Zoals bij alle gewervelde dieren kan ook pluimvee op korte en lange termijn worden besmet met parasieten. De bloedluis bij kippen is een duidelijk voorbeeld van parasitose in dit gebied, aangezien geschat wordt dat tot 83% van de Europese bedrijven er in meer of mindere mate mee besmet is.
De bloedluisDermanyssus gallinae), ook bekend alspluimvee mijtIn het Engels is het van invloed op alle pluimveeproductielocaties, ongeacht de concentratie van dieren en de rol van de faciliteit. Wil je meer weten over de bloedluis bij kippen en verwanten, lees dan verder.
Wat is de bloedluis?
de bloedluisDermanyssus gallinae) het is een hematofage ectoparasiet van pluimvee.Het is een spinachtige geleedpotige van de subklasseAcariEn als zodanig deelt het bepaalde eigenschappen met typische mijten.
Allereerst moet worden opgemerkt dat het lichaam van spinachtigen is verdeeld in 2 delen van tagmas: kopborststuk (prosoma) en buik (opisthosoma), maar mijten hebben gedurende de evolutie een fusie van de twee ervaren. Deze specifieke soort heeft 4 paar poten, een buik die opzwelt wanneer het exemplaar zich voedt, en gemarkeerde kopchelicerae.
Aan de andere kant moet worden opgemerkt dat volwassen exemplaren zijn niet langer dan één millimeter.Hun natuurlijke kleur is semi-transparant, zwartachtig of witachtig wanneer ze niet eten, maar ze krijgen een roodachtige tint nadat ze zich hebben gevoed met het bloed van hun gastheer.
Levenscyclus van de bloedluis bij kippen
Zoals aangegeven door deUniversiteit van Florida,deze soort blijft gedurende zijn hele levenscyclus niet aan zijn gastheer gehecht. Vervolgens presenteren we de levenscyclus in het kort:
- De volwassen exemplaren leggen eieren op de plaatsen waar ze zich verstoppen.Dit omvat afvalgebieden, gaten in penmuren en ruimtes tussen rotsen. De vrouwtjes laten de eieren los in batches van 4 tot 8 eenheden, die gedurende hun hele leven in totaal 30 eieren rapporteren.
- Na het uitkomen, Er komen 6-potige larven uit die erg onhandig zijn en niet eten. Na hun eerste vervelling krijgen ze de 8 typische poten van de soort in hun vorm vanprotonimfbinnen 1-2 dagen en ze beginnen zich te voeden met bloed.
- De protonimfen gaan naar de staat van deuteronimf en de laatste voor de volwassen exemplaren, allemaal terwijl ze zich voeden met het bloed van de vogel. Het hele proces van larve tot adult vindt plaats in maximaal 10 dagen.
- De volwassenen blijven bloed zuigen en beginnen eieren te produceren.
De grootste uitdaging die deze soort meldt bij de behandeling van de plaag in de pluimveestal is de resistentie. Deuteronimfen en volwassenen zijn in staat om uitdroging te weerstaan en leven tot 8 maanden buiten hun gastheer. Daarom is het volledig nutteloos om de parasietbelasting van een geïsoleerde kip te verwijderen.
Overdag zoeken de volwassen exemplaren hun toevlucht in de donkere delen van het kippenhok. Ze gaan 's nachts naar buiten om te eten.
Symptomen
De bloedluis bij kippen veroorzaakt zowel directe als indirecte schade. Naast het veroorzaken van kwantificeerbaar bloedverlies bij hoge parasietenladingen, werkt het ook als een vector voor ziekten, waaronder paramyxovirus van de ziekte van Newcastle, het San Luis-encefalitisvirus of oosterse, westerse en Venezolaanse paardenencefalomyelitis-virussen.
De symptomen van besmetting bij elk dier kunnen zeer gevarieerd zijn, onder andere afhankelijk van de hoeveelheid mijten op het oppervlak, de leeftijd en de eerdere gezondheidstoestand. Laten we de meest relevante bekijken:
- Bloedarmoede:zoals aangegeven in het wetenschappelijke tijdschriftParasieten en vectoren,het meest voorkomende klinische teken is subacute anemie. Door deze parasiet kunnen leghennen elke nacht tot 3% van hun bloedvolume verliezen. Het gebrek aan rode bloedcellen bij het dier vertaalt zich in apathie, gebrek aan activiteit en algemene malaise.
