Als we het hebben over impingement bij honden, verwijzen we naar een druk op de zenuwen van het ruggenmerg, veroorzaakt door een structuur in de buurt ervan. Deze aandoening heeft verschillende oorzaken en kan verschillende niveaus van de wervelkolom beïnvloeden. De belangrijkste trigger is meestal leeftijd, omdat het degeneratie van de botten en slijtage van de gewrichten veroorzaakt.
Hoewel het eenvoudig lijkt, moet je voorzichtig zijn, aangezien leeftijd slechts een van de meest voorkomende factoren is. Sommige hondenrassen zijn meer vatbaar voor knijpen, maar ook huiselijke ongelukken of harde klappen kunnen dit veroorzaken. Blijf op de hoogte en lees verder om te leren hoe u deze aandoening kunt herkennen.
Beknelde zenuw bij honden
Op een normale manier nemen dieren hun omgeving waar via zenuwen, omdat het directe lijnen zijn die verbinding maken met de hersenen. Het is daarom er zijn veel zenuwuiteinden door het hele lichaam, die in de volksmond bekend staan als 'zintuigen'. Het brein heeft een manier nodig om instructies te verzenden en maakt daarbij gebruik van dezelfde kanalen.
Daarom hebben de zenuwen 2 functies: informatie verzenden en ontvangen. Dit is belangrijk om het lichaam optimaal te laten functioneren en controle te hebben over handelingen. Om deze reden heeft zenuwbeschadiging vaak een grote impact op de kwaliteit van leven.
Impingement treedt op wanneer een of meer zenuwen worden verpletterd voor iets dat druk en pijn veroorzaakt in specifieke delen van het lichaam van de hond. Deze mechanische druk wordt veroorzaakt door wat zich in de buurt van het zenuwkanaal bevindt, zoals botten, spieren, gewrichten, tumoren, enz.
Om te meten hoe beknelde zenuwen honden beïnvloeden, kun je je voorstellen dat het huidige leads zijn. Wanneer deze kabel bekneld raakt, kan deze 'vonken' afgeven en de signalen die er doorheen gaan onderbreken. Dit resulteert in een gevoel van pijn (vonken) en moeite met bewegen (onderbroken signaal).

Wervels en zenuwen van honden
De wervelkolom dient om structuur en bescherming te geven aan het lichaam van honden. Het bestaat uit 30 wervels - de staart niet meegerekend - en er zit een soort kussentje tussen elk van hen, dat wrijving voorkomt. De structuur van de wervelkolom maakt flexibiliteit en beweging mogelijk, maar werkt ook als bescherming voor het zenuwstelsel.
Elke wervel dient als een gids en bescherming van de zenuwcommunicatie, omdat dit het punt is waar vertakkingen naar alle delen van het lichaam beginnen. Dit is mogelijk dankzij de openingen in de wervelbotten waardoor de zenuwen naar buiten kunnen.
Al deze eigenschappen zorgen ervoor dat het lichaam van de hond flexibel is en het systeem beschermt dat informatie ontvangt en verzendt.
Op welk punt gaat het mis?
Alles is in orde zolang de wervelkolom in optimale conditie wordt gehouden en er geen ongeluk is dat het beïnvloedt. Onthoud echter dat zenuwen omgeven zijn door vele structuren. Wanneer een van hen wordt verpletterd, wat we kennen als klemmen vindt plaats -ook wel radiculopathie genoemd-.
De kussens die de botten beschermen, zodat ze niet met elkaar in botsing komen, verslijten naarmate ze ouder worden. Door deze slijtage wordt het gebied verkleind, totdat de zenuw tussen de wervels wordt gedrukt. Precies op dit moment beginnen de problemen en verschijnen de symptomen.
Evenzo pathologieën zoals artrose, hernia's, tumoren, fracturen en erfelijke ziekten ze kunnen tot dezelfde situatie leiden. Het enige dat nodig is, is dat iets extra druk op de zenuw gaat uitoefenen om symptomen te veroorzaken.
Griptypes
De wervelkolom kan in secties worden verdeeld om de lokalisatie van verschillende aandoeningen te vergemakkelijken. Met deze secties kunnen we de impingement classificeren, afhankelijk van welk zenuw- en wervelgebied is aangetast. Elke divisie omvat een bepaald aantal wervels, zoals u in deze lijst zult zien:
- Cervicale botsing: (7), bedekt het hoofd-halsgebied.
