Cortison is een steroïde hormoon dat wordt gebruikt voor een breed scala aan aandoeningen bij de mens. Het kan intraveneus, intra-arterieel, oraal of cutaan worden toegediend en heeft tot doel het immuunsysteem te onderdrukken, waardoor de ontstekingsreactie en andere symptomen die gepaard gaan met ziekten, worden verminderd. Cortison wordt ook gebruikt bij honden, maar het kan bijwerkingen hebben.
Als u net een bezoek aan de dierenarts heeft verlaten en uw hond heeft dit medicijn voorgeschreven gekregen, raden wij u aan verder te lezen. Cortison is een zeer nuttige bondgenoot in bepaalde klinische aandoeningen, maar u moet voorbereid zijn op de mogelijke bijwerkingen die kunnen optreden.
Hoe werkt cortisone bij honden?
Allereerst is het noodzakelijk om te benadrukken dat cortison het corticosteroïde -actieve bestanddeel- is van verschillende geneesmiddelen, maar geen enkel medicijn.Ook verwijst de term "cortison" vaak naar verschillende verbindingen met vergelijkbare acties, maar ze zijn niet precies hetzelfde. Onder hen vallen prednison, methylprednisolon, dexamethason en hydrocortison op.
Al deze medicijnen zijn synthetische glucocorticoïden, met functies die lijken op die van steroïde hormonen die door het lichaam worden geproduceerd. De belangrijkste taak is het onderdrukken van het immuunsysteem van het dier - of het nu een mens of een hond is - om ontstekingsprocessen, auto-immuunziekten, astma of ernstige allergieën te voorkomen.
Deze medicijnen remmen onder andere de vorming van arachidonzuur en eicosanoïden (prostaglandinen), die grotendeels verantwoordelijk zijn voor de onmiddellijke en niet-onmiddellijke manifestaties van ontstekingen. Ze voorkomen ook lokale vasodilatatie, waardoor oedeem en zwelling in de getroffen gebieden wordt voorkomen.
Deze geneesmiddelen remmen de synthese van stoffen die betrokken zijn bij ontstekings- en allergische reacties.
Wat zijn de secundaire effecten?
Elk medicijn heeft mogelijke bijwerkingen, omdat het op de een of andere manier de fysiologie -lokaal of systemisch- van de gebruiker verstoort. Onder dit uitgangspunt presenteren we u de mogelijke symptomen die een hond kan vertonen na de toediening van cortison, hetzij oraal, intraveneus of cutaan. Mis het niet.
1. Immunosuppressie
De belangrijkste bijwerking van cortison bij honden en bij andere patiënten is immunosuppressie. Dit medicijn voorkomt dat witte bloedcellen naar de infectieuze focus reizen, maar het vermindert ook de synthese van sommige stoffen die als antilichamen zouden kunnen werken in de strijd tegen ziekteverwekkers.
Dit betekent dat de hond gemakkelijker infecties kan krijgen. Zoals aangegeven door de portalVCA Ziekenhuizen,tot 30% van de honden die met corticosteroïden worden behandeld, krijgt bijvoorbeeld urineweginfecties. Bovendien, deze pathologieën presenteren zich niet met de gebruikelijke symptomen, omdat het medicijn zelf jeuk en ontsteking voorkomt.
2. Gastro-intestinale problemen
Corticosteroïden kunnen volgens studies darmzweren en perforaties bij hondachtigen veroorzaken. Dit kan zijn omdat ze de productie van pepsine - een enzym in het spijsverteringskanaal -, brandend maagzuur en andere mechanismen die het maagslijmvlies beschadigen, verhogen. Om deze reden wordt cortisone vaak samen met maagbeschermers voorgeschreven.
Het is heel normaal dat cortison bij honden braken en diarree veroorzaakt, afgezien van de ernstige gebeurtenissen die al zijn genoemd.
3. Vertraagde wondgenezing
Zoals aangegeven door professionele portals, corticosteroïden kunnen de collageensynthese en hermodellering remmen, een essentieel eiwit voor het onderhoud van de huid. Daarom kan een hond die met deze groep medicijnen is behandeld, vatbaarder zijn voor oppervlakkige wonden die langer op de epidermis blijven.
4. Osteoporose
Bij mensen komt osteoporose relatief vaak voor als een effect dat wordt veroorzaakt door het gebruik van cortison en andere soortgelijke geneesmiddelen. Deze medicijnen bevorderen botontkalking en als gevolg daarvan kan tot 50% van de mensen die langdurig met glucocorticoïden worden behandeld, botbreuken krijgen.
Deze bijwerking is niet veel onderzocht in de hondenwereld. In ieder geval, het is nodig om het te citeren, Welnu, botmassavermindering is waargenomen in proefdiermodellen.
5. Verhoogd plassen en waterverbruik
Reeds geciteerde bronnen beweren dat corticosteroïden het verlangen om te eten, dorst en dus de snelheid van urineren kunnen verhogen. Het kan zijn dat uw hond aandringender is om naar buiten te gaan, omdat hij zich dringender moet ontlasten.
6. Diabetes
Van glucocorticoïden is bekend dat ze een insuline-agonistische werking hebben. Dit in de alvleesklier gesynthetiseerde hormoon is erg belangrijk, omdat het de invoer van suikers (glucose) in de cel van het dier mogelijk maakt, zodat het deze als energiebron kan gebruiken. Als de werking van insuline of de concentratie ervan wordt geremd, het glucosegehalte in het bloed stijgt en diabetes verschijnt.
7. Spierzwakte
De afname van de collageensynthese en het eiwitanabolisme veroorzaakt door cortison kunnen ook hun tol eisen bij honden die op spierniveau worden behandeld. Let goed op zijn activiteitsgraad en ga naar de dierenarts als deze tot een minimum wordt teruggebracht.
Laatste opmerkingen:
Alles wat we je hebben verteld klinkt misschien heel alarmerend, maar onthoud dat de ernstigste effecten treden op de lange termijn op, niet als de hond een week lang één pil per dag slikt. Ook is het gebruik van cortison bij honden soms onvermijdelijk, omdat er geen andere manier is om de onmiddellijke symptomen van hun aandoening te behandelen.
Om al deze redenen raden we je aan jezelf niet op het slechtste te stellen en je bij de behandeling van je hond aan de richtlijnen van de dierenarts te houden. Als de behandelaar ziet dat de bijwerkingen opwegen tegen de voordelen van het medicijn, zal hij een alternatieve route kiezen. Stop nooit zelf met het behandelen van het dier.
