De goliathkikker, wiens wetenschappelijke naam is Conraua Goliath,het is een van de dieren met de meest toepasselijke bijnaam ter wereld. Deze soort wordt tegenwoordig beschouwd als de grootste anuran ter wereld, omdat de volwassen exemplaren zo groot zijn dat ze het gewicht van een pasgeboren baby kunnen bereiken.
Ondanks zijn buitengewone omvang blijven veel aspecten van de biologie van deze soort onbekend. De goliathkikker leeft slechts in een klein deel van Afrika, waar de rest van de leden van het geslacht ook worden gevonden Conraua.
Als je meer wilt weten over deze enorme amfibie -die met uitsterven wordt bedreigd door de enorme druk die de mens op zijn populaties uitoefent- nodigen we je uit om verder te lezen in deze ruimte. De eerste stap om altijd te besparen is weten.
Kenmerken van de goliathkikker
Natuurlijk is het meest opvallende aspect van Conraua Goliath is de omvang ervan. Deze soort kan tot 32 centimeter lang en 3,3 kilogram zwaar worden. Gemeten vanaf de punt van de snuit tot het einde van de achterpoten bedraagt de lengte 80 centimeter.
Zoals gebruikelijk is bij anuranen, zijn vrouwtjes groter dan mannetjes (seksueel dimorfisme). Deze bevinden zich meestal tussen de 15 en 32 centimeter van de snuit tot aan de cloaca en kunnen tussen de 600 gram en 3,3 kilo wegen. Integendeel, het gewicht van de mannetjes ligt tussen de 1,5 en 2,7 kilo. De lengte is van 22 tot 32 centimeter.
De dorsale kleur van dit dier is over het algemeen donkergroen, maar sommige exemplaren vertonen een oranje-groen met kleine donkere vlekken. Het onderste deel van het lichaam en de ledematen zijn geel.
Qua huidskleur heeft deze soort het typische lichaam van kikkers, maar hij is groter en dikker. De kop is afgeplat, driehoekig en vrij breed. De carrosserie is zeer robuust. De ledematen - vooral de achterpoten - zijn lang, sterk en sterk ontwikkeld. De tenen zijn lang en volledig met zwemvliezen op de achterpoten.
Zoals alle anurans heeft de goliath-kikker een relatief ruwe, vochtige huid. Amfibieën ademen gedeeltelijk via het epidermale orgaan.
Goliath kikker habitat
deze anuran alleen gevonden in een klein bereik in Centraal-Afrika, die zich uitstrekt van het zuidwesten van Kameroen tot het zuiden van het Monte Alén National Park, in Equatoriaal-Guinea. Binnen dit gebied worden kikkers gevonden in de buurt van of in relatief snelle rivieren.
Dit is een nuttige factor bij het onderscheiden van de goliathkikker van andere nabijgelegen soorten. De anuran die ons hier aangaat, selecteert rivieren met sneller water dan… Conraua crassipes, maar langzamer en warmer dan Robuuste conraua, zeer naaste verwanten van haar.
Bovendien, Deze rivieren moeten groot zijn, goed geoxygeneerd, met schoon en helder water. De waterwegen die deze soort kiest, bevinden zich meestal in dichte tropische bossen en hebben zandbodems.
Ecologie en gedrag
De goliath-kikker is voornamelijk 's nachts actief, hoewel er overdag individuen kunnen worden gevonden, die zichzelf zonnen en rusten op rivierrotsen. Wanneer ze worden bedreigd, springen deze kikkers in het water als overlevingstechniek.
Dankzij hun grote formaat hebben kikkers een zeer gevarieerd dieet. Alle anuranen zijn carnivoren en deze soort eet kevers, tricopters, libellen en andere insecten. Het jaagt ook op duizendpoten, spinnen, schorpioenen, schaaldieren en zoetwaterslakken. Bovendien zijn het amfibieën die kunnen predaten op andere kleinere anuranen.
Als het gaat om voortplanting, bouwen deze dieren kleine vijvers aan de oevers van rivieren, die dienen als nesten om hun eieren in te leggen en veilige gebieden voor de ontwikkeling van kikkervisjes. Om dit te doen, kunnen mannen drie verschillende strategieën volgen. We vertellen het je kort.
Sommigen verwijderen zwerfvuil en ander vuil uit bestaande kleine ruimtes of vijvers, terwijl anderen grind en afval uit die ruimtes duwen om ze groter te maken. Tot slot, derden graven hun eigen vijvers in het grind en omringen ze met grote stenen, die 2/3 van het gewicht van het dier kan bereiken.
Bovendien blijven mannetjes 's nachts in de buurt van vijvers om hun nakomelingen te bewaken en te beschermen tegen potentiële roofdieren. Dit is een verklaring voor de enorme omvang van deze kikkers, aangezien grotere en sterkere mannetjes grotere poelen kunnen creëren en ze beter kunnen verdedigen.
Volgens deze veronderstellingen zou de grootte van de amfibie in de loop van de tijd zijn gekozen vanwege de reproductieve strategie die het volgt.
Bedreigingen en staat van instandhouding
Helaas, Deze indrukwekkende wezens leven in een delicate situatie. Het verspreidingsgebied is erg klein, wat altijd een risico vormt voor elke soort. Bovendien wordt dit bereik kleiner en nemen hun populaties af door menselijk handelen.
Als gevolg hiervan is de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) heeft de goliath-kikker geclassificeerd als bedreigd. Helaas blijft hun populatie tegenwoordig gestaag afnemen.
Deze soort wordt bedreigd door twee heel verschillende acties. Om te beginnen zijn kikkers groot en vlezig. Daarom jaagt de lokale bevolking op hen voor voedsel of om hun vlees op markten te verkopen. Dit is de meest schadelijke activiteit voor de soort.
Kikkerjagers zijn wijdverbreid in het gebied en hebben een sterk verminderde populatie. Waar kikkers vroeger gemakkelijk te vinden waren rond dorpen, overleven ze nu alleen in de meest afgelegen en verborgen delen van de bossen. Daarnaast wordt het steeds moeilijker om grote exemplaren te vinden.
Aan de andere kant verliezen kikkers steeds sneller hun leefgebied. als gevolg van de vernietiging van bossen voor landbouw- of houtkapdoeleinden en voor de bouw van menselijke nederzettingen. Deze activiteiten leiden ook tot riviervervuiling, wat de ontwikkeling en reproductie van amfibieën beïnvloedt.
Deze amfibieën zijn uniek en indrukwekkend, aangezien er geen andere kikkers van dergelijke afmetingen op deze planeet zijn. Desondanks kunnen ze verdwijnen als er geen rigoureuze en onmiddellijke maatregelen worden genomen. 70% van de bevolking zou in de afgelopen 15 jaar zijn verdwenen, dus er is geen tijd te verliezen.
