De meeste dieren zijn getroffen door verstedelijking en vernietiging van leefgebieden. Sommige soorten profiteren echter van dezelfde situatie om zich aan te passen en te overleven in nieuwe vreemde omgevingen. De rintel heeft kunnen volharden en profiteren van de invasie van zijn habitat, die hem heeft geclassificeerd als een generalistisch organisme, dankzij zijn adaptieve kenmerken.
Dit zoogdier heeft een brede verspreiding, aangezien hij een expert is in het koloniseren van stedelijke omgevingen, agrarisch en natuurlijk. De capaciteiten van dit dier vallen op door een verbazingwekkende behendigheid en het vermogen om te klimmen, die het gebruikt om katten en honden te ontwijken of om voedsel uit kweekgebieden te stelen.
De ringel is ook bekend als cacomomix, ringstaartkat of basariqui. Het is een nauwe verwant van wasberen en neusberen en deelt een uitstekende fysiologische flexibiliteit met hen. Volg het spoor van de ringel en leer er meer over in dit artikel.
Waar woont de rintel?
Van natuurlijke vorm, de ringel (Bassariscus astutus) het wordt gedistribueerd in gematigde, droge en tropische streken. Het bestrijkt verschillende locaties in het zuiden van de Verenigde Staten en ligt tot in het zuidoosten van Mexico. De natuurlijke omgeving van dit organisme omvat bergachtige gebieden, canyons en hellingen, omdat het in deze rotsformaties de onregelmatige grond gebruikt om te klimmen en klimmen.
Dit zoogdier en sommige carnivoren - zoals grijze vossen (Urocyon cinereoargenteus) - zijn een van de weinigen die profiteren van de aanwezigheid van mensen. Daarom is hun verspreidingsgebied aanzienlijk uitgebreid en bezetten ze nu een grotere verscheidenheid aan omgevingen, waaronder steden en landbouwgebieden.
Dankzij het aanpassingsvermogen van deze dieren kunnen ze profiteren van voedselverspilling uit steden, overleven zonder te jagen. Dit zorgt ervoor dat ze de voorkeur geven aan "eenvoudige" ecosystemen en zich gemakkelijk kunnen aanpassen aan antropische veranderingen.
Rintel fysieke kenmerken
De kleur van dit organisme varieert van geel tot donkerbruin en zijn borst is wit, naast een zwarte staart, met witte ringen. De ogen zijn paars en zijn omgeven door wat lijkt op een masker met lichte tinten. Zijn grootte kan 50 centimeter bereiken en zijn staart bereikt een lengte van 53 centimeter.
Zijn ongelooflijke klimvermogen is te danken aan het vermogen om zijn achterpoten tot 180 graden te draaien. Volgens een studie uitgevoerd door de Harvard universiteitDeze functie is mogelijk dankzij de vermindering van het scheenbeen, waardoor de voet gemakkelijk kan draaien. Daarnaast is er ook een aanpassing aan de spier, waardoor deze je gewicht ondersteunt tijdens het klimmen.
Zijn poten zijn volledig aangepast om te klimmen, omdat ze intrekbare klauwen hebben, die dienen als een anker om oppervlakken vast te houden. Hierdoor kan het niet alleen snel naar beneden of naar boven gaan, maar het geeft dit zoogdier ook de mogelijkheid om bijna elk obstakel te beklimmen.
Karakter en gedrag
De rintel is een zoogdier met nachtelijke gewoonten, door velen beschouwd als een opportunistisch organisme. Dit betekent dat het prioriteit geeft aan het zo snel mogelijk voldoen aan uw basisbehoeften. Daarom zijn steden een buffet voor hem, aangezien hij niet lang nodig heeft om voedsel te zoeken in afval en containers.
Zijn leven ontvouwt zich voornamelijk op een eenzame manier. Het is echter mogelijk om een vader te vinden die met zijn kinderen in hetzelfde gebied woont. Hierdoor vertonen deze zoogdieren ook interacties met andere exemplaren door middel van vocalisaties of "schreeuwen".
Bovendien is deze soort behoorlijk intelligent, zoals is aangetoond het vermogen om verschillende technieken te gebruiken om te klimmen. Met hen profiteren de rinteles van de ruimte en de structuur van hun omgeving om zichzelf te kunnen onderhouden en hogere plaatsen te bereiken. Het is iets dat lijkt op wat mensen doen tijdens het oefenen Parkour, maar gezien bij een dier.
Net als sommige hagedissen zoekt dit ringstaartdier zijn toevlucht in openingen of spleten in de muur. Met andere woorden, het is een soort met claustrofilie, omdat hij zich beschermd voelt op krappe plekken, waar zijn eigen lichaam nauwelijks past.
