Nimf gedrag

Het gedrag van nimfen ontdekken is een onuitputtelijke bron van gezelschap en vermaak. Deze soort is echter een gevoelige, sociale en psychologisch complexe vogel. Om ermee te leven, is het noodzakelijk om te weten hoe je het gedrag ervan op de juiste manier kunt interpreteren, anders kunnen er verschillende stoornissen optreden.

Elke nimf heeft zijn eigen persoonlijkheid en hun eigenaardigheden als het gaat om het uiten van zichzelf. In dit artikel vindt u echter de basistekens voor elk exemplaar van deze soort, aangezien dit het gedrag is dat ze allemaal vertonen in hun leven in vrijheid. Mis het niet.

Nimf kenmerken

De nimf kaketoeNymphicus hollandicus), ook bekend als cocotilla of carolina, is een papegaaiensoort uit de kaketoefamilie. Opgemerkt moet worden dat het de enige levende soort van zijn geslacht is (Nymphicus).

Kaketoes zijn wijd verspreid over het Australische continent, voornamelijk in het binnenland. Ze geven de voorkeur aan open gebieden met beschikbaar water of beboste gebieden niet te dicht. Bovendien migreren nimfen van noord naar zuid van het Australische continent, op zoek naar stabiele weerpatronen gedurende het hele jaar.

Deze vogels hebben een levensverwachting van 15 jaar. Hun geschatte grootte is 25-30 centimeter, de staart meegeteld en ze wegen ongeveer 90 gram. Op basis van deze cijfers kan worden gezegd dat het de kleinste soort kaketoe is die er bestaat.

Het favoriete voedsel van nimfen is zaden, die ze van de grond verzamelen en gemakkelijk afpellen met hun gebogen snavel. Ze consumeren ze ook op de takken samen met ander plantaardig materiaal, omdat ze in de grond kwetsbaar zijn voor mogelijke aanvallen. De boomtoppen bieden hen, naast voedsel, bescherming tegen luchtroofdieren.

Karakter van de nimfen

Nimfen zijn sterk kuddedieren, die groepen van meer dan 100 exemplaren vormen, zelfs 1000. Als prooidieren zijn ze wantrouwend en gevoelig, met een sterke neiging om te vluchten voor confrontaties.

Bovendien zijn het erg luidruchtige dieren. Het geschreeuw en geschreeuw maken deel uit van hun dagelijkse interactie, dus het heeft geen zin om ze hard uit te schelden als ze bij mensen leven. Ze vinden het waarschijnlijk grappig en schreeuwen nog meer.

Tot slot moet worden opgemerkt dat: nimfen zijn van nature nieuwsgierig en zeer intelligent. Ze inspecteren graag alles wat binnen hun bereik ligt en zijn altijd op zoek naar nieuwe stimulatie. In gevangenschap kunnen ze zelfs geestelijke gezondheidsproblemen krijgen als ze geen milieuverrijking hebben.

nimf communicatie

De taal van deze papegaaien heeft 2 hoofdcomponenten: verbaal en non-verbaal. De eerste bestaat uit verschillende vocalisaties:

Oproepen oproepen: exemplaren bellen elkaar en beantwoorden elkaar om er zeker van te zijn dat iedereen in orde is.
schreeuwt: ze uiten meestal woede en gaan gepaard met dreigende gebaren.
Hoge pieptonen: het kunnen tekenen zijn van stress, angst of pijn. Ze dienen als een waarschuwing voor de rest van de kudde voor mogelijke gevaren.
Liedjes en paring getjilp: exclusieve vocalisaties van het ritueel voorafgaand aan de copulatie.
Gebabbel: Het zijn zachte geluiden die deze vogels uitstoten wanneer ze zich op hun gemak voelen in paren. Ze gaan lang mee en duiden meestal op rust.
Fluiten: vergelijkbaar met het snuiven van een kat, wordt het meestal voorafgegaan door een pik. Het is een waarschuwingsbord.

