De leeuw is al sinds zijn kindertijd bij iedereen bekend en is in veel culturen een symbool van macht en dominantie. Het gedrag van leeuwen verschilt echter enigszins van wat in de populaire kennis wordt getekend.
In dit artikel kun je meer te weten komen over de aard van deze grote katten. Vaak houdt de strijd voor hun behoud in dat je ze moet zien zoals ze zijn, en niet als de vrucht van verhalen en legendes.
Kenmerken van leeuwen
Afrikaanse leeuwen (Panthera leo) zijn katten van het geslacht Panthera. Ze leven in het grootste deel van Afrika bezuiden de Sahara, behalve in woestijn- en junglehabitats. Ze werden uitgeroeid in Zuid-Afrika en het is bekend dat er een tijd was dat ze verspreidden zich over Zuidwest-Azië en Noord-Afrika.
Deze dieren leven in vlaktes of savannes, plaatsen waar ze een groot aantal prooien vinden - meestal hoefdieren - en gebieden waar ze schuilen en besluipen. Leeuwen zijn strikte carnivoren en roofdieren die in groepen jagen en een prooi omverwerpen die veel groter is dan zijzelf.
Hun uiterlijk is bekend: korte bruine vacht, met een lichtere onderkant en lange staarten die eindigen in een zwart plukje. Ze zijn seksueel dimorf: mannetjes zijn veel groter en hebben manen.
Volwassen mannetjes kunnen tot 190 kilo wegen en vrouwtjes wegen gemiddeld 126 kilo.
Deze katten planten zich het hele jaar door voort en het is meestal een enkel mannetje dat met bijna alle vrouwtjes in de kudde paart. Niettemin, het eerste mannetje dat een krols vrouwtje benadert, heeft paringsprioriteit bij haar, zodat er meestal geen gevechten zijn.
Leeuwen karakter
Het is een kuddedierensoort, omdat het in feite de enige grote katten zijn die in groepen leven. Hoewel de mannelijke leeuw wordt geassocieerd met kracht en macht, is de waarheid dat zijn grootte en manen een handicap zijn bij het jagen, zodat die taak volledig door de vrouwtjes wordt gedaan.
Een kudde bestaat uit een aantal individuen, variërend van 4 tot 37 individuen.
Leeuwinnen zijn ook volledig verantwoordelijk voor de ouderlijke zorg. De mannetjes voeren, kortom, groepsbeschermingstaken uit als ze gaan jagen en tegen aanvallen van andere mannetjes.
Communicatie in het gedrag van leeuwen
Visuele communicatie is vooral gebaseerd op de grootte van het monster. Tussen mannen, de dikte van de manen en de kleur ervan ze geven de grootte van de leeuw aan en het mogelijke gevaar dat hij met zich meebrengt. Dit feit is direct gerelateerd aan de testosteronniveaus, zoals dit tijdschriftartikel aangeeft. Wetenschap.
De olfactorische signalen bestaan uit urinemarkeringen om het territorium af te bakenen, zodat elke leeuw een ander exemplaar kan identificeren met de geur van zijn feromonen. Hiervoor worden ook boomkrabben gezien.
Brullen is het gedrag van leeuwen dat waarschijnlijk het meest bekend is. Mannelijke exemplaren beginnen te brullen op eenjarige leeftijd en vrouwtjes iets later. Het doel van deze vocalisatie is om territorium in de verte te markeren. Af en toe zijn verschillende leeuwen in koor te horen brullen. Op deze manier worden de sociale banden versterkt.
De begroeting tussen soortgenoten bestaat meestal uit het wrijven van het hoofd bij de kin van de ander terwijl ze spinnen of kreunen. Aan de andere kant is fysiek contact tussen moeder en kind essentieel voor de psychosociale ontwikkeling van het nageslacht.
Gedrag van leeuwen
Leeuwentrotsen zijn sterk hiërarchische samenlevingen waarin splijtingsfusie plaatsvindt, waarin leden groepen binnenkomen en verlaten of nieuwe verenigingen vormen. Er kunnen tussen de 2 en 40 van deze katten in een roedel zitten.
Elke mannelijke leeuw die op een stabiele manier in een groep leeft, heeft die plaats verdiend door de dominante leden te verdrijven. Af en toe worden coalities van jonge mannen - meestal broers - waargenomen om de groep te beschermen.
Wanneer een jonge man opgroeit en een potentiële bedreiging vormt voor de groepsleider, wordt hij waarschijnlijk eruit gegooid voordat hij kan worden vervangen. Hierna gaat de juveniel door een eenzaam nomadisch stadium totdat hij een nieuwe groep vindt.
De vrouwtjes daarentegen hebben hun eigen hiërarchie, maar ze concurreren of vechten niet met elkaar. Ze zijn een geweldig voorbeeld van egalitarisme, aangezien de onmogelijkheid om de reproductie van de andere leeuwinnen te controleren door middel van concurrentie het heeft horizontale samenwerking bevorderd.
Gedrag in gevangenschap
Leeuwen worden vaak gezien in dierentuinen, circussen of fokcentra. Meestal, beroofd van hun stimulatie voor jacht en andere activiteiten van hun leven in vrijheid, worden ze lusteloos waargenomen buiten hun natuurlijke rusttijd.
De voortplanting is ook veranderd: hoewel het mogelijk is dat ze in gevangenschap broeden, het voortplantingsinstinct wordt geremd bij zowel mannen als vrouwen. Op andere momenten slagen de jongeren er niet in of de moeder wijst ze af.
Over het algemeen ontwikkelen katten uiteindelijk gedragsstoornissen. De meest voorkomende zijn lopende stereotypen, waarbij het dier zonder reden steeds weer dezelfde route aflegt. Soms zetten ze zelfs elk been op precies dezelfde plaats.
Kun jij een leeuw trainen?
Deze katten zijn intelligent en hun gezelligheid geeft ze een zeker begrip als het gaat om interactie met mensen. Het gedrag van leeuwen wordt echter gekenmerkt door een sterk jachtinstinct en territorialiteit en een persoon kan nooit je vriend of eigenaar zijn.
Dit betekent dat ze in staat zijn om te leren door conditionering, maar het proces vereist dat ze hun momentum breken door extreem geweld of praktijken die de mens in gevaar brengen. De wilde natuur moet worden gerespecteerd.
In sommige opvangcentra en zoölogische centra zijn pogingen ondernomen om leeuwen te trainen voor veterinaire behandeling. Er is een bepaalde respons bereikt, maar niet helemaal de gewenste, namelijk het vermijden van stress en gevaar voor zorgverleners bij het uitvoeren van bepaalde procedures, zoals het knippen van nagels of bloedafname.
Het is niet mogelijk om een leeuw als huisdier te hebben. Deze praktijk, samen met stroperij en invasie van hun leefgebied voor landbouw, heeft leeuwen in een kwetsbare staat van instandhouding gebracht. Hun populatie neemt in de loop van de tijd af en als er niets aan wordt gedaan, kunnen ze uiteindelijk verdwijnen.