- Inklemming op de borst: (13), kijkend naar de voorpoten en de eerste helft van het lichaam.
- Lumbale botsing: (7), omvat het gebied achter de ribben en voor de achterpoten.
- Sacrale botsing: (3), die het laatste deel van het lichaam, de voorpoten en voor de staart bedekt.
Zenuwdruk kan overal tussen de wervels optreden. Om deze reden zijn er termen die de regio's combineren, zoals: lumbosacraal impingement. Dankzij deze rubrieken hebben dierenartsen een beeld van de aandoeningen, gevaren en behandelingen die uitgevoerd kunnen worden.
Symptomen van impingement bij honden
Helaas, botsing kan niet gemakkelijk worden gedetecteerd en het is noodzakelijk om wat studies op het dier te doen. U kunt echter alert zijn op bepaalde gedragingen die mogelijk tekenen zijn van zenuwbetrokkenheid:
- Verminderde beweging: Dit gebeurt vanwege de pijn die ervoor kan zorgen dat het dier bepaalde delen van het lichaam beweegt, omdat het de druk van de zenuw verhoogt.
- Ongewone houdingen: Om pijn of ongemak te voorkomen, kan de hond proberen de druk op de zenuw te verminderen door vreemde houdingen aan te nemen.
- zwakte van de ledematen: Als gevolg van zenuwinterferentie kunt u trillingen in uw benen opmerken wanneer u probeert te lopen of op te staan.
- Verlies van spiermassa: door het verlies van mobiliteit van het dier en de onwil om te bewegen, begint zijn spier af te nemen.
- Ongecoördineerde bewegingen: de hond kan het vermogen om goed te bewegen verliezen, wat resulteert in een onregelmatige gang.
- Verlies van controle over de blaas: in sommige ernstige gevallen leidt impingement tot incontinentie.
Symptomen variëren, omdat ze afhankelijk zijn van het niveau van de wervelkolom waar de botsing plaatsvindt. In sommige gevallen, signalen kunnen heel subtiel en moeilijk te detecteren zijn.
Hoe maak je de diagnose?
Op het moment dat er een vreemd gedrag bij de hond wordt geconstateerd, het wordt aanbevolen om een dierenarts te raadplegen. De tekenen van impingement kunnen subtiel zijn of worden aangezien voor een andere aandoening. Daarnaast moet de dierenarts vaststellen op welke hoogte of regio de schade zit en wat de oorzaak is.
Als eerste test zal de dierenarts de reflexen en het gedrag van de hond controleren in het licht van verschillende stimuli. Als u een rode vlag detecteert, zult u waarschijnlijk een visuele analyse aanvragen met behulp van röntgenfoto's of MRI. Om een vollediger beeld te krijgen, kunt u ook om een bloedprofiel vragen.
Zodra alle informatie beschikbaar is, zal de dierenarts aangeven waar het probleem zit en welke behandelingen beschikbaar zijn. Het is belangrijk om in gedachten te houden dat elk geval bijzonder is, dus de persoon die verantwoordelijk is voor de gezondheid is de enige die gekwalificeerd is om de juiste behandeling voor te stellen.
Behandeling voor impingement bij honden
De behandeling kan voor elk geval anders zijn, aangezien hangt af van de plaats van de botsing, de ernst en de oorzaak. De belangrijkste therapie is het verminderen van pijn, het gebruik van ontstekingsremmers, pijnstillers en rust. Afhankelijk van elk geval kan echter een operatie worden voorgesteld om de druk van de zenuw te verwijderen.
Dit verlicht alleen constante pijn en de meest voor de hand liggende symptomen. Impingement kan echter langdurige schade veroorzaken - van zoiets eenvoudigs als verminderde gevoeligheid tot totaal verlies van beweging.

In de meeste gevallen is de aandoening degeneratief en kan leiden tot verdere complicaties. Daarom moet u bij het eerste waarschuwingsbord voorzichtig zijn. In elke situatie is de beste optie om naar een dierenarts te gaan en regelmatig langs te komen voor algemene controles.