De intensiteit en toon van deze geluiden variëren afhankelijk van emotionele lading dat de nimf de boodschap wil geven. Om ze goed te kunnen interpreteren, moeten ze geïntegreerd zijn met de verschillende bewegingen en houdingen van de vogel. We laten u enkele zeer nuttige richtlijnen op dit gebied zien:

Kam: het is een duidelijke indicator van het niveau van emotionele opwinding van de nimf. Hoe hoger het is, hoe opgewondener de vogel zal tonen, maar het is belangrijk om de reden te onderscheiden - het kan angst, vreugde, interesse of prikkelbaarheid zijn.
Pennen: afhankelijk van de andere tekens, kunnen gegolfde veren een teken zijn van ontspanning, ziekte of een dreigende aanval. Als ze ze aan het lichaam plakken, voelen ze meestal angst.
Bij: het verlengen ervan in een hartvorm maakt deel uit van de verkering van mannen. Het volledig openen ervan kan een teken zijn van agressiviteit of territorialiteit.

Lichaamshouding: De variëteit van deze sectie varieert van het hoofd onder de vleugel stoppen - meestal om te slapen - tot verzorging, tot springen van vreugde. Wanneer ze ondersteboven aan de tak hangen, drukken ze territorialiteit uit.
Hoofd: het paar met de kop naar beneden benaderen geeft vaak aan dat het exemplaar aandacht en verzorging wil. Opstaan, aan de andere kant, kan bedreiging betekenen - groter lijken - of verrassing en angst aangeven.
leerlingen: verwijde pupillen duiden op irritatie en een mogelijke aanval.

De 3 grote pijlers van nimfgedrag zijn: gezelligheid, intelligentie en communicatie. Ze zijn het grootste deel van de dag op zoek naar voedsel, maar omdat het zulke grote groepen zijn, is het noodzakelijk om effectief te coördineren. Om deze reden wordt hiërarchie vaak gebruikt wanneer middelen schaars zijn.

Gedrag van nimfen in het voortplantingsgebied

Kaketoes zijn monogaam en ze creëren stabiele relaties met hetzelfde paar, zelfs buiten het broedseizoen. Zo besparen ze jaarlijks de enorme energie die nodig is om een kweekpartner te vinden. Voordat de paring begint, vertonen beide geslachten specifieke rituele gedragingen, zoals:

Vrouwtjes stoten lage piepgeluiden uit terwijl ze de staartveren rechtop houden. Op deze manier laten ze zien dat ze klaar zijn voor copulatie.
Mannen vertonen meer variatie in gedrag: Hun vocalisaties zijn veel intenser, met complexere en songachtige fluittonen. Ze begeleiden deze geluiden met een dans waarin ze met hun vleugels rechtop en weg van hun lichaam lopen, waarbij ze snel met hun snavel een oppervlak raken. Ze inspecteren ook de holte waarin ze het nest zullen bouwen.

Zorg voor de jongen en het broedproces ze worden door beide geslachten in gelijke delen uitgevoerd. Zodra de kuikens uitkomen, brengen ze om de beurt voedsel en verlaten ze het nest nooit alleen. In feite beïnvloedt het succes van het paar dat jong tot volwassenheid opvoedt rechtstreeks de stabiliteit van hun relatie.

Gedrag van nimfen in aanwezigheid van pathologieën

Elk gedrag van de nimfen dat niet gebruikelijk is en dat abrupt verschijnt, wordt als abnormaal beschouwd. Meestal is dit een symptoom van een lichamelijke of geestelijke ziekte, vaak nauw verwant aan stress en angst, vooral in gevangenschap. De meest voorkomende tekenen van psychologische stress zijn deze:

Stereotypen: repetitieve bewegingen zonder duidelijke functie.
Steek: de vogel plukt zijn eigen veren - of die van een medevogel - en laat kale plekken op het lichaam achter. Het verschilt van het vallen van normale veren doordat, in dit geval, die in het hoofdgebied niet vallen - het bereikt ze niet.

Constant schreeuwen: Dit zijn geen gewone oproepen om aandacht, maar hoge volumes vocalisaties die niet stoppen. Het kan ook een teken zijn van lichamelijke pijn of ziekte.
Plotselinge agressie of angst of intenser dan normaal.

Het houden van deze vogels in gevangenschap is mogelijk met de juiste zorg, aangezien ze ook niet met uitsterven worden bedreigd. De incidentie van psychologische problemen die samenhangen met vrijheidsberoving is echter hoog - zelfs als er onderweg de beste bedoelingen zijn. Daarom moet je, voordat je overweegt een nimf te adopteren, serieus onderzoeken of haar leven vol en gelukkig zal zijn.