Als je denkt aan een invasieve soort, denk je aan zeer opvallende voorbeelden: de beroemde Argentijnse papegaaien, de Amerikaanse schildpadden die de Spaanse rivieren teisteren, of huiskatten, die verwoestend zijn. Een van de meest schadelijke invasieve soorten lijkt echter veel onbeduidender: we hebben het over de zebramossel.
Als mossel beweegt of jaagt deze ongewervelde niet. Je enige verdediging is je schild. Desondanks zijn deze dieren gevaarlijk. Ze hebben een ongelooflijk vermogen om ecosystemen te koloniseren waartoe ze niet behoren, ooit door mensen geïntroduceerd.
De gevolgen van de invasie van de zebramossel zijn verschrikkelijk, zowel voor de inheemse natuur als voor de mens, met enorme economische verliezen tot gevolg. Als je er meer over wilt weten, nodigen we je uit om verder te lezen.
Hoe ziet de zebramossel eruit?
De zebramosselDreisena polymorpha) is een zeer klein tweekleppig weekdier. Het bereikt een maximum van 3 centimeter, hoewel het meestal kleiner is. De exacte vorm van het patroon, de kleuren en de schaal zijn variabel, vandaar de wetenschappelijke naam. Toch kunnen enkele gemeenschappelijke kenmerken van deze ongewervelde worden aangegeven.
Het patroon bestaat meestal uit lichte en donkere onregelmatige banden die vaak in zigzag, maar ze kunnen glad zijn. De donkere zijn meestal bruin of zwart, de lichte zijn crème of bleek.
Aan de andere kant is de schaal min of meer driehoekig, met 2 rechtere zijden en een afgeronde. De umbo - het hoekpunt dat de 2 rechte zijden verbindt - is behoorlijk scherp. De andere 2 hoekpunten zijn veel bot.
Ook is een van de rechte zijden langer dan de andere. Deze zijde is verdikt en plat, waardoor de mossel rechtop kan blijven staan als hij op deze zijde op een vlakke ondergrond wordt geplaatst. Dit maakt het mogelijk om onderscheid te maken Dreisena polymorpha van andere mosselen.

Waar komt het vandaan?
Dit weekdier leeft in zoet en brak water. De natuurlijke verspreiding is beperkt tot de stroomgebieden van de Zwarte Zee en de Kaspische Zee, die zich in Oost-Europa en aan de grens met Azië bevinden.
De huidige distributie beslaat echter een groot deel van de wereld en breidt zich voortdurend uit. Tegenwoordig verschijnt de zebramossel als een invasieve soort in de gemeenschappen van Catalonië, La Rioja, Castilla y León, Aragon, Valenciaanse Gemeenschap, Navarra, Baskenland en Andalusië, in Spanje.
Deze soort is ook in de meeste Europese landen geïntroduceerd. Griekenland, Frankrijk, Zweden of België zijn slechts enkele voorbeelden. Hetzelfde geldt in de Verenigde Staten, waar het de meeste staten heeft gekoloniseerd, en in sommige delen van Canada.
Zoals kenmerkend is voor invasieve soorten, de zebramossel heeft zich door de mens over de hele wereld verspreid. In dit geval is browsen de meest waarschijnlijke boosdoener.
Er wordt bepaald dat de mossel vanuit zijn natuurlijke gebieden in het ballastwater van de boten is vervoerd of op zijn verschillende oppervlakken is gefixeerd. Wateroverdrachten tussen stroomgebieden en voor het vervoer van exotische vissen hebben ook bijgedragen aan het probleem. Een andere factor om te overwegen is alle soorten verontreinigde apparatuur.
Deze mosselen hebben een enorme tolerantie voor de niveaus van zoutgehalte, temperatuur en uitdroging. Bovendien zijn ze zeer goed bestand tegen chloor. Daarom, het zijn buitengewone kolonisatoren.
Zolang ze een hard oppervlak hebben om op te fixeren en de beschikbaarheid van zuurstof voldoende is, kunnen mosselen zich voortplanten en koloniseren waar mensen ze ook vervoeren. De weerstand van deze ongewervelde diersoort is ongetwijfeld een gevaar voor het ecosysteem buiten zijn natuurlijke verspreidingsgebied.
Schade veroorzaakt door de zebramossel
Invasieve soorten beschadigen de ecosystemen die ze koloniseren zeer ernstig, maar deze schade beperkt zich niet alleen tot dieren in het wild. Mensen worden ook sterk beïnvloed door zijn aanwezigheid. Vervolgens laten we u zien waarom.
menselijke slachtoffers
D. polymorfa het is massaal verbonden met allerlei soorten infrastructuren en machines. Zo blokkeert het onder andere leidingen, filters, motoren, boten en tanks. Dit schaadt de energie-, landbouw- en toerisme-industrie en maakt de bevoorrading van stedelijke centra veel moeilijker. Dit alles veroorzaakt aanzienlijke economische verliezen.
Deze ongewervelde dieren komen ook voor in recreatiegebieden. Hun schelpen zijn scherp en kunnen snijden, wat een gevaar voor de volksgezondheid vormt.
Milieuverliezen
Deze tweekleppigen zijn zeer efficiënte filtervoeders die zich voeden met plankton, de basis van aquatische ecosystemen. Daarbij, de kenmerken van deze ecosystemen aanzienlijk veranderen.
Mosselen verhogen de helderheid van het water, wijzigen de fosforkringlopen, verhogen de afzetting van organisch materiaal en de verspreiding van schadelijke bacteriën en algen. Ze verminderen ook de beschikbaarheid van zuurstof in aquatische ecosystemen. Al deze veranderingen maken de binnengevallen omgevingen minder geschikt voor het inheemse leven.
Anderzijds veroorzaakte dit tweekleppige weekdier het verdwijnen van inheemse mosselen door directe concurrentie. Soorten zoals Margaritifera auricularia, Anodonta cygnea Y Unio elongatulus Ze zijn in groot gevaar door de zebramossel.
Bovendien, ze bevorderen ook de overdracht van ziekteverwekkers naar de lokale fauna. Veel vogels zijn overleden aan botulisme - veroorzaakt door een gif.webptige bacterie - die afkomstig is van deze mosselen, zo blijkt uit professionele journalistieke bronnen.

Zoals is bewezen, is de zebramossel een zeer schadelijke soort. De controle ervan is erg belangrijk, maar ook erg ingewikkeld. Daarom, zoals altijd het geval is in deze gevallen, is de beste strategie om schade te voorkomen, te voorkomen dat potentiële invasieve soorten überhaupt worden geïntroduceerd.