- Zichtbare lichamelijke irritatie en letsel aan borst en benen.
- Verhoogde stress in het kippenhok en verstoorde slaapcycli.
- Veren laten vallen.
- Bleekheid van de kam als gevolg van de reeds genoemde bloedarmoede.
- In de meest extreme gevallen kan overlijden door ernstige anemische beelden.
Hoe de bloedluis op te sporen?
Symptomen bij geïnfecteerde kippen zijn zeer duidelijk als de parasietenbelasting hoog is, maar vroeger kan de besmetting een beetje moeilijk te detecteren zijn. Als u de aanwezigheid van een bloedluis in uw kippenhok vermoedt, raden wij u aan de volgende stappen te volgen:
- Probeer te zoeken naar tekenen van bloedluiskolonies in de buurt van de rustplaats van de kip.Als het kippenhok ruststokken en andere accessoires heeft, haal ze dan eruit en onderzoek ze. Soms hebben de eieren zelf kleine beweeglijke roodachtige stippen op het oppervlak van hun schaal. Dit zijn volwassen mijten.
- Analyseer het kippenhok 's nachts. Zoals we al zeiden, worden de exemplaren 's nachts actief. Zoek met een zaklamp tot ver in het donker naar sporen van bloedluizen op het oppervlak van de hennen.
- Tel het aantal eieren dat dagelijks wordt geproduceerd. Bloedarmoede kippen leggen minder.
- Wrijf een witte doek over de oppervlakken die het meest door dieren worden gebruikt. Als er mijten op zitten, zie je bloed op de doek.
Kortom, de bloedluis kan het beste worden opgespoord door regelmatig de kippen en de hele stal te controleren. Probeer vooral van tijd tot tijd nachtelijke uitstapjes te maken, want dan worden mijten het gemakkelijkst waargenomen.
Behandelingen voor bloedluis bij kippen
Nu weet je hoe je de besmetting van de bloedluis bij kippen kunt detecteren en de belangrijkste schade die de parasiet kan veroorzaken. Het beëindigen van de plaag is een complexe taak, maar het is mogelijk om er vanaf te komen met de volgende multidisciplinaire behandelingen.
Spinosad (Keurvorst PSP®)
Volgens professionele bronnen Spinosad is een natuurlijk insecticide product van de fermentatie van de bacteriën Saccharopolyspora spinosa. De toxiciteit is erg laag voor grote gewervelde dieren en het is erg handig als het gaat om het doden van geleedpotigen. In dit geval is het noodzakelijk om het toe te passen in de vorm van sprayen op alle oppervlakken van het huis.
Fluralaner (Exzolt®)
Dit medicijn wordt vaak gebruikt om mijtenplagen bij honden en katten te doden. Het moet in 2 porties aan het water van de kippen worden toegevoegd, de tweede 7 dagen na de eerste dosis. Het wordt in deze klinische beelden als een 99% effectieve verbinding beschouwd.
Ivermectine
Dit medicijn moet topisch worden toegediend aan kippen met duidelijke parasietbelastingen. De dosis is geïsoleerd, maar moet na 10-14 dagen worden herhaald, om mogelijke overlevende generaties te bestrijden.
80% zwavel
Zwavelpoeders en -oplossingen worden vaak gebruikt bij ongedierte in de landbouw. In dit specifieke geval wordt het zwavelpoeder rechtstreeks op de kippen aangebracht, op alle oppervlakken van het kippenhok en in de gebieden waar de vogels "modderbaden" nemen.
Temperatuurstijging
In grote winkels kiezen ze soms voor de temperatuur van het kippenhok duurzaam verhogen tot ongeveer 45 ºC, naast andere reeds genoemde oplossingen. Deze klimatologische omstandigheden doden alle overgebleven mijten en larven.
Er zijn meer dan 30 verschillende acariciden om deze aandoening te behandelen. Bespreek de beste optie met uw vertrouwde dierenarts voordat u aan de slag gaat.
Zoals je misschien hebt gezien, is de bloedluis bij kippen ongrijpbaar, schadelijk en moeilijk uit te roeien. Mocht u deze vervelende geleedpotige in uw kippenhok aantreffen, dan raden wij u aan u in handen te geven van een professional in parasitisme in de pluimveesector. Voordat u met een langdurige behandeling begint, moet u ervoor zorgen dat deze veilig is voor uw dieren.