Schorpioenen, in andere delen van de wereld ook wel 'schorpioenen' genoemd, zijn roofdieren van de ordeSchorpioenen.Ze hebben allemaal 8 poten, pedipalpen aangepast met een pincet (chela's) en een staart die eindigt in een angel, die min of meer krachtige gif.webpstoffen produceert. Naast algemene gegevens, helpt het om te weten wat schorpioenen eten het behoud ervan en voorkomt het angst in menselijke omgevingen.
Deze spinachtigen hebben een onverdiende slechte reputatie, aangezien minder dan 50 soorten van de 2500 die tot nu toe zijn beschreven een gif.webp hebben dat dodelijk genoeg is om het leven van een mens te beëindigen. Wil je meer weten over de eetgewoonten van de schorpioen, lees dan verder.
Algemene feiten over schorpioenen
Allereerst willen we benadrukken dat we de term ‘schorpioen’ gaan gebruiken om alle spinachtigen binnen de orde aan te duiden.Schorpioenen, bestaande uit ongeveer 2500 soorten verdeeld in 22 erkende families. De evolutie van deze groep gaat 435 miljoen jaar terug en in al die tijd heeft de soort zich over de hele wereld verspreid - met uitzondering van het Antarctische continent.
Als we te technisch worden, moet worden opgemerkt dat het genreSchorpioenomvat slechts 3 soorten, die op hun beurt in de familie zijn opgenomen Typhlochactidae.Deze zijn endemisch voor Mexico en zijn te vinden in het centrale gebied van de Sierra Madre Oriental -Puebla en Oaxaca-. Om deze reden worden in heel Midden- en Zuid-Amerika de termen 'schorpioen' en 'schorpioen' door elkaar gebruikt.
Hoe het ook zij, schorpioenen of schorpioenen presenteren hun lichaam verdeeld in 3 segmenten: cephalothorax (kop), mesosoma (buik) en metasoma (staart). Ze hebben allemaal een schelp, ogen, chelicerae, gechelateerde pedipalpen, 4 paar poten en een staart eindigend in een angel. Zoals je kunt zien, is de morfologische diversiteit erg laag.
Wat eten schorpioenen?
Alle schorpioenen zijn carnivoren, dat wil zeggen, ze voeden zich met de organische stof die door hun prooi wordt geleverd. De meeste van hen voeden zich met sprinkhanen, krekels, termieten, kevers en wespen. Sommige soorten zijn echter ook bereid om kleine gewervelde dieren te doden, zoals knaagdieren, amfibieën of hagedissen.
Net als veel andere spinachtigen verteren schorpioenen voedsel extern. Met behulp van hun chelicerae breken ze het voedsel in kleine stukjes, die worden opgeslagen in een mondholte, tussen het chelicerae-gebied en de schaal. In deze kamer worden de maagsappen uitgescheiden, zodat de schorpioen zijn voedsel in de vorm van vocht kan opnemen.
Hoe jagen schorpioenen?
Op dit punt moet worden opgemerkt dat deze geleedpotigen ectothermen zijn. Dit betekent dat ze genereren niet hun eigen warmte met hun metabolische reacties, en daarom zijn ze voor thermoregulatie afhankelijk van de omgeving. Zoals studies aangeven, hebben de cellen van ectothermen minder mitochondriën - de energieopwekkende organellen bij uitstek - dan die van endothermen.
Om al deze redenen hebben schorpioenen of schorpioenen een veel lagere stofwisseling dan bijvoorbeeld een muis of een vogel. Zijn jachtstrategie is van het typezitten en wachten, dat wil zeggen, ze wachten tot een insect door hun hol is gegaan en grijpen het behendig vast met hun pincet, en enten dan het gif.webp. Je zult nooit een schorpioen zijn prooi zien achtervolgen, omdat hij letterlijk niet genoeg energie opwekt voor de race.
Afhankelijk van de soort schorpioen, kan een exemplaar kleinere prooien doden, alleen met de kracht van zijn tang. Als het slachtoffer zich verzet of een bedreiging vormt, neemt de schorpioen zijn toevlucht tot de angel met gif.webp. Het produceren van gif.webpstoffen is zeer veeleisend op het energieniveau, dus de beet treedt alleen op als het strikt noodzakelijk is.
Op basis van dezelfde regel wordt aangenomen dat schorpioenen met grotere klauwen een milder gif.webp hebben. Aan de andere kant, hoe groter de prominentie van de staart en hoe kleiner de chelae, hoe dodelijker de toxines zullen zijn.
Vanwege de metabolische kosten van jagen, eten schorpioenen over het algemeen weinig en kunnen ze maanden duren zonder op een prooi te jagen.
Schorpioenen in gevangenschap
Je moet heel voorzichtig zijn bij het verwerven van schorpioenen als huisdier, aangezien sommige soorten dodelijk zijn, en daarom is hun bezit zonder vergunning illegaal. Het huisvesten van een potentieel gevaarlijk dier (PP) in de huiselijke omgeving zonder de juiste voorzieningen wordt als een misdaad beschouwd.
De meest gecommercialiseerde schorpioenen zijn die van het geslachtHeterometrus, grote, zwarte en zeer prominente klauwen. Ze vormen geen gevaar voor de mens, dus er zijn geen speciale vergunningen nodig voor het bezit ervan. Deze dieren bezitten een gif.webp van verwaarloosbare klinische relevantie en gebruiken zelden de angel.
Om een exemplaar van dit geslacht te houden, volstaat een terrarium van 30x20x20 centimeter in lengte, breedte en hoogte. Universele ondergrond of kokosvezel zijn perfect geschikt om als vloer te leggen en er dient altijd minimaal 5 vingers ondergrond te worden gelegd. Schorpioenen begraven zichzelf graag en blijven het grootste deel van de dag verborgen.
Wat de omgevingsparameters betreft, is het het beste om de temperatuur tussen de 20 en 30 graden te houden en de relatieve vochtigheid op 80%. Om dit te bereiken volstaat het om de installatie ongeveer 2 à 3 keer per week met water te besproeien. Daarnaast is het geven van een medium levende prooi per week - krekel of kakkerlak - meestal voldoende. Schorpioenen eten niet veel.
Het is ook nodig om stukken hout en grotten te plaatsen zodat de schorpioen zijn toevlucht kan nemen.
Tot slot moet worden opgemerkt dat in veel regio's ook gevaarlijke soorten zonder vergunning worden verkocht. Wees vooral voorzichtig met schorpioenen van het geslachtTityus YAndroctonus,Wel, ze hebben klinisch significante vergif.webpten. Voordat u een diersoort koopt, moet u zeker zijn van de professionaliteit van de verkoper en zijn kenmerken.
