te verwateren. Vrouwtjes -de meest asociale- zijn in dezelfde instelling gehouden zonder dodelijke conflicten. Mannen hebben grotere coalities kunnen vormen.
Afzondering heeft ook invloed op de voortplanting, waardoor het bijna onmogelijk is. Dit is een probleem voor fokprogramma's in gevangenschap, het lijkt erop dat het gebrek aan ruimte het reproductieve instinct van de vrouwtjes opheft.
Jacht- en voertechnieken
Het jachtgedrag van de cheeta is effectief en weloverwogen. In feite is de effectiviteit bij het doden van prooien 60%, vergeleken met 25% voor andere grote kattensoorten.
De cheeta bestudeert het terrein zorgvuldig voordat hij zichzelf achter zijn prooi aan lanceert, omdat de explosiviteit van zijn vlucht nadelig is voor zijn kracht. Als u uw slachtoffer niet kunt bereiken, je moet ongeveer 20 minuten rusten voordat hij kan opstaan, waardoor hij in een kwetsbare positie blijft.
Bovendien kiest de cheeta jachttactieken op basis van het terrein en de situatie, waarbij hij altijd de voorkeur geeft aan plaatsen waar hij zo dichtbij mogelijk kan komen voordat hij in de aanval gaat. Zijn plotselinge verschijning zal de ontbinding van de kuddes prooi veroorzaken, waardoor hij op de dichtstbijzijnde kan springen.
Als het terrein daarentegen ongelijk is of u zich niet kunt verbergen, de katachtige zal wachten tot een of ander exemplaar zich van de groep afscheidt om hem in een hinderlaag te lokken. Je kunt ook een langzamere afstandsloop forceren waardoor de groep prooien beweegt terwijl je een bepaalde prooi selecteert die gemakkelijker te vangen is.
Deze dieren, wonderen van biologische engineering die nooit ophouden te verbazen, zijn in een staat van kwetsbaarheid voor uitsterven. Hun populatie neemt elk jaar af en er zit niets anders op dan ze in hun natuurlijke omgeving te beschermen. Er is echter nog steeds hoop voor hen, aangezien steeds meer mensen meedoen aan de strijd voor hun behoud.