Volgens onderzoek gepubliceerd door de American Society of Mammalogists, hun gedrag groepeert een reeks musculoskeletale modificaties. Deze aanpassingen zijn gericht op hun natuurlijke leven, waarin zijn leefgebied werd omringd door rotsen, hellingen en bossen. Toevallig waren dit echter de redenen waarom de ringel succesvol kon zijn in stedelijke centra.
Rintel voeren
Een van de belangrijkste kenmerken van de ringel is de ruime keuze aan voedsel. Dit staat bekend als opportunistische alleseter, omdat je alles kunt eten, maar geef prioriteit aan wat minder kost om te verkrijgen.
Dit zoogdier heeft een voorkeur voor vlees en heeft daarom verschillende insecten, knaagdieren en zelfs vogels in zijn dieet. Er is zelfs een slechte reputatie opgebouwd rond dit organisme, omdat het zich op sommige boerderijen meestal met kippen voedt. Daarom wordt het als een gevaar voor pluimveehouders beschouwd.
Hun dieet bevat ook verschillende soorten fruit, aangezien deze hoge concentraties suikers en water bevatten. Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift van de Instituut voor Biologie (UNAM), lijkt deze soort de optimale foerageertheorie te volgen. Dit betekent dat hij zijn dieet kiest afhankelijk van de energie die hij moet investeren en de kwaliteit van het voedsel.
Deze kenmerken van het rintel-dieet zijn belangrijk voor de natuur, omdat ze de verspreiding van plantenzaden stimuleren. Daarnaast heeft het een rol als ongediertebestrijder, aangezien het verschillende insecten en knaagdieren in het gebied eet. Deze diensten zijn belangrijk voor het gezond houden van het ecosysteem.
Reproductie van de ringel
Vrouwtjes bereiden zich vaak voor op reproductie door de hoeveelheid eiwit die ze eten te verhogen. Dit betekent dat ze hun dieet richten op het eten van vlees, omdat ze het nodig hebben om de dracht van hun jongen te ondersteunen. Hierdoor komt tussen maart en april de paartijd, net voor het regenseizoen.
De draagtijd duurt tussen de 40 en 50 dagen, dus de jongen worden tussen mei en juni geboren. De nesten bestaan meestal uit maximaal 4 baby's, die minimaal 10 weken door het vrouwtje worden verzorgd, waarbij ze hen ook leert om aan voedsel te komen. Het mannetje vertoont meestal geen ouderlijk gedrag, maar in sommige gevallen kan hij met zijn kinderen spelen.
Kan een Rintel als huisdier worden gehouden?
Deze soort lijkt een perfect huisdier te zijn, omdat zijn schattige wasbeerachtige uiterlijk en katachtige gedrag een unieke combinatie vormen. Bovendien, hoewel het in zijn natuurlijke vorm 7 jaar oud wordt, kan het in gevangenschap 16 jaar worden.
Desondanks spelen de kenmerken van de soort een rol bij het houden in gevangenschap, dus Het is niet aan te raden om de rintel als huisdier te hebben. In zijn natuurlijke omgeving is het constant in beweging, klimmend en bewegend door de hoogten, wat zich afvraagt of het tussen 4 muren dezelfde levensstijl kan krijgen.
Het is waar dat in het verleden sommige mijnwerkers de rinteles gebruikten om knaagdieren weg te houden, daarom staan ze bekend als "mijnwerkerskatten". Dit betekent echter niet dat ze een fatsoenlijk leven als huisdier kunnen hebben. Het gebruik dat aan de soort kan worden gegeven en de kwaliteit van leven die eraan kan worden geboden, zijn twee verschillende dingen.
Staat van instandhouding
Dankzij de overlevende kenmerken van de ringel, wordt beschouwd als een soort van minste zorg. We moeten echter niet vergeten dat dit niet altijd goed is, omdat er problemen zijn in de interactie met de mens, wat in de toekomst kan leiden tot confrontaties en willekeurige jacht.
Het is niet nodig om te onthouden dat dit zoogdier elke gelegenheid zoekt om zichzelf te voeden, dus het zal niet aarzelen om gewassen of boerderijen aan te tasten. Helaas zullen de getroffen mensen op dezelfde manier niet aarzelen om de ruimte met hem te delen, zelfs als dit ten koste gaat van het uitsterven van dit dier.
Dit betekent alleen dat de conflicten tussen mensen en lateien al duidelijk zijn, dus ze moeten op de een of andere manier worden verholpen. De eerste stap is om deze soort te ontmoeten, terwijl de tweede stap is om deze informatie met anderen te delen. Iedereen kan deel uitmaken van de verandering: laat geen andere soort van de planeet verdwijnen.
